تزریق اعتماد به نفس

رضا خدادادی - برزیل اگرچه داشتن عنوان اولین دارنده تساوی بدون گل در جام‌جهانی نمی‌تواند چندان عنوان دهان پرکنی باشد اما وقتی داور مسابقه سوت پایان را کشید، می‌شد خوشحالی را در نگاه کارلوس کی‌روش سرمربی تیم ملی دید. او تک تک بازیکنانش را در آغوش کشید، تا غبار خستگی را یک به یک از تن آنها بزداید. یوزپلنگ نتوانست عقاب شکار کند اما حداقل خودش هم شکار نشد تا کارشناسان برای این تساوی واژه آبرومندانه را به کار ببرند. واژه‌ای که فوتبال ایران با توجه به داشته‌ها و توانایی‌هایش با همه وجود آن را جست‌وجو می‌کند.

نیجریه در اسم، فقط یک تیم آفریقایی است که از دنیای عقب مانده از تمدن آمده است اما آنها که فوتبال را می‌شناسند، می‌دانند که این تیم از قدرتمندترین تیم‌های نیمکره‌جنوبی زمین است با ستاره‌هایی که هرکدام در لیگ‌های معتبر دنیا به درخشش مشغولند. استفان کشی سرمربی این تیم در حاشیه کنفرانس خبری خود در جواب به تک سوال خبرنگار «دنیای اقتصاد» گفت برخلاف ادعای کارلوس کی‌روش تیم ایران نتوانست او را سورپرایز کند اما بی‌شک «کشی» برای این مسابقه ۳ امتیاز شیرین را کنار گذاشته بود؛ ۳ امتیازی که می‌توانست تیمش را با حداقل دغدغه ممکن به دور بعد مسابقات برساند. به همین دلیل هم در طول این چند ماه اخیر بارها از شانس مساوی بوسنی، آرژانتین و تیم خودشان برای صعود می‌گفت و هرگز نامی از ایران نمی‌برد. حالا اما معادلات به هم ریخته است اگر مبنا را بر این بگذاریم که هر سه تیم به آرژانتین می‌بازند، بازی ایران و بوسنی در روز آخر در تعیین سرنوشت گروه بسیار موثر خواهد بود. مسابقه‌ای که شاید در آن اتفاقی رقم بخورد و رقم خوردن این اتفاق هم چهار هزار هوادار ایرانی را که از اقصی نقاط دنیا به کوریتیبا آمده بودند مجاب کرد تا در انتهای بازی چند دقیقه‌ای را سرپا بایستند و تیم محبوبشان را تشویق کنند. حرف آنها در زمان ترک استادیوم یک تم ثابت داشت و آن امید به بازی بوسنی بود.

میکس زون با طعم اعتماد به نفس

در میکس زون، ستاره‌های ایرانی با اعتماد به نفس بیشتری از ادامه مسیر جام‌جهانی گفتند و اینکه اگر در نیم ساعت اول بازی با نیجریه بازی را به حریف داده بودند فقط و فقط به خاطر جو روانی حاکم بر مسابقات جام‌جهانی بوده و کم‌تجربگی بچه‌ها در میادین بزرگ. کاپیتان جواد که توسط چند خبرنگار انگلیسی زبان دوره شده از عملکرد تیم ملی دفاع می‌کند اما همزمان هشدار می‌دهد که نمی‌توان در مقابل آرژانتین هم توقع داشت که تیم ملی حماسه تساوی راتکرار کند. کمی آن طرف‌تر خسرو حیدری مدعی است در آماری که به‌دست سرمربی تیم رسیده است او بیشترین دوندگی را در بین بازیکنان هر دو تیم داشته است و با این اشاره یادآوری می‌کند که هر چه در چنته داشته رو کرده و آنقدر دویده و جنگیده است تا چیزی از انرژی‌اش را از زمین بازی خارج نکند. قوچان نژاد

با آه و حسرت از ضربه سرش می‌گوید و اینکه اگر هر دروازه‌بانی غیر از این گلر که امسال به‌عنوان بهترین دروازه‌بان لیگ فرانسه انتخاب شد درون دروازه بود توپش گل می‌شد و او حالا بعداز حماسه کره، حماسه‌ای دیگر خلق و نام خود را در تاریخ فوتبال ایران جاودانه کرده بود. نفر بعد که خبرنگاران دوره‌اش می‌کنند آندو است. او به خاطر نوع بازی فیزیکی‌اش در این بازی کارت گرفت و چه بسا با تکرار کارت در بازی با آرژانتین بازی با بوسنی را از دست بدهد اما این معادلات باعث نمی‌شود آندو تیموریان با احتیاط بازی کند، خودش می‌گوید: «من فوتبال خودم را بازی می‌کنم. وظیفه من جنگیدن است پس نمی‌توانم بگویم در بازی با آرژانتین نجنگم مبادا که بازی با بوسنی را از دست بدهم. ما همه برای نبرد وارد زمین می‌شویم.» آندو کار بزرگ خودش، همبازی‌هایش و سرمربی‌اش را یاد آور می‌شود و با زبان بی‌زبانی خواستار حفظ کی‌روش در ایران است: «البته مسوولان فدراسیون انتخاب می‌کنند اما اگر به من باشد قرار داد او را همین امروز تمدید می‌کنم. همه می‌دانند او تیم را در شرایط بسیار سختی به جام‌جهانی رساند؛ با بی پولی و انبوهی از مشکلات و لغو اردوها. همه و همه نشان می‌دهد ما تا همینجا هم‌کار بزرگی انجام دادیم.» پژمان منتظری هم در یک گفت‌وگو کوتاه با خبرنگار «دنیای اقتصاد» اطمینان می‌دهد که تیم تازه اعتماد به نفسش را یافته و از این پس با آرامش بیشتری پای به میدان مسابقه خواهند گذاشت.