شوق صرفه‌جویی!

دنیای اقتصاد: بعد از پایان مسابقات ایران در جام جهانی برزیل، موج بزرگی از ابراز علاقه افکارعمومی برای تمدید قرارداد با کارلوس کی‌روش به راه افتاد. در شرایطی که برخی گمانه‌زنی‌ها حاکی از آن بود که فدراسیون یا وزارت ورزش علاقه‌ای برای حفظ مربی پرتغالی ندارند،‌ این هم‌صدایی نسبی مردم و منتقدان ورق را برگرداند و باعث شد مقدمات ماندگاری سینیور در تهران فراهم شود. بعد از برخی توافقات شفاهی و غیررسمی، کی‌روش به پرتغال رفت تا جریان رسمی مذاکرات تا اواسط تابستان به تعویق بیفتد. بازگشت او به ایران در میانه‌های مرداد امیدواری‌هایی را در مورد ابقای او روی نیمکت تیم ملی و شروع کار برای حضور موفق در جام ملت‌های آسیا به وجود آورد، اما در شرایطی که طرفین تا مرز امضای قرارداد پیش رفته بودند، ناگهان همه چیز به هم ریخت. دیروز ساعت ۱۱ و ۴۵ دقیقه صبح کی‌روش در حالی سوار بر هواپیمایی امارات، تهران را به مقصد دبی ترک کرد که ممکن است دیگر بازگشتی در کار نباشد.

یک کنفرانس و سکته در مذاکرات

در شرایطی که گفته می‌شد روز یکشنبه دوم شهریور ماه قرارداد نهایی بین کی‌روش و فدراسیون فوتبال به امضا خواهد رسید، درست در همین روز نشست مطبوعاتی وزیر ورزش در سالن کنفرانس‌های ورزشگاه شیرودی همه چیز را تحت‌تاثیر قرار داد. گودرزی در این جلسه به تندی از کی‌روش انتقاد کرد، او را بهترین گزینه برای نیمکت ایران ندانست، جو ایجاد‌شده برای حفظ او را برنامه‌ریزی‌شده تلقی کرد و در مهم‌ترین جمله‌اش مدعی شد فدراسیون فوتبال تمام دستمزد مربی پرتغالی را خودش باید بپردازد و حتی یک ریال هم روی کمک وزارت نمی‌تواند حساب کند. درست از همین لحظه بود که کفاشیان و کی‌روش مدام از هم دورتر شدند. امضای قرارداد هر روز به تعویق می‌افتاد و در شرایطی که پیش‌تر گفته شده بود دو طرف در مورد «همه جزئیات» به توافق رسیده‌اند،‌ پای ابهامات جدید به میان می‌آمد. شاید مصاحبه دیروز رئیس فدراسیون فوتبال با خبرگزاری فارس، بتواند تصویری روشن از شرایط فعلی ارائه بدهد. خبرنگار از او می‌پرسد: «آیا پس از کنفرانس خبری وزیر ورزش قرارداد کی‌روش منتفی شده؟» و کفاشیان جواب می‌دهد: «بالاخره باید از مراجع ذی‌ربط استعلام گرفته و با آنها هماهنگی‌ها را به عمل بیاوریم. مربی خارجی هزینه‌های بالایی دارد و نباید این‌طور باشد که پس از امضای قرارداد با وی، دست تنها بمانیم و کسی برای تامین منابع مالی کمک‌مان نکند.» جالب‌تر اینکه رئیس در همین مصاحبه مدعی شده گودرزی حتی جواب تلفن او را هم نمی‌دهد!

کی‌روش: با آبرویم بازی شد

به نظر می‌رسد ناراحت‌ترین فرد از این اتفاقات، خود کارلوس کی‌روش بوده باشد. این مربی پرتغالی قبل از ترک ایران در مصاحبه با خبرگزاری فارس می‌گوید: «ما حتی به توافق نهایی هم رسیده بودیم. در فوتبال روز دنیا مربیان حرفه‌ای در رده ملی با فدراسیون فوتبال یک کشور قرارداد امضا می‌کنند نه با وزارت ورزش یا وزیر ورزش کشور فوق. این اصول در تمام دنیا پابرجاست. من نیز به ایران آمدم تا با تیم ملی قراردادم را تمدید کنم، اینکه چرا تمدید نشد دلیلش را نمی‌دانم.» او که به «ایسنا» هم گفته بود اول باید کفاشیان و گودرزی با هم کنار بیایند تا او کارش را در ایران ادامه بدهد، در ادامه گفت‌وگو با خبرگزاری فارس از احساسات درونی‌اش هم پرده برمی‌دارد: «نمی‌توانم بگویم عصبی هستم اما واقعا شوک‌زده و از این موضوع سورپرایز شدم. چرا که با توجه به حرف‌‌هایی که زدیم اتفاقات دیگری رخ داد. با توجه به صحبت‌های قبلی به عنوان میهمان به ایران آمدم تا قراردادم را امضا کنم اما با توجه به یکسری مسائل در حال حاضر احساسم از ناراحتی بالاتر است. به نوعی فکر می‌کنم با آبرویم بازی شده است.»

وقتی کی‌روش فراموشکار می‌شود

واضح است که نباید یکطرفه به قاضی برویم. شاید خیلی‌ها در ایران دوست داشته باشند قرارداد کی‌روش تمدید شود، اما در کار مرد پرتغالی هم ابهاماتی وجود دارد که نمی‌توان آنها را نادیده گرفت. به گزارش «دنیای اقتصاد» کی‌روش در حالی مذاکره و عقد قرارداد یک مربی ملی با وزارت ورزش را امری نامتعارف به شمار می‌آورد که خود او چهار سال پیش دقیقا در دفتر علی سعیدلو پیمان همکاری با تیم ملی ایران را به امضا رسانده بود!

شوق صرفه‌جویی!

به نظر می‌رسد بزرگ‌ترین مشکل در مسیر عقد قرارداد جدید با کارلوس کی‌روش، دستمزد بالای او بوده باشد. احتمالا وقتی مسوولان فدراسیون فوتبال یا وزارت ورزش اقدام به مقایسه دریافتی او با قیمت مربیان ایرانی می‌کنند، شوق صرفه‌جویی در وجودشان پیدا می‌شود، اما نکته اینجا است که تجارب مشابه قبلی در این زمینه چندان موفقیت‌آمیز نبوده است. از روزی که همکاری برانکو با فدراسیون فوتبال ایران به پایان رسید، سه مربی با سه قرارداد و سه دستمزد جداگانه روی نیمکت تیم ملی نشستند، اما در نهایت آبی از قلعه‌نویی، دایی و قطبی گرم نشد تا بعد از اتلاف کلی وقت و سرمایه، نوبت به یک مربی خارجی دیگر یعنی کی‌روش برسد. امیدواریم اگر توافق نهایی با کارلوس صورت نمی‌گیرد، دست‌کم مردی جایگزین او شود که بعدها فوتبال ایران به خاطر این انتخاب احساس خسران نکند.