نوروز  نه‌چندان پیروز

گروه ورزش: اگرچه با فرارسیدن سال نو بسیاری از فعالیت‌ها در کشورمان متوقف شد و مردم به استراحت پرداختند، اما فوتبال ملی ایران روزهای پرتب و تابی را در دو رده بزرگسالان و امید پشت‌سر گذاشت.

یک برد و یک باخت در تور اروپایی

تیم ملی بزرگسالان کشورمان مطابق برنامه‌ای که از پیش قطعی شده بود، در طول تعطیلات نوروزی با دو تیم برتر دنیای فوتبال مصاف داد. در شرایطی که گفته می‌شد این مسابقات آخرین تجارب کارلوس کی‌روش روی نیمکت تیم کشورمان تلقی می‌شود، شاگردان مربی پرتغالی ابتدا در اتریش به مصاف شیلی رفتند و سپس با سوئد دیدار کردند. در این میان رقابت با لاروخا برای تیم ملی کشورمان خاطره‌ای بسیار شیرین به جا گذاشت؛ جایی که تیم ایران به ویژه در ۵۰ دقیقه ابتدایی بازی نمایش فوق‌العاده‌ای ارائه کرد و در نهایت موفق شد شیلی را با دو گل شکست بدهد. گل اول ما را نکونام به ثمر رساند، اما گل دوم ایران که توسط وحید امیری به ثمر رسید، به معنای واقعی کلمه یک گل زیبا و ترکیبی بود. روی این صحنه، شاگردان کی‌روش تنها با شش ضربه به گل رسیدند. کار را علیرضا حقیقی شروع کرد و در ادامه آندرانیک تیموریان روی توپ تاثیر گذاشت. سپس قوچان‌نژاد بعد از یک و دو با شجاعی توپ را به امیری رساند تا پدیده جدید تیم کشورمان دروازه را باز کند. این گل گروهی و بسیار دیدنی نشان داد طی این سال‌ها اتفاقات خوبی در تیم ملی کشورمان رخ داده است.

پنج روز بعد از این بازی اما، تیم ایران با سوئد دیدار کرد. در شرایطی که پیش از این مسابقه تردیدهای زیادی در مورد حضور زلاتان ابراهیموویچ در زمین وجود داشت، این ابرستاره در ترکیب ثابت مردان یخی به میدان رفت و طی ۴۵ دقیقه حضورش در زمین بازی به شدت تاثیرگذاری ارائه کرد. او یک گل زد، یک پاس گل داد، چند دریبل موفق داشت و دو کاشته هم برای تیمش گرفت تا وقتی بین دو نیمه از ترکیب تیمش خارج شد، مدافعان ایرانی نفسی به راحتی بکشند! این مسابقه در نهایت با نتیجه

۳ بر یک به سود سوئد به پایان رسید و تک‌گل تیم کشورمان را هم جواد نکونام از روی نقطه پنالتی به ثمر رساند تا پیش از خداحافظی‌اش، یک تور رویایی اروپایی داشته باشد.

باز هم ناکامی نوروزی در برابر عربستان

یکی از تلخ‌ترین خاطرات فوتبال ایران در دوران معاصرش، بدون تردید مربوط به نوروز ۸۸ می‌شود؛ روزی که عربستان در ورزشگاه آزادی ایران را ۲ بر یک شکست داد و مانع از صعود تیم ملی کشورمان به جام جهانی ۲۰۱۰ آفریقای جنوبی شد.

خاطره تلخ آن روزها اما به نوعی خفیف‌تر در نوروز ۹۳ تکرار شد. تیم امید ایران تحت هدایت محمد خاکپور و البته محمد مایلی‌کهن در مسابقات پیش‌مقدماتی المپیک حضور یافت و طبق قرعه، به‌طور متمرکز میزبانی از نپال، فلسطین، افغانستان و عربستان را بر عهده گرفت. این مسابقات در ۱۰ گروه برگزار می‌شد و بنا بود از هر گروه یک تیم به مرحله بعد راه پیدا کند. سپس پنج تیم دوم گروه‌ها هم که بهترین نتایج را گرفته بودند می‌توانستند به مرحله بعد برسند. در این میان تیم ایران سه بازی اولش را با پیروزی‌های پرگل برابر نپال، فلسطین و افغانستان پشت سر گذاشت، اما در گام آخر با ارائه یک بازی ضعیف و تردیدآفرین، مغلوب عربستان شد.

به این ترتیب عرب‌ها به‌عنوان تیم اول به دور بعد صعود کردند و ایران نیز به لطف تفاضل گل بالایش به‌عنوان یکی از پنج تیم دوم برتر بالا رفت. این شکست موجی از انتقادها را از کادر فنی تیم امید به دنبال آورد، اما در نهایت علی کفاشیان اعلام کرد مربیان این تیم مورد حمایت فدراسیون فوتبال هستند و کارشان را ادامه خواهند داد.

شوک ۸۰ هزار نفری

بدون تردید یکی از عجیب‌ترین اتفاقات این سال‌های فوتبال ایران زمانی رخ داد که حدود ۸۰ هزار تماشاگر افغان برای حمایت از تیم امید این کشور در بازی با ایران راهی ورزشگاه آزادی شدند. بسیاری از هواداران فوتبال در کشورمان وقتی برای تماشای این بازی گیرنده‌هایشان را روشن کردند، با مشاهده این وضع شوکه شدند. در روزهایی که حتی مهم‌ترین مسابقات لیگ در ایران نیز بیش از ۵ هزار تماشاچی ندارد و در حالی که برای هیچ‌کدام از بازی‌های همین تیم امید ایران بیش از هزار نفر راهی ورزشگاه نشد، حضور این همه تماشاگر افغان به معنای واقعی کلمه شگفت‌انگیز بود.

معمولا تیم‌های ورزشی ایران در دیگر نقاط جهان مورد حمایت هزاران تن از هموطنان‌مان هستند؛ چنان‌که مثلا در همین بازی با سوئد بیش از ۲۵ هزار ایرانی بلیت تماشای مسابقه را خریداری کرده بودند. با این وجود این بار روی دیگر سکه را دیدیم و شاهد بودیم که تیم امید کشورمان در خاک خودمان «میهمان» بود!

از اینجا رانده و از آنجا مانده

داستان حضور علیرضا جهانبخش و سردار آزمون هم در تیم‌های ملی، یکی از آن حکایات عجیب و غریب بود. در شرایطی که این دو بازیکن به‌طور همزمان از سوی کادر فنی بزرگسالان و امید به اردو دعوت شده بودند، فدراسیون فوتبال حکم کرد مهاجمان سرشناس کشورمان در تیم المپیک باقی بمانند. همین مساله، اصلا به یکی از محورهای اختلاف کی‌روش و مدیران فوتبال ایران تبدیل شد.

به هر ترتیب سردار و جهانبخش در تهران باقی ماندند تا در ازای از دست دادن تجربه حضور مقابل دو رقیب قدرتمند اروپایی، برابر تیم‌هایی نظیر فلسطین و نپال به میدان بروند! جالب اینکه حتی این لطف ویژه فدراسیون هم باعث نشد اتفاق خاصی به سود تیم امید رخ بدهد، تا جایی که شاگردان خاکپور بعد از قبول شکست برابر عربستان حتی تا مرز حذف از مسابقات مقدماتی المپیک هم پیش رفتند. غالبا رسم است که در چنین مواقعی، فدراسیون‌ها حق را به تیم بزرگسالان می‌دهند و سعی نمی‌کنند ستارگان بلوغ یافته را به تیم امید برگردانند، اما مسوولان فوتبال ایران این کار را انجام دادند. همین مساله باعث شد تا کی‌روش در نشست خبری بعد از بازی با سوئد مدعی شود در پنج قاره تجربه کار داشته، اما هرگز ندیده است که اولویت با تیم بزرگسالان نباشد!