انتقام جویان پرسپولیسی!

علی دایی با لباس تیم سایپا و خوشحال از گلی که به پرسپولیس زده بود

پرسپولیس در هفته پانزدهم لیگ برتر در یک بازی متعادل و برابر مغلوب مس در کرمان شد و دوباره از رسیدن به صدر جدول بازماند. تنها گل مس را در دقیقه ۳ بازیکنی به ثمر رساند که ۳ فصل را در پرسپولیس سپری کرده بود و امسال با دلخوری از این تیم جدا شد. نکته عجیب اینکه این دومین گل نبی الله باقری‌ها در تاریخ لیگ برتر بود و شاید تا پایان فصل شاهد گل دیگری هم از او نباشیم. شادی این بازیکن پس از گل هم یک شادی منحصر به فرد بود که باعث دلخوری پرسپولیسی‌ها از او شد. به گزارش سایت گل؛ اسامی ‌کسانی که در یک دهه اخیر پس از جدایی از تیم پرسپولیس گل زده‌اند و انتقام‌جویی کرده‌اند به شرح زیراست.

۱۳۷۸- نعیم سعداوی: در آخرین بازی لیگ آزادگان فولاد نیاز به یک امتیاز داشت تا از سقوط نجات پیدا کند. فولاد و پرسپولیس در آزادی مقابل هم قرار گرفتند، در حالی که پرسپولیس قهرمان شده بود. نعیم سعداوی که ابتدای فصل از این تیم جدا شده و به فولاد پیوسته بود، گل به یاد ماندنی را به پرسپولیس زد و باعث کسب یک امتیاز لازم به فولاد شد.

۱۳۷۹- مهدی‌هاشمی‌نسب: بعد از جدایی پر حرف و حدیث از پرسپولیس، در بازی داربی منصور پورحیدری او را در خط حمله قرار داد تا این بازیکن بتواند انتقام خود را از پرسپولیس بگیرد. در نیمه دوم و روی یک سانتر، با ضربه سر دروازه عابدزاده را در حالی که سر خورده و روی زمین افتاده بود، باز کرد و شادی عجیب و غریبی را به نمایش گذاشت و در کنار زمین غش کرد! حال عجیب‌ هاشمی‌نسب باعث شد تا منصور پورحیدری سریع دست به کار شده و او را از زمین بیرون بکشد.

۱۳۸۰- بهنام سراج: مهاجم محجوب آبادانی سرخپوشان در میانه‌های فصل قبل به طور قرضی از پرسپولیس راهی فولاد شده بود، اما در پایان فصل متوجه شد که مدیریت باشگاه پرسپولیس او را به طور دائم راهی فولاد کرده است! سراج در اولین بازی لیگ برتر در فصل ۸۰ دروازه پرسپولیس را گشود، اما به احترام هواداران پرسپولیس شادی نکرد. فصل بعد دوباره در بازی رفت، سراج این بار ۲ گل به پرسپولیس زد و باز هم شادی نکرد.

۱۳۸۱- ادموند بزیک: ادوی پرسپولیس بعد از افت شدید در پرسپولیس به اصفهان رفت و گلزنی‌هایش را برای سپاهان ادامه داد. بزیک در فصل ۸۱ و در بازی رفت دروازه پرسپولیس را باز کرد و البته شادی هم نکرد. فصل بعد در ورزشگاه آزادی نیز در تساوی ۳-۳ پرسپولیس و سپاهان دو گل دیگر به پرسپولیس زد، ولی باز هم پس از گل عکس‌العملی نداشت.

۱۳۸۲- بهروز رهبری فر: در پروژه اصلاحات اکبر غمخوار بازیکن فدایی پروین جایی نداشت و به همین خاطر راهی پاس شد. در اولین رویارویی با پرسپولیس، پاس در دقایق پایانی صاحب ضربه پنالتی شد و رهبری فرد پشت توپ قرار گرفت و پس از گل کردن توپ شادی عجیبی در حد‌هاشمی‌نسب به نمایش گذاشت! رهبری فرد سال بعد دوباره به پرسپولیس بازگشت.

۱۳۸۴- علی دایی: بازگشت سلطان به پرسپولیس مصادف با جدایی دایی و پیروانی بود. دایی به صبا باتری پیوست و در فصل ۸۳ مقابل پرسپولیس موفق به گلزنی نشد. در فصل ۸۴ با تیم صبا یک گل به پرسپولیس زد و فصل بعد نیز با سایپا در بازی رفت که ۲-۲ شد، دایی هر دو گل سایپا را به ثمر رساند و یک ضربه پنالتی نیز از دست داد که علیرضا حقیقی آن را مهار کرد. شادی‌های دایی پس از هر گل نیز منحصر به فرد است: پرش به هوا با مشت‌های گره کرده!

۱۳۸۵- علی علیزاده: در پرسپولیس دوره موفقی نداشت و راهی استقلال شد، اما در مهم‌ترین بازی فصل یعنی بازی داربی موفق به گلزنی شد که این شاید مهم‌ترین گل دوران فوتبال علیزاده باشد. در بازی برگشت فصل ۸۵ که داربی ۱-۱ شد، علیزاده دروازه پرسپولیس را گشود که البته بعضی‌ها آن گل را یک گل به خودی به اسم شیث رضایی ثبت کردند.

۱۳۸۸- مهرداد اولادی: اولادی در پرسپولیس رشد کرد و شکوفا شد، سپس راهی امارات شد و در بازگشت به ایران به اجبار سربازی پیراهن ملوان را بر تن کرد. اولادی در بازی برگشت فصل گذشته دروازه پرسپولیس را گشود و سپس با درآوردن پیراهنش دور افتخاری در ورزشگاه انزلی زد! او در بازی رفت این فصل نیز با زیرکی یک ضربه پنالتی از پرسپولیس گرفت و آن را تبدیل به گل کرد، اما در آزادی شادی نکرد.

۱۳۸۹- پژمان نوری: زننده گل پیروزی تیم ملوان در آزادی بود که موفق شد ۳-۲ پرسپولیس را شکست دهد. نوری در دقیقه ۸۶ گل برتری تیمش را به ثمر رساند و کلی هم شادی کرد و در مصاحبه بعد از بازی هم از حرکتش دفاع کرد، چرا که به گفته خودش باید تعصبش به تیم ملوان را نشان می‌داد.