نمی دانم ایرانیم یا خارجی شاید هم از یک کره دیگر آمده‌ام
قطبی دلایل استعفایش را تشریح کرد
گروه ورزش- افشین قطبی سرمربی تیم ملی ایران پس از استعفای غیرمنتظره‌اش دیروز صبح دریک برنامه تلویزیونی ورزشی حاضر شد و در خصوص استعفایش ازتیم ملی؛ پس از اتمام بازی‌های جام ملت‌های آسیا(حدود دو ماه دیگر) صحبت‌هایی کرد که مهم‌ترین آنها را در زیر می‌خوانید. من سعی می‌کنم با این اصول زندگی کنم؛ عشق به فوتبال، وطن و کار. این تصمیم، تصمیم خیلی سختی بود، چون من عاشق ایران هستم، اما من باید این کار را می‌کردم.
دوستان مربی، من را به عنوان یک ایرانی قبول ندارند وقتی منافع خودشان هستند من خارجی‌ام و وقتی استخدام مربی خارجی مطرح می‌شود من ایرانی می‌شوم و من گاهی از خودم سوال می‌کنم بالاخره من از کدام کره آمده‌ام.
بارها دل من شکسته چیزی که در فوتبال ایران خیلی دیده می‌شود، این است که ما همدیگر را قبول نداریم. خب، وقتی همدیگر را قبول نداریم چه اندازه از بقیه دنیا انتظار داریم که ما را قبول داشته باشند. ما باید به همدیگر احترام بگذاریم و همدیگر را دوست داشته باشیم تا شاید این مساله باعث بشود بعدا در جاهای دیگر دنیا کار بگیریم.
مردم ایران همه جا به من لطف کرده‌اند، من خیلی وقت‌ها خواسته‌ام کار را کنار بگذارم، اما احساسات آنها به من انرژی می‌دهد. من یک هدف بزرگ دارم و آن قهرمانی در جام ملت‌های آسیا بعد از سه دهه است.
مهم‌تر از همه چیز ایران است. این آمدن و رفتن‌ها در فوتبال هست و من حداقل ۲۰ سال دیگر می‌خواهم مربیگری کنم. همیشه هر وقت می‌خواهم کاری را در زندگی انجام دهم با آدم‌های مختلف مشورت می‌کنم.
من این تصمیم را گرفتم به این دلیل که فشار رسانه‌ای و انتقادها از تیم ملی به یک جهت دیگر برود و ما بتوانیم در یک فضای آرام کار کنیم. ما امسال ۱۴ بازی داشته‌ایم که ۱۳ تای آن بیرون از خانه بوده است و ما ۱۲ بازی بدون باخت داشته‌ایم، اما وقتی با برزیل بازی می‌کنید، همه می‌گویند این تیم اصلی برزیل نبوده یا ارمنستان که همه ما را بابت بازی با آنها مسخره کردند، اما حالا در مسابقات مقدماتی یورو نشان داده تیم با کیفیتی است.
من از انتقاد فنی استقبال می‌کنم، ولی به خودم اجازه نمی‌دهم با دوستان جلوی تلویزیون بنشینم و انتقاد کنم. به نظر من از جلوی تلویزیون نمی‌شود نقد دقیقی از یک تیم کرد و باید بازی را از نزدیک دید، چون باید همه بازی را از بالا مشاهده کرد. الان انتقادها خیلی شخصی است.
بازیکنان ما زیر فشار انتقادات از اشتباه کردن می‌ترسند چون می‌دانند بعدش مدت‌ها رویشان فشار است. این مساله باعث می‌شود بازیکنان اعتماد به نفس نداشته باشند.
نکته مهم دیگر هم این است که با یک شکست و یک پیروزی جایگاه ما در ذهن کسانی که انتقاد می‌کنند تغییر می‌کند، در حالی که حتی اگر ما برزیل را می‌بردیم چیزی عوض نمی‌شد و سطح فوتبال ما همان بود که بود.
بعد از پیروزی ژاپن مقابل آرژانتین خیلی راجع این موضوع صحبت کردند و روی ما فشار آوردند؛ در حالی که شرایط بازی ژاپن با آرژانتین با ما متفاوت بود. ژاپن بارها با تیم‌های خوب دنیا بازی کرده و مثل ما نیست که تجربه این مسابقه‌ها را نداشته باشیم. ضمن اینکه آنها در خانه و بدون خستگی مقابل آرژانتین قرار گرفتند؛ اما همین ژاپن بعد از این برد مقابل کره قرار گرفت و بدون گل مقابل این تیم متوقف شد، در حالی که ما کره را با پارک جی سونگ شکسته داده بودیم و این نکته‌ای است که هیچ‌کس به آن توجه نمی‌کند.
یکی از بهترین اتفاق‌هایی که برای من افتاد حضور آقای حاجیلو کنار تیم ملی است و من خوشحالم که ایشان در تیم ملی هستند، همچنین از آقای پروین، حجازی، کلانی، روشن و همه پیشکسوتانی که به فکر تیم ملی‌شان هستند متشکرم. وقتی صحبت از آقای حجازی می‌شود یاد یک خاطره می‌افتم. وقتی اولین‌بار دروازه‌بانی آقای حجازی را دیدم، رفتم و یک دستکش خریدم تا مثل ایشان دروازه‌بانی کنم؛ اما بعد از اینکه دو بار توپ به صورتم خورد فهمیدم که این کار، کار من نیست.
از صمیم قلب آرزو می‌کنم ذوب آهن در آسیا به قهرمانی برسد. آقای ابراهیم‌زاده یکی از باشخصیت‌ترین مربیان ایران است و من حاضرم هر کمکی به ایشان بکنم.
ارسال نظر