سایت گل - توی اتمسفر فوتبال انزلی، قضاوت کار سختی است. خیلی باید مواظب باشی که در دسته‌بندی رایج و تاریخی دو قطب همیشه مخالف هم قرار نگیری.‌ این است که اهالی رسانه مخصوصا اگر گیلانی باشند؛ جانب احتیاط را در ماجرای عجیب و غریب احمدزاده با ملوان رعایت می‌کنند و برخلاف عادل فردوسی پور که شگفت‌زده از مدیر عامل ملوان دلیل قهر و ناز سرمربی را می‌پرسد، عموما چیزی نمی‌گویند. اما حضور یک مدیر عامل متفاوت در راس ‌این باشگاه، باعث می‌شود که پی ‌این پیش داوری را به تن بمالی و از حذف اردشیر پورنعمت، به عنوان غلبه لمپنیسم فوتبالی برفرهنگ سالاری و اخلاق مداری، ابراز نگرانی کرد.

فقر فرهنگ و مدیر فرهنگی

فوق لیسانس روابط بین‌الملل، مدرس حرفه‌ای AFC و پرکارترین مدرس این کنفدراسیون، عناوینی است که می‌شود برای اردشیر پورنعمت ردیف کرد. این‌ها سوای تسلطش به زبان انگلیسی، سابقه مربیگری ۲۰ ساله او و قهرمانی با تیم جوانان و نوجوانان گیلان در سطح کشور است. البته پورنعمت در باشگاه داری کاملا کم تجربه و تازه‌وارد است ولی خارج از حوزه فوتبال، ۱۵ سال رییس انجمن سینمای جوان انزلی بوده و فیلم مستندش در جشنواره فجر، جایزه اول را برده است. شاید همه این‌ها باعث شده که خیلی از عوالم فوتبال ایران با خبر نباشد و همه را از کیش خود بداند. تا‌ این جا شاید اهالی فوتبال انزلی و سایرین، تکلیفشان را با این چند خط روشن کرده باشند و نویسنده‌اش را از نزدیکان و دوستان پورنعمت بدانند. اما برای کسی که مدیر عامل ملوان را حتی از نزدیک ندیده و فقط دورادور به دلیل علاقه به فوتبال زادگاهش، گیلان، وقایع ملوان را پیگیری می‌کند، بیش از آن که دوست پورنعمت باشد، دوستدار مدیریت فرهنگی و حضور مدیران علم‌گر است. همان گونه که جهنم شرم‌آور انزلی و سرشار از توهین به حریف به آن جا می‌رسد که در نیم فصل اول لیگ امسال، جایزه بهترین تماشاگران را می‌گیرد. حالا مدیرعاملی بالای سر ملوان است که فوتبال را می‌فهمد و حمایت منطقه آزاد انزلی را پشت سر دارد و حضور‌این سازمان اقتصادی، ملوان را از فلاکت اقتصادی نجات داده است. کدام طرفدار قدیمی ‌ملوان به یاد می‌آورد که در طول تاریخ ‌این باشگاه، ۴ میلیارد تومان هزینه شده باشد؟ حالا هم قهر بجا و یا نا به جای «ممی» محبوب انزلی چی‌ها، زمینه ساز خداحافظی پورنعمت و آیینه عبرتی برای آن‌هایی است که فوتبال را جای لمپن‌ها می‌دانند و هرگونه سرمایه‌گذاری مادی و معنوی را در آن بی‌نتیجه می‌دانند. چند سال باید منتظر بمانیم تا مدیران عاملی را بر راس کار ببینیم که در زد و بند‌ها و گروه‌بندی‌های رایج فوتبال جا نمی‌گیرند؟ ‌این فقط فوتبال انزلی نیست که متضرر می‌شود، حاکمیت ‌این سرنوشت بر فوتبال‌ ایران نگران‌کننده است.

دو کلمه با ممی

پورنعمت گفته اگر احمدزاده شرط بازگشتش، رفتن من است، قبول می‌کنم. گویا ممی ‌با‌ این شرط مشکل چندانی ندارد. حتی در‌این صورت او رکورددار قهر و آشتی و برکناری مدیر عامل در فوتبال ‌ایران هم می‌شود. او که تعداد قهرهایش در فوتبال ‌ایران و در باشگاه‌های برق شیراز و ملوان (از تیم ملی به سرمربیگری دایی، مسالمت آمیز جدا شد) بیش از ۱۵ تا است، زمینه ساز برکناری سازمند و پورطهماسبی در ملوان و صالحی در برق شیراز بوده است. شاید برای خود او هم چندان جالب نباشد که در دسته مربیان جنجالی و خانه خراب کنی قرار بگیرد که بی هیچ افتخار و کارنامه‌ای تنها کوله باری از ادعا حمل می‌کنند. وگرنه او با ‌این که حتی با ملوان مقام یک رقمی‌در لیگ کسب نکرده، محبوب طرفداران ملوان بوده و هست.