ما فوتبالی نداریم

ناصر ابراهیمی *

ما نباید به این بازی‌های دوستانه تیم ملی دل ببندیم، زیرا نوسان زیاد داریم. حتی شاید در جام ملت‌های آسیا قهرمان شویم، اما باز هم به عقیده من فوتبال حرفه‌ای نداریم. همه جای دنیا بازیکنان ۳۳ سالگی پایان دوران فوتبالشان است، اما باشگاه‌های ما با بازیکنان ۳۷ ساله خارجی قرارداد امضا می‌کنند.

فرهنگی که اخیرا در فوتبال ما جا افتاده تعیین تکلیف تماشاگران برای نیمکت تیم‌ها است. مربی بعد از ۳، ۴ بازی با فشار تماشاگران از روی سکوها کنار گذاشته می‌شود. وقتی غیرفوتبالی‌ها فوتبال را تسخیر کرده‌اند بیش از این نمی‌شود،‌ توقع داشت.

از رییس فدراسیون بگیر تا داخل تمام باشگاه‌ها تماما افراد غیرفوتبالی مسوولیت‌ها را برعهده دارند. اصفهانی‌‌ها باثبات مدیریت از تهرانی‌ها جلو افتاده‌اند.

چرا امثال دایی،‌ قلعه‌نویی و پروین نمی‌توانند برای مدت طولانی سرمربی تیم ملی باشند؛ اما قطبی با وجود نتایج ناامیدکننده در راس تیم ملی قرار دارد.

۲۰، ۳۰ سالی است که برای استقلال و پرسپولیس کلنگ می‌زنند تا یک زمین اختصاصی به راه بیندازند؛ اما هنوز هم خبری نیست. من اگر به جای رییس کنفدراسیون آسیا بودم ایران را به طور کامل حذف می‌کردم. اگر دقت کنید ۸ یا ۹ مربی خاص هر ساله بالاخره در یک تیم سرمربیگری می‌کنند حتی اگر سال قبل هم نتیجه نگرفته باشند. این موضوع به دلیل حضور دلال‌ها است و مربیان خیال‌شان از اینکه به هر حال به یک تیم می‌روند راحت است. باید دست این دلال‌ها را از فوتبال کوتاه کرد.

*مربی و کارشناس فوتبال