جام جهانی باکو : صعودکشتی فرنگی و سقوط آزاد
این واقعیت دردناک امروز کشتی ایران است که اسیر بی‌تدبیری‌ها و منم‌منم کردن‌های برخی از افراد و مدیریت غلط در کادرهای فنی تیم‌های ملی و کمیته فنی شده است!
گروه ورزش- در پیکارهای کشتی قهرمانی سال ۲۰۰۷ بزرگسالان جهان در باکوی جمهوری آذربایجان، کشتی ایران در کمال تعجب در رشته فرنگی صعود نشان داد، اما در رشته آزاد ضعیف‌ترین نتیجه ممکن را در سالهای اخیر برجای گذاشت!
این واقعیت دردناک امروز کشتی ایران است که اسیر بی‌تدبیری‌ها و منم‌منم کردن‌های برخی از افراد و مدیریت غلط در کادرهای فنی تیم‌های ملی و کمیته فنی شده است! اما برای این یک جمله بایستی بیشتر دقت و تامل کرد: «این بهترین تیم‌تاریخ کشتی ایران بود که روانه پیکارهای کشتی قهرمانی سال ۲۰۰۷جهان شد.»
اما آیا به راستی تیم‌ملی کشتی آزاد ایران که به مسابقه‌های جهانی ۲۰۰۷باکو اعزام شد، بهترین تیم تاریخ کشتی ایران بود.؟
تیم ناآماده‌ای که پنج کشتی‌گیر آن به دلیل ضعف جسمانی ناشی از کم کردن وزن، ناتوانی و ضعف تکنیک وتاکتیک یکی پس از دیگری حذف شدند و مثل برگ خزان به روی زمین ریختند، چگونه می‌تواند بهترین تیم تاریخ کشتی ایران باشد.؟ دو سه روز مانده به اعزام، «منصور برزگر»، مدیر فنی تیم‌های ملی کشتی آزاد، «علیرضا حیدری»، سرمربی جوان تیم‌ملی کشتی آزاد ایران، «محسن فرح‌وشی»، سرمربی اسبق تیم‌ملی و تعدادی دیگر از کارشناسان همگی بر این باور بودند که این بهترین تیمی است که از جانب ایران روانه کارزار جهانی می‌شود.
در حالی که بدون تعارف بایستی پذیرفت، تیمی که دو سال پیش بدون همراه داشتن مدیر فنی و سرمربی و فقط با چهار مربی جوان در پیکارهای جهانی سال ۲۰۰۵ بوداپست مجارستان شرکت کرد، بهتر از تیم امروز بود!
ما در آن سال با تنها مدال برنز «مراد محمدی» ششم جهان شدیم و مسوولان وقت فدراسیون و چهار مربی جوان و بی‌ادعای تیم‌ملی زیر سوال رفته و از هر طرف مورد انتقاد قرار گرفتند.
سقوط وحشتناک
تیمی که امسال در پیکارهای جهانی سال ۲۰۰۷ باکوی آذربایجان شرکت کرد، در مقایسه با تیم سال پیش در مسابقه‌های جهانی گوانگ ژو چین که پس از روسیه به مقام نایب قهرمانی دست یافت، دقیقا پنج پله نزول و سقوط وحشتناک داشت.
مقام نایب قهرمانی سال ۲۰۰۶ جهان در گوانگ ژو چین کجا و هفتمی سال ۲۰۰۷ دنیا در باکوی آذربایجان کجا. ما در عرض یک سال، یک‌باره پنج پله به پایین سقوط کردیم.
این یعنی، کشتی آزاد ایران نه تنها در این یک سال هیچ پیشرفتی نداشته، بلکه به جای پیشرفت و حرکت رو به جلو، عقبگرد و «سقوط آزاد» داشته و همه هزینه‌های هنگفتی که صرف کشتی‌گیران و اعضای کادر فنی تیم‌ملی و همچنین افراد کمیته فنی فدراسیون و سایرین در این یک سال اخیر شده، در واقع جواب نداده است.
۲ نقره و برنز و تنها دو سهمیه المپیک
از تیم هفت نفره ایران که پنج نفر آنها قبلا در مسابقه‌های جهانی شرکت کرده بودند، فقط «سعید ابراهیمی» و «رضا یزدانی» در دو وزن ۹۶ و ۸۴ کیلوگرم موفق به تصاحب ۲مدال نقره و برنز شدند و این دو فقط توانستند سهمیه بازی‌های المپیک ۲۰۰۸ پکن را کسب کنند.
اشاره می‌شود که نفرات اول تا هشتم جهان در باکو سهمیه بازی‌های المپیک را برای کشور خود کسب کردند. بنابراین بقیه کشتی‌گیران تیم کشورمان حتی در بین هشت نفر وزن خود قرار نگرفتند و عنوان‌هایی چون نهم، سیزدهم، چهاردهم، هفدهم و حتی بیست و سوم را برای مردم ایران به ارمغان آوردند!
مقایسه ترکیب تیم‌ملی کشتی آزاد ایران در سه سال اخیر
تیم‌ملی کشتی آزاد ایران اعزامی به مسابقه‌های جهانی سال ۲۰۰۷ در باکوی جمهوری آذربایجان دو تغییر نسبت به تیم اعزامی به پیکارهای جهانی سال گذشته در گوانگ ژو چین داشت.
در این تیم، حسن طهماسبی و سعید ابراهیمی، جایگزین مسعود مصطفی جوکار و علیرضا حیدری شده بودند. طهماسبی و ابراهیمی برای نخستین‌بار بود که حضور در مسابقه‌های جهانی را تجربه می‌کردند.
اما تقی داداشی، مراد محمدی و فردین معصومی جزو با تجربه‌ها به حساب می‌آمدند که سه سال متوالی عضو تیم‌ملی ایران در پیکارهای جهانی سالهای ۲۰۰۶، ۲۰۰۵ و ۲۰۰۷ در بوداپست مجارستان، گوانگ ژو چین و باکوی جمهوری آذربایجان بودند و به رزم حریفان رفتند.
برنامه‌ریزی ؟
درست است که امروزه پول و بودجه خوب بسیاری از مشکلات را در ورزش حل می‌کند، اما همه چیز را نمی‌توان در آن خلاصه کرد. ورزش از همه مهم‌تر، برنامه‌ریزی کلان و اصولی می‌خواهد.
بی‌برنامگی و استفاده از روش‌های کهنه و قدیمی در برپایی اردوهای آمادگی و تمرینات، امروز بلای جان و آفت کشتی ما شده است.
از سوی دیگر، استفاده از مهره‌های شاخص و عنوان دار در راس کار به تنهایی نمی‌توانند برای پیشرفت ورزش ما کارساز باشند. به خصوص ورزشی چون کشتی که بسیار برنامه‌ریزی اصولی و اساسی می‌خواهد و کار را نمی‌توان از سه ماه مانده به آغاز پیکارهای جهانی کشتی شروع کرد.
مسلما در کشتی ما، برنامه‌ریزی مثل همیشه درحد قابل قبولی نیست که اگر غیر از این می‌بود، کشتی ما در آوردگاه جهانی باکو، تن به شکست سنگین نمی‌داد.
مقام هفتمی برای کشوری که خود را مهد کشتی دنیا می‌داند و همیشه جزو قدرت‌های برتر جهان بوده به هیچ وجه برای مردم ما پذیرفتنی نیست و بایستی دلایل این شکست سنگین و سقوط توسط کارشناسان اهل فن مورد بررسی قرار گیرد.
برنامه‌ریزی اصولی و صحیح را بایستی از روس‌ها یاد گرفت که سال‌ها است قدرت بلامنازع کشتی جهان هستند و نوجوانان و جوانان خود را تا رده سنی بزرگسالان و رسیدن به مقام قهرمانی جهان و بازی‌های المپیک هدایت می‌کنند.
تمامی قهرمانان تیم‌های ملی کشتی آزاد و فرنگی روسیه از سنین ۱۸ تا ۲۰ سالگی ضمن آنکه عضو تیم جوانان هستند، وارد تیم‌ملی بزرگسالان این کشور شده و در همان اولین سال حضور خود موفق به کسب مدالهای طلای قهرمانی جهان و المپیک می‌شوند.
در همین مسابقه‌های جهانی باکو، روس‌ها به لطف جوانان ۲۰سالهای چون بسیک کودوخوف، گئورگی کیتایف و بیلیال ماخوف صاحب مدالهای طلا شدند.
روس‌ها سالیان سال است که با یک برنامه‌ریزی اساسی، دو رده سنی جوانان و بزرگسالان را به هم متصل کرده‌اند و ترس و واهمه‌ای از اینکه جوانان خود را در پیکارهای سهمگین قهرمانی جهان و بازی‌های المپیک شرکت دهند، ندارند.
مشکل در کم کردن وزن به سان همیشه
داستان قدیمی، سخت کم کردن وزن کشتی‌گیران ما در آوردگاه جهانی باکو مثل همیشه تکرار شد و کشتی‌گیرانی چون «تقی داداشی» و «مراد محمدی» روز وزن کشی به سختی سر وزن خود رسیدند.
این دو با بدنی تحلیل رفته و ناتوان و اصطلاحا «خالی کرده» به مصاف حریفان خود رفتند که حاصلی جز شکست نداشت. داداشی سه‌سال است که در مسابقه‌های جهانی به سختی وزن کم می‌کند و هر سه سال رهاوردی جز شکست و حذف برای کشتی ما نداشته است.
اما باز هم کمیته فنی بر نام او تاکید و تکیه می‌کند. کشتی‌گیری که با بدنی ترکه‌ای، خشک و دست و پای بلند همچنان می‌خواهد در وزن ۵۵کیلوگرم مدال جهانی کسب کند. فرم و نوع بدن او طوری است که با سختی و مشقت جانکاه به سر وزن می‌رسد و چنین کشتی‌گیری چگونه می‌تواند در یک میدان سخت و سنگین بین‌المللی با حریفان خود مبارزه کند؟
از «مراد محمدی» چه بگوییم که شرایطی چون همشهری ساروی خود تقی داداشی داشت. محمدی که با داشتن دو مدال برنز و طلای جهان در سالهای ۲۰۰۵و ۲۰۰۶ در اندازه‌های جهانی است، متاسفانه در حد یک کشتی‌گیر باتجربه وزن خود را کنترل نکرد و هنگام وزن‌کشی به سختی سر وزن خود رسید.
محمدی که خیلی زودتر از همه برای شرکت در مسابقه‌های جهانی انتخاب شده بود، وظیفه داشت از یک ماه مانده به آغاز مسابقه‌ها وزن خود را کنترل کند و کیلوهای اضافی را کم‌کم از بدن خود بکاهد تا یک‌باره و سر وزن‌کشی با مشکل کم کردن وزن روبه‌رو نشود.
او آنقدر کم‌توان شده بود که مقابل کشتی‌گیر تمام‌شده‌ای چون «مراد رمضان‌اف» از جمهوری داغستان روسیه که امروز برای تیم مقدونیه کشتی می‌گیرد نای کشتی گرفتن نداشت و بدن او خیلی زود خالی کرد. جالب اینجا است که محمدی سال پیش در رقابت‌های جهانی گوانگ ژو چین، رمضان‌اف را برده بود. این کشتی‌گیر مقدونیه‌ای سال‌ها پیش مغلوب همه کشتی‌گیران ایرانی چون علی‌اکبر دودانگه، محمد طلایی و علیرضا دبیر شده بود و همه آنها امروز کشتی را کنار گذاشته‌اند.
کشتی فرنگی ایران صعود داشت
برخلاف کشتی آزاد، کشتی فرنگی ایران در پیکارهای کشتی قهرمانی سال ۲۰۰۷ بزرگسالان جهان در باکوی جمهوری آذربایجان صعود داشت و کارنامه خوبی ارائه کرد.
تیم‌ملی کشتی فرنگی ایران که در مسابقه‌های جهانی سال ۲۰۰۶در گوانگ ژو چین با یک مدال طلا و یک برنز به مقام پنجم رسیده بود، امسال در باکو یک مدال برنز بیشتر گرفت و با یک مدال طلا و ۲برنز به مقام چهارم دنیا رسید.
البته پیشرفت تیم‌ملی کشتی فرنگی ایران مربوط به کادر فنی فعلی این تیم نمی‌شود و حاصل زحمات مربیان سابق این تیم چون «محمد بنا» و «ناصر نوربخش» است که امروز به خاطر اختلاف و مسائل مختلف جایگاهی در تیم‌ملی ایران ندارند و کنار مانده‌اند.
ارسال نظر