کفاشیان: ما از قبل باخته بودیم

گروه ورزش- آرزوی رفتن به المپیک ۳۶ساله شد. بعد از باخت تیم‌ملی امید از استرالیا همه رشته‌های بگوویچ و شاگردانش پنبه شد تا یک‌بار دیگر به المپیک نرویم. کفاشیان، دبیر کمیته ملی المپیک معتقد است که ایران از قبل باخته بود و قبل از بازی سه امتیاز به استرالیا رسید.

او می‌گوید: «بزرگ‌ترین اشتباه ما از دست دادن سیموئز بود. من می‌دانستم که بگوویچ نمی‌توان ایران را به المپیک ببرد.»

رویای رسیدن به المپیک ۳۶ساله می‌شود.

این همه صبر کرده ایم، باید چهار سال دیگر هم تحمل کنیم. همیشه از صبر زیاد است که موفقیت‌ها شکل می‌گیرد.

اما با این شیوه مدیریتی، به نظر نمی‌رسد اتفاقی بیفتد؟

من هم به چهار سال آینده امیدی ندارم. قرار باشد همین وضعیت ادامه داشته باشد، اتفاقی نمی‌افتد. متاسفانه در ایران مدیریت همین است. آینده‌نگر نیستیم. می‌توانیم تصمیمات درست بگیریم، اما نمی‌توانیم اجرا کنیم. چهار سال قبل سرمایه‌گذاری کردیم، اما به خاطر بحث جام‌جهانی، امیدها فراموش شدند. تیم خوبی داشتیم و این پتانسیل را داشتیم که صعود کنیم.

این حذف را باید تقصیر فدراسیون دانست یا کمیته ملی المپیک؟

مهم این است که تیم صعود نکرده است. چه فرقی می‌کند، چه کسی مقصر است. هر کس به اندازه خودش مقصر است. نمی‌خواهم بگویم چه اندازه نقش داشتیم. فقط می‌توانم بگویم که کمیته ملی المپیک همیشه حامی فدراسیون بوده و همواره پیگیر کارها بوده‌ایم، فقط زمان دادکان، زورمان به او نرسید.

این حذف چه ربطی به دادکان دارد؟

زمانیکه سیموئز آمد، اصلا به او امکانات ندادند. او مجبور شد یک تیم ناقص و پراشکال را به دوحه اعزام کند.

این مساله ربطی به حذف تیم امید پیدا می‌کند؟

اگر می‌خواهید دلایل حذف تیم را خوب ورق بزنید، باید به دوسال قبل برگردید. آن زمان برنامه‌ریزی کردیم و از فدراسیون وقت خواستیم تا برنامه‌هایش را ارائه کند، اما پس از ۹ماه امروز و فردا کردن، سیموئز را معرفی کردند و ما هم او را تایید کردیم.

بر چه اساس تایید کردید؟

بر اساس قابلیت‌هایش و سوابقی که ارائه کرد، البته باید به او امکانات خوب داده می‌شد تا پتانسیلش نمایان شود. در فدارسیون، پس از آوردن سیموئز، همه حواس‌ها به جام جهانی رفت و کار از کار گذشت. خود سیموئز بارها به من گفت، با این شرایط نمی‌داند چکار کند.

چرا همان موقع کمیته ملی المپیک وارد عمل نشد؟

ما که نمی‌توانستیم کار اجرایی کنیم. وظیفه ما فقط نظارتی و حمایتی است؛ همان موقع به سیموئز گفته بودیم که تیمی می‌خواهیم برای آسیایی و المپیک، اما مشاوره‌های غلط باعث شد تا نه در دوحه موفق شویم و نه در مقدماتی المپیک.

و به بگوویچ رسیدید؟

بله، اما دیگر دیر شده بود و فایده‌ای نداشت. این اتفاق باید چهار سال قبل می‌افتاد. چهار ماه مانده به مسابقات، مایلی کهن را به عنوان سرمربی انتخاب کردیم. معتقدم باید از همین حالا بگوویچ را برای المپیک لندن حفظ کنیم و از او بخواهیم کار کند.

مگر شما نگفتید بگوویچ فقط تا بازی اردن فرصت دارد؟

نه، هیچگاه حرف از اخراج او نزدم.

۳۶ سال پشت خط ماندن یعنی رکود فوتبال؟

صددرصد، البته در تیم ملی پیشرفت داشتیم، اما در تیم‌های پایه هیچ حرکتی نکرده‌ایم.

حتما قرار است کمیته بررسی شکست تشکیل شود؟

نه، کمیته بررسی شکست لازم نیست. خودمان دلایل این حذف را می دانیم. باید یک برنامه‌ریزی درست انجام دهیم.

در واقع، از قبل می‌دانستیم چه سرنوشتی در انتظار تیم است؟

تقریبا. از قبل شکست خورده ‌بودیم، البته جوانان خوبی داریم و می‌توانیم شرایط را درست کنیم.

به نظر شما باید بگوویچ راحفظ کنیم؟

بله، او باید باشد. او هر کاری از دستش برآمد، انجام داد. وی هیچ نقشی در شکست ندارد. ما نه برنامه تدارکاتی مناسبی برایش فراهم کردیم و نه امکاناتی به او دادیم.

پس چرا هزینه کردیم که بیاید. یک مربی ایرانی هم می‌توانست همین نتیجه را بگیرد؟

به هر حال ما که نمی‌توانستیم تلاش نکنیم. همیشه امیدواریم.

پس قبول دارید فقط با شیوه دیمی مدیریت می‌کنیم؟

بله، ما شیوه مدیریتی درست نداریم.