گروه ورزش: پرسپولیس هرچند با حمید درخشان مشکلات زیادی داشت، اما می‌توانست با این مربی تا پایان فصل کج دار و مریز پیش برود یا شوک را به اخراج یک بازیکن محدود کند تا تیم از منطقه خطر دور شود. این تیم می‌توانست در لیگ قهرمانان از مرحله گروهی صعود کند و لیگ برتر را هم در یکی از رده‌های پایین جدول به پایان برساند. در لیگ برتر ایران متاثر از نبود سازماندهی مالی مناسب، تیمی که لیگ را در رده یازدهم به پایان برساند؛ از نظر مالی عایدی‌اش چندان کمتر از تیمی که پنجم شده نیست. همه این موارد نشان می‌دهد که بحران فنی پرسپولیس آنقدر بزرگ نبوده که تغییر سرمربی آن ضرورت داشته باشد. آنچه بیشتر ضروری به نظر می‌رسد؛ تغییرات در شیوه اداره باشگاه پرسپولیس است. اتفاقی که اگر در میانه فصل هم رخ دهد، یک اتفاق خوب است. اما مدیر منتخب دولتی می‌آید و تنها راهکارش برای دیده شدن تغییر است. این‌گونه سیاسی، دایی را عوض می‌کند و نژادفلاح از همان روز اول سودای تغییر درخشان را دارد.کسی هم نیست از مدیران پرسپولیس بپرسد چطور برای تیمی که قرار است واگذارشود مربی می‌آورند و قراردادی برای فصل آینده می‌بندند.اگر مالکان جدید علاقه‌ای به کار با جناب «پروفسور»نداشته باشند چه؟ حالا نوبت برانکو است؛ مربی‌ای که بی‌تردید در ۱۵ سال گذشته هم کارنامه بهتری در مقایسه با درخشان و علی دایی دارد و هم استمرار بهتری در مربیگری داشته است. برانکو در مربیگری اهل افراط نیست. به سیستم‌های ۱-۳-۲-۴ و ۲-۴-۴ علاقه دارد اما هر سیستمی را که انتخاب کند، در اجرا یک «فوتبال متعادل» را می‌بینیم. چون برانکو نه یک مربی خیلی هجومی است و نه خیلی دفاعی و چون گرایش به دو سر پاره‌خط ندارد، از گزند انتقادات خیلی تند در ایران می‌تواند در امان بماند. برانکو ایوانکوویچ یک مربی خوب است؛ مربی‌ای که محمد نوری و گابریل و مهدی طارمی و عالیشاه و نوروزی و بنگر می‌توانند از کار برای او چیزهای زیادی یاد بگیرند. اما شیوه نامطلوب و خودویرانگرانه اداره پرسپولیس، به برانکو این اجازه را می‌دهد که تاثیر مطلوب و بلندمدت در پرسپولیس بگذارد؟ آیا مشکلات پرسپولیس با آمدن برانکو حل می‌شود؟ آیا «بی انضباطی» در اداره پرسپولیس، با حضور برانکو در این باشگاه، به پایان می‌رسد؟ مدیران بالادستی پرسپولیس این روزها آرزو می‌کنند برانکو بتواند بی‌انضباطی‌های بزرگ را از دید مردم و رسانه‌ها پنهان کند.