منشأ تشنج در پارلمان پایتخت
بازگشت دوباره مهدی چمران به کرسی ریاست پارلمان محلی پایتخت در سال گذشته از همان ابتدا با گمانهزنیهای زیادی همراه بود. گمانهزنیهایی که بر چالشهای احتمالی پیش روی شیوه مدیریت او در دوره جدید استوار میشد. مهدی چمران در ۱۰ سال سابقه ریاست بر شورای شهر تهران با شورایی ۱۵ نفره و بیشتر همراه مواجه بود که به راحتی میتوانست تصمیمات دلخواه خود حتی مخالف با آییننامه داخلی شورا را به تصویب برساند. اما دوره چهارم شورا نه تنها به جهت تعداد اعضا که به ۳۱ نفر افزایش پیدا کرد بلکه وجود احزاب و افکار متنوع، آن را متفاوت از دوره دوم و سوم شورا نشان میدهد.
بازگشت دوباره مهدی چمران به کرسی ریاست پارلمان محلی پایتخت در سال گذشته از همان ابتدا با گمانهزنیهای زیادی همراه بود. گمانهزنیهایی که بر چالشهای احتمالی پیش روی شیوه مدیریت او در دوره جدید استوار میشد. مهدی چمران در 10 سال سابقه ریاست بر شورای شهر تهران با شورایی 15 نفره و بیشتر همراه مواجه بود که به راحتی میتوانست تصمیمات دلخواه خود حتی مخالف با آییننامه داخلی شورا را به تصویب برساند. اما دوره چهارم شورا نه تنها به جهت تعداد اعضا که به 31 نفر افزایش پیدا کرد بلکه وجود احزاب و افکار متنوع، آن را متفاوت از دوره دوم و سوم شورا نشان میدهد. مدت زیادی از این گمانهزنیها نگذشته بود که زمزمههای انتقادی اعضا شنیده شد. تا جایی که کمتر جلسهای است که بدون اعتراض اعضا به شیوه مدیریت جلسات پارلمان محلی پایتخت بگذرد. نحوه نوبتدهی هیات رئیسه شورای شهر به اعضا، تعیین اولویت دستور جلسات، تقسیمبندی وقت صحبت اعضا در سقف معین زمانی و... از جمله مواردی است که صدای اعتراض تعداد زیادی از اعضا از دو جناح مختلف سیاسی را بلند کرده است. اعتراضات و انتقاداتی که با طعنه و کنایه آغاز شده و اخیرا به بگومگوهای لفظی و حتی
درگیری و خشونت کشیده شده است. موضوعات مختلف، محل دعواهای لفظی اعضای شورای شهر شده است. معمولا اعضای تندرو شورا هر از گاهی حضور رسانهها را در صحن شورا فراموش میکنند و گاهی با الفاظ غیر معمول با هم سخن میگویند. اما در جلسه هفته گذشته شورای شهر تهران اگر میانجیگری رئیس کمیسیون عمران نبود، کار به درگیری و خشونت کشیده میشد. موضوعی که تا به حال در شورای چهارم سابقه نداشته است و برخی از اعضای شورا آن را به دلیل اداره نشدن درست جلسات شورا توسط هیات رئیسه میدانند.
درگیری از آنجا آغاز شد که محمد سالاری رئیس هیات نظارت بر انتخابات شورایاریها گفت: نهاد شورایاریها در سه دوره گذشته اقدامات خوبی انجام دادهاند، خوشبختانه در برگزاری چهارمین دوره انتخابات شورایاریها، دولت و مجلس و سایر نهادهای مرتبط همکاریهای خوبی با شورا داشتند و ما توانستیم انتخابات بزرگی در روز ۲۲ اسفند برگزار کنیم.
او خطاب به مرتضی طلایی، همکار خود و رئیس ستاد هماهنگی شورایاریها اعتراض کرد و گفت: ضمن احترامی که برای آقای طلایی قائل هستم، اما نسبت به عدم برگزاری مراسم تحلیف اعضای شورایاریها انتقاد دارم. قرار شد شورایاریها هشتم اردیبهشت فعالیت خود را آغاز کنند که متاسفانه هنوز مراسم تحلیف آنها برگزار نشده و دلیل لغو آن هم مشخص نیست.
رئیس کمیسیون معماری و شهرسازی شورای شهر گفت: اخباری مبنی بر تغییر وظایف شورایاریها به گوش میرسد، هرگونه تغییر در آییننامه شورایاریها باید به تصویب اعضای شورای شهر برسد. از جمله افزایش ۶ نفر از اعضای علیالبدل به ۷ نفر از اعضای شورایاری یکی دیگر از شائبههای انتخابات محلی است. اعتراض پرویز سروری، رئیس کمیسیون شورای شهر به این اظهارات، باعث تنش در جلسه امروز شد. او گفت: برخی دوستان فرصتها را تبدیل به تهدید میکنند. انتخابات شورایاریها، انتخابات بزرگی بود که در تراز انتخابات ملی برگزار شد و افتخاری برای شورای چهارم است، اما دوستان نکاتی را مطرح میکنند که این انتخابات دچار ابهام است.
سروری گفت: شورایاریها در انجام وظایف نظارتی در محلات تنها هستند و استفاده از ظرفیتهای اجتماعی محله میتواند به آنها در ایفای این نقش کمک کند؛ استفاده از ظرفیت آموزش و پرورش، مساجد و بسیج و تشکیل هیات امنای محلات. چه اشکالی وجود دارد که دوستان همه چیز را سیاسی میبینند و دچار توهم سیاسی شدهاند؟
مرتضی طلایی هم به حمایت از سروری برخاست و به سالاری اعتراض کرد چرا این تذکر که روز یکشنبه در جلسه غیرعلنی داده شده، روز سهشنبه هم در جلسه علنی بازگو میشود. او گفت: مشخص نیست چرا آقای سالاری دوباره این موضوع را در صحن علنی مطرح میکند، تا زمانی که منابع ناشناس و مخبرین، منبع اطلاعاتی هستند ما به جایی نخواهیم رسید. وی همچنین گفت: من تلاش کردم نسبت به اینگونه مسائل، موضعگیری نکنم. اما اگر یک سند در خصوص مداخله ما در فرآیند انتخابات داشتید، هر چه شما میگویید، میپذیرم اما ما اسنادی داریم که مشخص میکند چه اتفاقاتی در روند انتخابات شورایاریها افتاده است که من در خصوص آن تا به حال حرفی نزدهام و تقاضا دارم یک ساعت به ما وقت دهید تا در صحن شورا در خصوص آنچه انجام شده، به افکار عمومی توضیح دهم. طلایی گفت: در کدام دوره برای شورایاریها افتتاحیه گرفتند که ما این افتتاحیهها را لغو کردیم؟ چه جلساتی در ستاد شورایاریها برگزار کردهاند که من آن را لغو کردهام. من ۳۰ جلسه با ستاد شورایاریها داشتم و تمام این صحبتها، اسنادش هم موجود است.
نایب رئیس شورای شهر در پاسخ گفت: دوستان در خصوص تشکیل هیات امنای محلات پیشداوری نکنند، میگویند ما شکل مناطق را به هم زدهایم، سند این نوع سخنان را ارائه کنید. ما بدون اذن اعضای ستاد، کاری نکردهایم. احمد حکیمیپور و محسن سرخو هم وارد ماجرا شدند و خواستند تذکر آییننامهای بدهند که چمران نگذاشت آنها حرف بزنند. اما اسماعیل دوستی به عدم اجازه چمران اهمیت نداد و گفت: چند روزی است بعضی از اعضا عصبانی هستند، هم در شورا و هم نسبت به شهرداری. اما ما صبوریم، اگر شما دلواپسید، ما حتی دلواپس هم نیستیم. اما اعلام میکنم تشکیل هیات امنای محلات از لحاظ روانی و اجتماعی در محلات خطرناک است.
اینجا بود که رضا تقیپور، سخنگوی شورای شهر و وزیر مخابرات دولت احمدینژاد، وارد مشاجره شد و گفت: دوستی شورا را به شوخی گرفته است و برای موضوع دیگری اجازه صحبت میگیرد اما دوباره همان حرفها را تکرار میکند. با این سخن او، بین اعضای شورا درگیری لفظی ادامه پیدا کرد. سالاری و سروری پس از درگیری لفظی، با درخواست رئیس شورا سکوت کردند که ناگهان تقیپور فریاد زد: اگر معیار زور است، من ۱۰ نفر شما را حریفم. این فریاد کشیدن او باعث ناراحتی و ترک صحن توسط برخی از اعضا شد که با پادرمیانی دنیامالی، آنها به صحن علنی شورای شهر بازگشتند.
اتفاقات اخیر در صحن شورا این سوال را مطرح میکند که آیا در سال جدید اعضای شورا برای انتخاب ترکیب هیات رئیسه تجدید نظر خواهند کرد یا آنکه به رای سیاسی خود پایبند میمانند؟
درگیری از آنجا آغاز شد که محمد سالاری رئیس هیات نظارت بر انتخابات شورایاریها گفت: نهاد شورایاریها در سه دوره گذشته اقدامات خوبی انجام دادهاند، خوشبختانه در برگزاری چهارمین دوره انتخابات شورایاریها، دولت و مجلس و سایر نهادهای مرتبط همکاریهای خوبی با شورا داشتند و ما توانستیم انتخابات بزرگی در روز ۲۲ اسفند برگزار کنیم.
او خطاب به مرتضی طلایی، همکار خود و رئیس ستاد هماهنگی شورایاریها اعتراض کرد و گفت: ضمن احترامی که برای آقای طلایی قائل هستم، اما نسبت به عدم برگزاری مراسم تحلیف اعضای شورایاریها انتقاد دارم. قرار شد شورایاریها هشتم اردیبهشت فعالیت خود را آغاز کنند که متاسفانه هنوز مراسم تحلیف آنها برگزار نشده و دلیل لغو آن هم مشخص نیست.
رئیس کمیسیون معماری و شهرسازی شورای شهر گفت: اخباری مبنی بر تغییر وظایف شورایاریها به گوش میرسد، هرگونه تغییر در آییننامه شورایاریها باید به تصویب اعضای شورای شهر برسد. از جمله افزایش ۶ نفر از اعضای علیالبدل به ۷ نفر از اعضای شورایاری یکی دیگر از شائبههای انتخابات محلی است. اعتراض پرویز سروری، رئیس کمیسیون شورای شهر به این اظهارات، باعث تنش در جلسه امروز شد. او گفت: برخی دوستان فرصتها را تبدیل به تهدید میکنند. انتخابات شورایاریها، انتخابات بزرگی بود که در تراز انتخابات ملی برگزار شد و افتخاری برای شورای چهارم است، اما دوستان نکاتی را مطرح میکنند که این انتخابات دچار ابهام است.
سروری گفت: شورایاریها در انجام وظایف نظارتی در محلات تنها هستند و استفاده از ظرفیتهای اجتماعی محله میتواند به آنها در ایفای این نقش کمک کند؛ استفاده از ظرفیت آموزش و پرورش، مساجد و بسیج و تشکیل هیات امنای محلات. چه اشکالی وجود دارد که دوستان همه چیز را سیاسی میبینند و دچار توهم سیاسی شدهاند؟
مرتضی طلایی هم به حمایت از سروری برخاست و به سالاری اعتراض کرد چرا این تذکر که روز یکشنبه در جلسه غیرعلنی داده شده، روز سهشنبه هم در جلسه علنی بازگو میشود. او گفت: مشخص نیست چرا آقای سالاری دوباره این موضوع را در صحن علنی مطرح میکند، تا زمانی که منابع ناشناس و مخبرین، منبع اطلاعاتی هستند ما به جایی نخواهیم رسید. وی همچنین گفت: من تلاش کردم نسبت به اینگونه مسائل، موضعگیری نکنم. اما اگر یک سند در خصوص مداخله ما در فرآیند انتخابات داشتید، هر چه شما میگویید، میپذیرم اما ما اسنادی داریم که مشخص میکند چه اتفاقاتی در روند انتخابات شورایاریها افتاده است که من در خصوص آن تا به حال حرفی نزدهام و تقاضا دارم یک ساعت به ما وقت دهید تا در صحن شورا در خصوص آنچه انجام شده، به افکار عمومی توضیح دهم. طلایی گفت: در کدام دوره برای شورایاریها افتتاحیه گرفتند که ما این افتتاحیهها را لغو کردیم؟ چه جلساتی در ستاد شورایاریها برگزار کردهاند که من آن را لغو کردهام. من ۳۰ جلسه با ستاد شورایاریها داشتم و تمام این صحبتها، اسنادش هم موجود است.
نایب رئیس شورای شهر در پاسخ گفت: دوستان در خصوص تشکیل هیات امنای محلات پیشداوری نکنند، میگویند ما شکل مناطق را به هم زدهایم، سند این نوع سخنان را ارائه کنید. ما بدون اذن اعضای ستاد، کاری نکردهایم. احمد حکیمیپور و محسن سرخو هم وارد ماجرا شدند و خواستند تذکر آییننامهای بدهند که چمران نگذاشت آنها حرف بزنند. اما اسماعیل دوستی به عدم اجازه چمران اهمیت نداد و گفت: چند روزی است بعضی از اعضا عصبانی هستند، هم در شورا و هم نسبت به شهرداری. اما ما صبوریم، اگر شما دلواپسید، ما حتی دلواپس هم نیستیم. اما اعلام میکنم تشکیل هیات امنای محلات از لحاظ روانی و اجتماعی در محلات خطرناک است.
اینجا بود که رضا تقیپور، سخنگوی شورای شهر و وزیر مخابرات دولت احمدینژاد، وارد مشاجره شد و گفت: دوستی شورا را به شوخی گرفته است و برای موضوع دیگری اجازه صحبت میگیرد اما دوباره همان حرفها را تکرار میکند. با این سخن او، بین اعضای شورا درگیری لفظی ادامه پیدا کرد. سالاری و سروری پس از درگیری لفظی، با درخواست رئیس شورا سکوت کردند که ناگهان تقیپور فریاد زد: اگر معیار زور است، من ۱۰ نفر شما را حریفم. این فریاد کشیدن او باعث ناراحتی و ترک صحن توسط برخی از اعضا شد که با پادرمیانی دنیامالی، آنها به صحن علنی شورای شهر بازگشتند.
اتفاقات اخیر در صحن شورا این سوال را مطرح میکند که آیا در سال جدید اعضای شورا برای انتخاب ترکیب هیات رئیسه تجدید نظر خواهند کرد یا آنکه به رای سیاسی خود پایبند میمانند؟
ارسال نظر