رنه سیموئز، سرمربی سابق تیم ملی امید:
فوتبال ایران اینطوری به جایی نمی‌رسد
رنه سیموئز در آخرین مرحله مذاکراتش با اتحادیه فوتبال کانادا پیشنهاد هدایت تیم ملی این کشور را رد کرد. سیموئز در دقیقه نود به سبب شرط جدید کانادایی‌ها از بستن قرارداد سر باز زد. سرمربی پیشین تیم امید ایران هنوز در حال بررسی پیشنهادات برای ادامه زندگی حرفه‌ای‌اش است. البته او با توجه به بهبود شرایط جسمی و روحی دخترش دل‌مشغولی‌های دیگری هم دارد. این روزها می‌توان رنه سیموئز را در رستوران‌های زنجیره‌ای وی (ocamarao) در ریودوژانیرو پیدا کرد. رستوران‌هایی که روزانه هزاران برزیلی به آنها سر می‌زنند. رسانه‌های کانادا از انتخاب شما به عنوان سرمربی جدید تیم ملی این کشور خبر داده‌اند؟
من ابتدا با آنها به توافق رسیده بودم. آنها شرط من را برای کار کردن به همراه دستیارانم پذیرفته بودند. حتی نامه اتحادیه فوتبال کانادا با این شرط را هم در دست دارم، اما، این هفته در تماس تلفنی تنها خواستار حضور خودم در تیم ملی شدند. پاسخ من هم این بود، متشکرم. بدون دستیارانم به تورنتو نخواهم آمد. قرارداد بسیار خوبی بود. می‌توانستم درآمد زیادی داشته باشم، اما، اگر قرار به پول درآوردن است، در برزیل هم می‌توان این کار را کرد!
پس هنوز تصمیم‌تان را نگرفته‌اید؟
هنوز نه اما، در حال بررسی چند پیشنهاد هستم که بیشتر آنها از منطقه کونکاکاف است. دوست دارم در جام جهانی ۲۰۱۰ آفریقای جنوبی شرکت کنم. البته از تیم‌های باشگاهی هم پیشنهاداتی داشته‌ام که باید با دقت آنها را بررسی کنم.
رنه سیموئز برای پذیرفتن پیشنهادات جدید چه شرایطی دارد؟
بی‌تردید کسانی که من را می‌خواهند باید برنامه منظم، بلند مدت و یکپارچه‌ای داشته باشند. بدون برنامه نمی‌توان کار کرد. این مهم‌ترین شرط من برای کار کردن است. نمی‌خواهم روی نیمکت تیمی بنشینم که برای آینده فوتبالش برنامه‌ای نداشته باشد.
یعنی دقیقا همان اتفاقی که در ایران رخ داد! این طور نیست؟
ببینید من در ایران برنامه بلند مدتی داشتم. آنها به من گفته بودند که الویت‌شان به دست آوردن مدال طلا در بازی‌های آسیایی (۲۰۰۶ دوحه) است. خب حق داشتید، بهترین بازیکنان در اردو بودند. من هم پیشنهادشان را پذیرفتم. برای رسیدن به هدف‌هایم برنامه دوازده ماهه‌ای نوشتم. فدراسیون هم آن را پذیرفت، اما، پس از جام‌جهانی چه اتفاقی رخ داد؟ دادکان رفت، پهلوان فدراسیون را ترک کرد و برنامه من بی‌سرانجام ماند و در فدراسیون جدید مطرح نشد. برای موفقیت در این سطح باید برنامه‌ریزی درستی داشت و در بازی‌های دوستانه به میدان رفت. در حالی که این جا بعضی از بازیکنان حتی گذرنامه هم نداشتند. تیم ملی زیر پانزده ساله‌ها یا زیر هفده ساله‌های ایران در چند دیدار دوستانه بین‌المللی به میدان رفته‌اند؟ تقریبا هیچ! به نظر من ایران استعدادهای بی‌نظیری در فوتبال دارد، اما، استعدادها بدون برنامه‌ریزی و بدون بازی هیچ چیز نیستند. جوانان و نوجوانان باید در سطح ملی و بین‌المللی تجربه بیاندوزند. تیم ملی زیر پانزده ساله‌های برزیل به تازگی از تورنمنت بین‌المللی در بالاترین سطح بازگشته است. پس اگر کشوری با چنین استعدادهایی به بازی‌های بین‌المللی نیاز دارد، ایران نمی‌تواند خودش را از این موضوع بی‌نیاز ببیند.
امید ایران برای راهیابی به رقابت‌های المپیک ۲۰۰۸ پکن راه دشواری پیموده است. آیا بازی‌های امید را دنبال می‌کنید؟
نتایج امید را کم و بیش دنبال کرده‌ام، اما، نتوانستم بازی‌ها را تماشا کنم.
عملکرد وینگو بگوویچ، جانشین خودتان را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
من نمی‌توانم درباره عملکرد مربی که کار او را ندیده‌ام اظهار نظر کنم، اما، احتمالا او هم با مشکلاتی که در رده امید ایران وجود دارد، روبه‌رو شده است.
موضوع داغ این روزهای فوتبال برزیل رکورد گل‌زنی روماریو است. گروهی او را به خودخواهی برای به ثمر رساندن هزارمین گل متهم می‌کنند. شما در این باره چه فکر می‌کنید؟
در تاریخ فوتبال تنها دو بازیکن به این رکورد رسیده‌اند که هر دو برزیلی هستند، پله و به احتمال زیاد روماریو. او تصمیم گرفته هزارمین گلش را در ورزشگاه خانگی و اسکودوگاما بزند. این جا بعضی‌ها شیفته روماریو هستند و بعضی دیگر از او متنفرند.
از نگاه شما بهترین بازیکن جهان چه کسی است؟
کریستیانو رونالدو. تماشای بازی او هیجان‌انگیز است.
و بهترین باشگاه؟
بارسلونا. شیوه بازی شناور، تکنیکی و با طراوت‌شان تماشایی است.
چه باشگاهی قهرمان لیگ قهرمانان اروپا می‌شود؟
من شانس منچستر یونایتد را بیشتر می‌دانم.
ارسال نظر