چگونه بدهیهای خود را پرداخت کنیم؟
سودابه بهرامی چگونه میتوان برنامه مالی خود را به گونهای تنظیم کنیم که هم از پس هزینههای جاری بربیاییم، هم پس انداز کنیم و هم بتوانیم بدهیهای خود را تسویه کنیم؟ رفتار هزینهای درست سه نشانه دارد. پرداخت هزینههای جاری و روزمره، مقروض نبودن و سرمایهگذاری برای آینده. اگر در هرکدام از این سه بخش دچار مشکلی هستید، جایی از کار میلنگد و شما باید به فکر رفع و رجوع کردن مشکل باشید. رعایت نکات زیر میتواند به شما در زمینه پرداخت بدهیهایتان کمک کند. شما مدیریت کنید نه پول: رابطه شما با پولتان رابطهای دو سویه است.
سودابه بهرامی چگونه میتوان برنامه مالی خود را به گونهای تنظیم کنیم که هم از پس هزینههای جاری بربیاییم، هم پس انداز کنیم و هم بتوانیم بدهیهای خود را تسویه کنیم؟ رفتار هزینهای درست سه نشانه دارد. پرداخت هزینههای جاری و روزمره، مقروض نبودن و سرمایهگذاری برای آینده. اگر در هرکدام از این سه بخش دچار مشکلی هستید، جایی از کار میلنگد و شما باید به فکر رفع و رجوع کردن مشکل باشید. رعایت نکات زیر میتواند به شما در زمینه پرداخت بدهیهایتان کمک کند. شما مدیریت کنید نه پول: رابطه شما با پولتان رابطهای دو سویه است. در برخی شرایط، شما با استفاده از چارچوبها و اصولی که دارید، پولتان را مدیریت میکنید. اما در شرایطی این پول است که شما را مدیریت میکند. اینکه پول شما را مدیریت میکند و نه شما آن را، به چه معناست؟ مهمترین علامت این مطلب، یکسان نبودن هزینههای روزانه در طول ماه است. اگر هزینههای ضروری را کنار بگذاریم، در طول یک ماه، میانگین روزانه هزینههای شما باید تقریبا برابر باشد. اما اگر در ابتدای ماه که پول دارید، روزی 60 هزار تومان خرج میکنید و در انتهای ماه مجبورید، یک هفته را با 60 هزار تومان سر کنید، پول
شما را مدیریت میکند و نه شما پول را. رفتار مصرفی شما باید تابع قوانین و ضوابطی باشد. بهترین علامت اینکه آیا رفتار هزینهای شما تابع این اصول است، بررسی میانگین روزانه هزینهها است. اگر اختلاف این هزینهها زیاد است، باید در رفتارتان تجدید نظر کنید و برای خود حد و حدودی قرار دهید. مدیریت مالی ربط چندانی به درآمد شما ندارد، بلکه به میزان هزینههای شما بستگی دارد. تصور نکنید که لزوما درآمد بیشتر میتواند اوضاع را بهتر کند. باید رفتار هزینهای را اصلاح کرد. کار گروهی: معمولا مردم هنگامی که ازدواج میکنند، نسبت به زمانی که مجرد هستند، پولشان را بهتر مدیریت میکنند. این امر علل زیادی دارد: استفاده از مشاوره برای هزینههای جاری و سرمایهای، افزایش مسوولیت مالی، هدفگذاریهای تازه برای آینده زندگی خود و فرزندان، افزایش سرمایه برای شروع کسبوکار جدید، افزایش انگیزه پسانداز و... این فهرست را میتوان به همین نحو ادامه داد. آنچه در اینجا مهم است استفاده از فواید این وضعیت است. پرداخت قرضها، مسوولیتی یک طرفه نیست. باید با همسرتان بنشینید و درباره برنامه ریزی برای پرداخت آن مشورت کنید. در طول ماه، باید این یادآوری صورت
بگیرد که قرضها باید پرداخت شوند. یکی از عللی که برخی از همسران از نظر مالی چندان مسوولیتپذیر نیستند و در شرایط بحرانی بدون در نظر گرفتن اوضاع و پیامدها، دست به خرجهای بیهوده و بی فایده میزنند، این است که در مدیریت مالی شما مشارکت ندارند. زوجهایی که با هم، برای هدفی برنامهریزی میکنند، هریک در قبال آن برنامه احساس مسوولیت میکنند. در این شرایط، مسلما رفتار مصرفی با حالت قبل تفاوت خواهد کرد. بیمه و خدمات حمایتی را فراموش نکنید: با افزایش هزینههای درمانی-بهداشتی، بیمه اهمیت بیشتری از قبل پیدا کرده است. پولی که برای بیمه میدهید، پولی است که امنیت مالی شما و خانوادهتان را در برابر اتفاقات نامنتظره بیشتر میکند، بنابراین این پول، جزء هزینههای ضروری است. امروزه یک بیماری ناگهانی میتواند سرمایهای را که سالها برای به دست آوردنش تلاش کردهاید، در مدت کوتاهی ببلعد. عقلانیت اقتضا میکند که ما همواره منتظر این وقایع باشیم و تدبیرها و سپرهای مالی مناسبی برای برخورد با این شرایط تدارک ببینیم. متأسفانه، یکی از علل اصلی قرض گرفتن در جامعه ما، هزینههای عمده و ناگهانی است که اتفاق میافتد (مانند بیماری برای خود
یا یکی از نزدیکان) و البته مشمول بیمه این حوادث نیستند. بخشی از فرآیند پرداخت بدهیها، جلوگیری از شرایطی است که شما را مجبور میکند که قرض کنید. فقط برای هزینههای ضروری قرض کنید: یکی از مهمترین مسائل در قرض گرفتن، زمان آن است. نباید آرامش خود و خانوادهتان را با قرض گرفتن در امور غیر ضروری به خطر بیندازید. مطمئنا در زندگی شرایطی بحرانی پیش میآید که شما مجبور میشوید از دیگران کمک بگیرید. اما این ما هستیم که شرایط بحرانی را تعریف میکنیم. واقعیت این است که بسیاری از شرایطی که ما آنها را شرایط بحرانی میدانیم، چنین نیستند. برای مثال، اگر هزینههای جاری شما کم شد، قرض نکنید. هزینههای جاری با پسانداز و صرفه جویی قابل مدیریت هستند. اکثر ما هنگامی که قرض میکنیم درباره بازپرداخت این وامها شرایطی آرمانی را تصور میکنیم. مثلا میگوییم فعلا اوضاع چندان خوب نیست، اما در چند ماه آینده وضع دگرگون میشود و من به راحتی قرضام را ادا میکنم. به جای اینکه هنگام قرض گرفتن بهترین شرایط را تصور کنید، بدترین شرایط را تصور کنید. در این صورت مطمئنا در بسیاری از تصمیمگیریهایتان درباره قرض گرفتن تجدید نظر میکنید. بحرانهای
کوچک مالی میتواند به ما این هشدار را بدهد که چیزی در نحوه هزینههای ما درست نیست. اگر بلافاصله بعد از هر اتفاقی قرض کنیم، هیچ گاه اشتباهات خود را متوجه نمیشویم و هیچ گاه در صدد رفع آنها بر نمیآییم. فقط و فقط در شرایط کاملا بحرانی و برای هزینههای کاملا ضروری (مثلا هزینههای پزشکی که به سلامت شما مرتبط است) قرض کنید. آموزش را فراموش نکنید: به فرزندانتان اهمیت مدیریت مالی، صرفهجویی و پسانداز برای آینده را یاد بدهید. این آموزشها بخشی از فرآیند جامعهپذیری است که فرزندان باید یاد بگیرند. رفتار مصرفی و هزینهای ما تا اندازه زیادی وامدار رفتار والدین ما و گفتههای آنان است. عاداتی که در سنین کودکی و آموزش درونی بشوند، همواره در زندگی رعایت میشوند. علاوه بر همه اینها، فرزندتان یاد میگیرد که باید در بحرانها و شرایط دشوار مالی، رعایت هزینههای خود را بکند. که این کار به نوبه خود میتواند شرایطی را که ما در آنها مجبور هستیم قرض کنیم را کاهش دهند. افزایش حس مسوولیتپذیری مالی، هدف اصلی هر برنامهریزی اقتصادی برای خانواده است.
ارسال نظر