اگر می‌توانستم هنوز فوتبال بازی می‌کردم

گروه ورزش- روبرتو باجو مهاجم سابق تیم ملی فوتبال ایتالیا معتقد است که با کارهای خیریه می‌توان چیزهای بهتری را نسبت به توپ طلای جهان به دست آورد. این بازیکن بازنشسته ایتالیایی که سابقه دریافت عنوان برترین بازیکن جهان را در کارنامه دارد، اکنون به جایزه صلح به‌دلیل پیش قدم بودن در کارهای خیریه دست پیدا کرده است. مراسم انتخاب جایزه صلح روز جمعه همین هفته در هیروشیما ژاپن برگزار شد و در آن باجو ۴۳ ساله به علت همکاری در امور خیریه و توسعه آن در جهان، جایزه صلح را از آن خود کرد.باجو پس از رسیدن به این افتخار بزرگ گفت: این جایزه بهتر از عنوان برترین بازیکن جهان است. هر دستاورد فردی و حرفه‌ای در مقایسه با این عنوان مضحک خواهد بود. من در ژاپن حضور پیدا کردم و درحالی این کشور را ترک کردم که روحم به خاطر سیل در ونتو و خرابی‌های حاصل از آن در عذاب است.

این بازیکن سابق یوونتوس در سرمایه‌گذاری برای ساختن بیمارستان در مناطق زلزله زده و کمک به از بین بردن بیماری‌‌ها در جهان پیش قدم بوده است.

«روبرتو باجو» همچنین در صحبت‌هایی اعلام کرده که به شدت دلتنگ فوتبال است و اگر این فرصت را داشت، تمایل زیادی داشت تا هنوز به فوتبال ادامه می‌داد.

اسطوره فوتبال ایتالیا گفت: هنوز دوست دارم فوتبال بازی کنم و از کنار گذاشته شدنم در جام جهانی ۲۰۰۲ حسرت می‌خورم.

وی در صحبت‌هایی به Vanity fairگفت: ترک کردن فوتبال، مثل مرگ بود. من دوست داشتم که تا به امروز فوتبال بازی می‌کردم. هنوز دوست دارم فوتبال بازی کنم. اگر از ناحیه زانو مصدوم نمی‌شدم، شاید شرایط متفاوت بود و شاید حتی امکان اینکه تا به امروز بازی کنم، وجود می‌داشت، اما داستان به نحو دیگری رقم خورد.

باجو در رقابت‌های جام جهانی ۲۰۰۲ شاید می‌توانست سرنوشت دیگری داشته باشد. او در این رابطه گفت: جام‌جهانی ۲۰۰۲ می‌توانست چهارمین جام‌جهانی من باشد و من می‌بایست در آنجا حاضر می‌بودم. با توجه به پرونده کاری ام این حق من بود که در آنجا باشم. آنها باید آن زمان مرا با خود می‌بردند، حتی اگر در ویلچر بودم. من و رونالدو تازه از مصدومیتی بلند مدت رها شده بودیم. او به تیم ملی برزیل دعوت شد و به قهرمانی رسید، اما من در خانه ماندم.