ایسنا- جدال لفظی محمد مایلی کهن و علی دایی دو روز پیش از دیدار پرسپولیس و سایپا آغاز شد. جدالی که همچنان ادامه دارد و هر یک از دو طرف این مجادله سعی می‌کنند با حرف‌های خود حقانیت‌شان را ثابت کنند. مایلی‌کهن در تازه‌ترین اظهاراتش ابراز امیدواری می‌کند با آغاز ماه رمضان افراد متکبر از اسب خود بزرگ‌بینی پیاده شوند. او می‌گوید از شکایت احتمالی علی دایی نمی‌ترسد و تا زمانی که جان در بدنش دارد، انتقادهایش را مطرح می‌کند. دایی گفته که خودش از تیم ملی کنار رفته است و این باید مورد توجه مسوولان فدراسیون باشد. اگر او مدعی است که خودش کنار رفته پس چطور از فدراسیون می‌خواهد که مبلغ دو سال دیگر قراردادش را پرداخت کنند. می‌دانید که ما در زمان مربیگری دایی با چه تیم‌های پرقدرتی بازی کردیم. ابرقدرت فوتبال منطقه، امارات است و ما با این تیم بازی می‌کردیم. جالب اینجاست که دایی رقابت‌های مقدماتی جام ۹۸ را با رقابت‌های انتخابی ۲۰۱۰ مقایسه کرده است. واقعا کبر و خودخواهی تا چقدر؟!

مثل روز روشن است که پس از جام جهانی ۹۸ چند ستاره از فوتبال ایران به فوتبال دنیا معرفی شده‌اند و باز هم اظهرمن‌الشمس است که پس از رقابت‌های انتخابی جام جهانی چطور اکثر قریب به اتفاق بازیکنان ایرانی شاغل در اروپا از این کشورها دیپورت شدند و باز هم به خاطر همین بازی‌های درخشان تیم ملی بود که حتی بازیکنان ایرانی از فوتبال امارات دیپورت شدند. آیا نباید به خاطر این همه سرمایه‌سوزی به ایشان پاداش داد؟ وقتی فوتبال برزیل سالانه چند میلیارد دلار از صدور بازیکنان و مربیان درآمدزایی می‌کند آیا نباید به خاطر این همه سرمایه‌سوزی که در تیم ملی ایشان انجام گرفته به او پاداش داد؟ بی‌انصاف‌ها به او پاداش نمی‌دهید حداقل بقیه پولش را به او بدهید.

دایی گفته من برای گرفتن مسوولیت پیش بالاترین مقام اجرایی کشور رفته‌ام. تا جایی که ما می‌دانیم اگر شما برای گرفتن کار به نزد کسی بروید و درخواستی داشته باشید، ایرادی ندارد. همیشه بزرگان به ما آموخته‌اند که از دیوار کسی بالا نروید. دستمان را پیش کسی دراز نکنیم و دستمان را در جیب کسی نکنیم، اما آنها نگفته‌اند برای به دست آوردن رزق و روزی حلال تلاش نکنید. بارها گفته‌ام که از افتخارات زندگی من این است که نه تنها در دوره دوم انتخابات ریاست جمهوری، بلکه در دوره اول که دکتر احمدی‌نژاد کاندیدا شد و در آن زمان کاندیداهای سرشناسی مانند آقایان رفسنجانی، لاریجانی، قالیباف، معین و توکلی حضور داشتند و کسی تصور نمی‌کرد دکتر احمدی‌نژاد رای بیاورد تنها ورزشکاری بودم که به دلیل شناخت نسبی که از ایشان داشتم و می‌دانستم که به معنای واقعی، او مملکتش را دوست دارد و برای خدمت به مردم از هیچ تلاشی دریغ نمی‌کند به او رای دادم. در دوره اول هیچ کس حتی دو درصد هم برای آقای احمدی‌نژاد شانسی قائل نبود. البته باید بگویم من در دوره قبل از انتخاب دکتر احمدی‌نژاد به آقای خاتمی رای داده بودم. در دوره دوم انتخابات ریاست جمهوری هم همین کار را کردم و به آقای احمدی‌نژاد رای دادم. تکرار می‌کنم که هر روز اعتقادم به احمدی‌نژاد بیشتر می‌شود؛ چرا که دور سوم سفرهای استانی‌شان هم شروع شده است. او تا به حال به ۳۰ استان دو بار سفر کرده و برای سومین بار به ۳۰ استان می‌رود. پس از سال‌ها رییس‌جمهوری آمده که به معنای واقعی رییس‌جمهور ایران است؛ چرا که ایران فقط تهران نیست. او جانش را کف دستش گذاشته است، با این حال این شهامت را دارم که انتقادهایی را هم از او داشته باشم. فکر نمی‌کنم نیازی بود که برای گرفتن کار نزد ایشان بروم؛ چرا که احمدی‌نژاد شناخت کامل را از من دارد. کما اینکه ۴۵ دقیقه پس از انتخابش در دور نخست انتخابات ریاست جمهوری خدمت ایشان رسیدم و او هم دقیقا شناخت کاملی از من دارد. دایی رفتن من به پیش نفر دوم مملکت را خرده می‌گیرد و این را چماق کرده، اما من به آن افتخار می‌کنم. اگر دایی به این مساله انتقاد می‌کند، چرا خودش نزد محسنی اژه‌ا‌ی وزیر وقت اطلاعات و آیت‌الله هاشمی شاهرودی رییس قوه‌قضائیه رفت. فیلم این حرف‌ها هم وجود دارد و من مستند صحبت می‌کنم.