سیزدهمین قله هشت هزارمتری دنیا چگونه فتح شد؟
روایت صعود تک نفره
کوهنورد سرشناس کشورمان که بعد از فتح قله شیشاپنگما به رکورد سیزده قله بالای هشت هزار متر جهان رسیده است، با مرور خاطرات روزهای سختش در این قله تاکید کرد: تنها لوتسه را باید فتح کنم و به باشگاه «هشت هزاری»های جهان برسم. باید در این یکسال مراقب باشم و زنده بمانم تا کار را تمام کنم. عظیم قیچیساز در گفتوگو با خبرگزاری مهر، درباره فتح قله شیشاپنگما بیان کرد: من صبح روز شنبه به ایران برگشتم و خوشبختانه توانستم این قله را هم فتح کنم. روز ۱۴ فروردین بود که برای فتح این قله عازم کشور تبت شدم و نزدیک ۴۰ روز طول کشید تا بتوانم این کار را انجام دهم.
کوهنورد سرشناس کشورمان که بعد از فتح قله شیشاپنگما به رکورد سیزده قله بالای هشت هزار متر جهان رسیده است، با مرور خاطرات روزهای سختش در این قله تاکید کرد: تنها لوتسه را باید فتح کنم و به باشگاه «هشت هزاری»های جهان برسم. باید در این یکسال مراقب باشم و زنده بمانم تا کار را تمام کنم. عظیم قیچیساز در گفتوگو با خبرگزاری مهر، درباره فتح قله شیشاپنگما بیان کرد: من صبح روز شنبه به ایران برگشتم و خوشبختانه توانستم این قله را هم فتح کنم. روز ۱۴ فروردین بود که برای فتح این قله عازم کشور تبت شدم و نزدیک ۴۰ روز طول کشید تا بتوانم این کار را انجام دهم. شیشاپنگما ۸۰۲۷ متر ارتفاع دارد و چهاردهمین قله مرتفع جهان به حساب میآید که سیزدهمین قله بالای هشت هزار متر بود که من آن را فتح کردم.
وی درباره برنامهریزی خود برای فتح این قله توضیح داد: از مدتها قبل برای این کار برنامهریزی کرده بودم. اطلاعات زیادی کسب کردم تا بهترین زمان را برای فتح آن انتخاب کنم که دقیقا روز اول مه که فکر کنم ۱۰ اردیبهشت بود توانستم به این افتخار دست پیدا کنم.
قیچیساز در خصوص تیمی که با آن به سمت قله شیشاپنگما حرکت کرده بود، گفت: ما یک تیم چهار نفره بودیم. از ایران تنها من رفتم. یک کوهنورد آمریکایی بود و دو کوهنورد هم از کشور آذربایجان. ما در قالب یک تیم بینالمللی برای این کار برنامهریزی کردیم و به سمت قله راه افتادیم اما در آخر کار تنها من به سمت قله رفتم و آن را فتح کردم.
وی ادامه داد: متاسفانه در قسمت آخر صعود که مهمترین بخش آن بود و دشواریهای زیادی داشت هیچ کدام از اعضای تیم نتوانستند راه را ادامه بدهند و من به سمت قله حرکت کردم. شرایط طوری بود که باید در آن زمان کار را ادامه میدادم تا در وضعیت بد جوی گرفتار نمیشدم. حدود ۹ ساعت طول کشید تا من آن مسیر را طی کنم و به قله برسم و کار را به پایان برسانم.
اما چرا هم تیمیهای کوهنورد ایرانی وی را تنها گذاشتند؟ این پرسشی است که قیچیساز در پاسخ به آن میگوید: ما از هواشناسی لحظه به لحظه استعلام میگرفتیم. قبل از آن هواشناسی اعلام کرد که فشار زیاد خواهد شد و دو روز بد خواهیم داشت که همین اتفاق هم رخ داد.
این کوهنورد سرشناس کشورمان همچنین گفت: در ارتفاع ۷۴۰۰ متری بودیم که بارش برف زیاد شد و هوا شرایط بدی پیدا کرد. فشار هوا هم آزاردهنده شده بود. یکی از کوهنوردان آذربایجانی با بیماری ارتفاع مواجه شد که نتوانست بالا بیاید و به همراه هموطنش در کمپ دو باقی ماند. کوهنورد آمریکایی هم وقتی ارتفاع برف را یک متر دید قید ادامه کار را زد. او تجربه نداشت و بالا نیامد، ولی من مجبور بودم برف را بکوبم و بالا بروم که خیلی دشوار بود.
وی در خصوص اینکه صعود در آن شرایط جوی ریسک بزرگی بوده، بیان کرد: من باید آن برنامه را به پایان میرساندم. البته باید مراقب بود و از تجربه استفاده کرد. در آن شرایط واقعا ریسک بالا بود ولی خدا خواست و به من کمک کرد تا بتوانم کار را تمام کنم. قیچیساز این قله را هم بدون اکسیژن فتح کرد و این بر ارزشهای کار وی میافزاید. او در این باره گفت: کار بدون اکسیژن در آن شرایط و ارتفاع واقعا سخت است ولی باید بگویم که خطر قسمتی از کار ما است و در هر صعود همیشه خطر در کمین شما است. باید هر لحظه با تدبیر عمل کرد تا خطر را به حداقل رساند در غیر اینصورت کوچکترین اشتباهی باعث مرگ کوهنورد میشود.
ارسال نظر