شکست رکورد پرتاب وزنه‌برداری مهدی شاهرخی حیثیتی بود. او که در سال‌های گذشته تلاش بسیاری کرده بود تا نام امین نیک‌فر، ایرانی‌الاصل آمریکایی را پاک کرده و نام خود را به جای نام او در جدول رکوردهای ملی ثبت کند، این بار در نخستین مرحله‌ لیگ دوومیدانی موفق به انجام این کار شد تا او هم علتی بر علت‌های تاریخی شدن این روز باشد. مهدی شاهرخی می‌گوید: روزی که مسابقه دادم، روی فرم بودم. من بعد از بازی‌های آسیایی دوحه افت زیادی کرده بودم. رکوردم به ‌١٧، ‌١٨ متر رسیده بود. این‌که دوباره خودم را بسازم و به روزهای اوج بازگردم سخت بود، اما، اکنون خوشحالم رکوردی را ثبت کردم که ‌٣٧سانتی‌متری مانده به رکورد ورودی بازی‌های المپیک. برای آن هم یک سال وقت دارم و فکر می‌کنم در المپیک حاضر شوم.

وی در مورد عملکرد خود در سال گذشته، به‌ویژه بازی‌های آسیایی دوحه ادامه داد: قبل از دوحه وضعیت من زیاد خوب نبود. بدنم هنگام بازی‌ها افت کرده بود. متاسفانه سال قبل پیکارم در مسابقه‌های داخلی بود که ‌٧٠/١٨متر رکوردم شد. من سال گذشته هرچه داشتم، در ایران گذاشتم و برای دوحه‌ دیگر چیزی نداشتم. حتی در آن بازی‌ها اگر همین رکورد را ثبت می‌کردم، سوم می‌شدم.

رکورددار پرتاب وزنه‌ ایران در مورد تمرین‌هایش در فصل بدنسازی (زمستان) یادآور شد: زمستانم خوب بود، اما، به هر حال درس و دانشگاه کمی اذیتم می‌کرد. من باید افتم را هم جبران می‌کردم. به خاطر همین نتوانستم آن‌گونه که باید کار کنم. تا کنون هم هنوز نتوانستم تمرین‌های سرعتی را انجام دهم. فقط بدنسازی کرده‌ام، اما، به هر حال از این روند به طور کلی راضی‌ام. از طرفی دیگر اکنون آغاز فصل است که رکوردی بالاتر از ‌١٩ متر را کسب کرده‌ام. این مساله فصل خوبی را نوید می‌دهد.

قهرمان پرتاب وزنه‌ی جوانان آسیا با تاکید بر این‌که در مسابقه‌های قهرمانی آسیا در لبنان همه‌ ناکامی‌ها را جبران می‌کنم، افزود: سال پیش سال بدشانسی من بود. دو بار با ماشین چپ کردم. سه بار هم تصادف کردم، اما، امسال فقط می‌خواهم رکورد ورودی المپیک را کسب کنم. اگر بتوانم این کار را بکنم، نخستین پرتاب‌گر وزنه‌ ایران هستم که به المپیک می‌رود.

او در مورد حضورش در مسابقه‌های جایزه بزرگ آسیا هم گفت: درست است که من به این مسابقه‌ها دعوت شده‌ام، اما، اگر ببینم می‌توانم رکورد ورودی المپیک را کسب کنم، به این مسابقه‌ها می‌روم. برای چند هزار دلار تمرین‌هایم را خراب نمی‌کنم. برای من امسال دو مسابقه قهرمانی آسیا در لبنان و داخل سالن آسیا در ماکائو مهم است. در ‌٥ دوره‌ لیگ هم به علت تعهدی که دارم، شرکت می‌کنم. در سایر مسابقه‌ها باید آماده باشم تا بروم. بنابراین هنوز حضورم در مسابقه‌های جایزه بزرگ آسیا مشخص نیست.

مهدی شاهرخی در مورد مربی‌هایش می‌گوید: اکنون هم با کیسلوفا از روسیه کار می‌کنم و هم با پدرم. مربی‌ام خوب بدنسازی‌ تمرین می‌دهد، اما، کارهای تکنیکی و سرعتی را خوب بلد نیست. کارهای تکنیکی را من با پدرم انجام می‌دهم. از این وضعیت هم راضی‌ام. اکنون تنها مشکل درس و دانشگاه را دارم که تا چند روز دیگر این ترم به اتمام می‌رسد و برای تمرین در یکی از شهرهای دیگر به‌ جز تهران تمرین می‌کنم. چون تهران به هیچ وجه شرایط تمرین را ندارد. ما باید یک جای راحت باشیم. اگر هم شرایط مساعد باشد یا به روسیه و یا به مونته‌نگرو برای تمرین می‌رویم.

مهدی شاهرخی در پایان گفت: در سال جاری به‌ غیر از ورودی المپیک، مدال آسیایی هم می‌خواهم. امیدوارم پس از مرحوم کشمیری، نخستین ایرانی باشم که مدال پرتاب وزنه بزرگسالان را برای ایران به ارمغان می‌آورم.