همه جامعه فوتبال در‌این شکست سهم دارند!

مهدی حاجی خانی

علی کفاشیان را در شلوغی یک روز ملاقات کردیم‌. او با چهره‌ای خسته رو به روی ما نشسته بود و مثل همیشه وانمود می‌کرد اتفاقات رخ داده تاثیری در روحیه پولادینش ندارد. او مرد لبخند‌های بعد از شکست و گفت وشنود‌های منطقی است...چیزی که در فوتبال ‌ایران کمتر با آن مواجه بوده‌ایم. با این حال و با وجود ‌این خصیصه مثبت نباید از خاطر ببریم که به شکل مدیریت علی کفاشیان انتقادات جدی وارد است.شاید خیلی‌ها امروز آرزو می‌کنند کاش رییس فدراسیون بد اخلاقی داشتیم، اما تیمی ‌قهرمان پیش رویمان بود. در این مصاحبه تلاش کردیم از کلی‌گویی دوری کنیم و به حرف‌های صریح برسیم.

احساس می‌کنیم پشت صورت آرام شما چهره دیگری پنهان شده که ناراحت است؟

نه. کی گفته؟ (با خنده) هر باختی دردناک است و ناراحتی خودش را دارد. نه من با‌ این باخت‌ها ناراحت نمی‌شوم...

متاسفانه در‌این بازی (کره جنوبی) طوری باختیم که چیزهایی برای اما و اگر باقی ماند. باخت تاسف‌آوری بود...

شما می‌توانید بگویید تیم کره‌جنوبی تیم بدی بود؟ اگر قوی‌تر نبود ضعیف‌تر از ما هم نبود. هم سطح هم بودیم، اما خب برد‌این بار برای کره بود. به نظرم کره از نظر تیمی ‌از ما قوی‌تر است ما امسال چندبار به آنها باختیم نه یک بار... در رده جوانان و نوجوانان هم در مقابل آنها بازنده بودیم و نتوانستیم نتیجه دلخواهی بگیریم.

‌اینکه شما مثل همه مسوولان از یک فعل مجهول استفاده می‌کنید یک درد بزرگ است.‌این که آنها کار می‌کنند و ما کار نمی‌کنیم بالاخره متوجه کیست؟ شما؟ آقای قطبی؟ یا دیگران؟

من در مورد سیستم کل فوتبال و ورزش صحبت می‌کنم. همین الان مگر سازمان تربیت بدنی در گوانگ جو بد نتیجه گرفت؟ پس چرا بلافاصله بحث وزارتخانه شدن مطرح شده و سیستم فعلی به هم می‌ریزد؟ اصلا نتیجه ‌این کار چیست؟ سیستم یعنی از پایین به بالا یعنی از مدارس فوتبال تا لیگ... و هر چیزی که به فوتبال و ورزش مربوط است.

اینطور نیست که کسی که در زمین فوتبال شکست خورده باشد، کاری انجام نداده باشد. مگر قطر و عربستان و امارات و بقیه سرمایه‌گذاری نکرده بودند؟ مسابقه یعنی برد و باخت. به نظر من به فوتبال هم نباید چیزهای دیگری را گره زد. خیلی از‌این چیزها ربطی به رییس فدراسیون فوتبال ندارد.‌ این بی‌سوادی و بی‌فرهنگی جامعه‌ای است که حرف می‌زند. من اصلا نباید پاسخ بدهم به ‌این مساله. اما‌ این فرهنگ آمده و اجازه نمی‌دهد که پایه‌های فوتبال در ‌ایران شکل بگیرد. به نظر من با ادامه‌این وضعیت چند سال بعد از مسابقات مقدماتی هم به سختی صعود خواهیم کرد. باید ‌این را در ذهن داشته باشیم که مهم نیست چه کسی رییس فدراسیون باشد، مهم‌این است که کلیت کار درست پیش برود. به هر حال جامعه فوتبال نتوانسته خواست مردم را برآورده کند و همه در‌ این مساله سهم دارند.

نتیجه‌گیری من از صحبت شما ‌این است که از توسعه‌یافتگی حرف می‌زنید.

شما جواب سوال خودتان را دادید. پشتوانه، درآمد، نفوذ در مجامع بین‌المللی، امکانات، توسعه یافتگی و‌... فوتبال کشور را می‌سازند.

آقای قطبی چه توضیحی درباره‌ این افت داشت؟

قطبی هم به من گفت نمی‌دانم چرا‌ این‌طوری بازی کردیم. او با تمام قوا تیم را به بازی فرستاده بود.

اگر به جای آقای قطبی یک مربی بزرگ‌تر روی نیمکت ما بود، ‌این بازی را نمی‌بردیم؟

معلوم نیست. هر نتیجه‌ای ممکن بود به دست بیاید.

دوست داریم در پایان کارتان با آقای قطبی جمع‌بندی‌تان را بگویید.

به نظر من قطبی در دوره مقدماتی جام جهانی خوب نتیجه گرفت و ۵ امتیاز به دست آورد. در غرب آسیا هم ما تا فینال خوب آمدیم، اما در لحظه نتیجه‌گیری شکست خوردیم. ‌اینجا هم نتیجه بدی نگرفتیم، سه بازی را بردیم اما بازی با کره الکی نبود. بالاخره مربی است و توان تیمش. او تلاشش را کرد، انگیزه‌اش را داشت و زحمت هم کشید خب اما قطعا نمره قبولی نگرفت.

درباره انتقادهایی که در ‌این چند روز از شما شده؟

انتقاد مهم نیست. انتقاد باید بشود. به هر حال همه الان از حذف فوتبال ناراحتند و یکسری به ما یکسری به سرمربی حمله می‌کنند. من هیچ ‌چیزی نمی‌گویم.

مثلا حرف‌های آقای دادکان؟

من راجع به دادکان صحبتی ندارم ‌ایشان هم یک کارشناس فوتبال است و به هرحال درباره فوتبال نظرش شنیدنی است.

با ‌این میلی که به رفتن شما از فدراسیون وجود دارد و با‌ این فضا فکر می‌کنید که باید به کارکردن ادامه بدهید؟

نه من باید به کارم ادامه بدهم. سفت و محکم و کارهایی که انجام می‌دهم را هیات رییسه می‌بیند و اگر پیشنهادی بود به من می‌دهد و من بررسی می‌کنم. اما‌ این فرهنگ نادرستی است که به جای حل کردن مساله، صورت مساله را پاک کنیم. هیچ‌کسی مثل من استرس ‌این فوتبال را نداشته است، اما در ورای‌ این شکست‌ها و پیروزی‌ها باید کار را انجام داد.

آقای کفاشیان شاید ‌این روحیه شما به‌این دلیل است که عاشقانه فوتبال را دوست ندارید. به هر حال فوتبال ورزش اول شما نبوده... البته قبلا هم وضعیت مشابهی

داشته‌ایم. یک بار با آقای صفایی فراهانی قرار مصاحبه گذاشتیم و ‌ایشان برنامه‌ریزی‌اش در سر ساعت فینال جام‌جهانی ۲۰۰۲ بود. وقتی از او سوال کردیم‌ ایشان جواب داد وظیفه من تماشای فینال جام جهانی نیست.

‌ایشان درست گفته است. آقای صفایی یک مدیر مدبر بود که درست فکر می‌کرد. مدیر باید مدیریت بکند. البته هیچ‌کس مثل من از بردن خوشحال نمی‌شود. خب معلوم است اگر به جام جهانی می‌رفتیم حالا بیشتر پول داشتیم و می‌توانستیم کارهایی که الان نمی‌توانیم انجام دهیم را به ثمر برسانیم ولی خب چه کار کنم... یک مدیر نباید احساسی باشد‌. به نظر من نمی‌شود رییس فدراسیون برود کنار تیم ملی بایستد و بازیکنان را جابه‌جا کند. ‌این کارهایی بوده که قبلا می‌شده.