منشور اخلاقی به پا خاسته تا با اصلاح مدل ابرو و ریش بازیکنان شاید مرهمی بر دردهای اخلاقی فوتبال بگذارد.

همان فوتبالی که چشم امید به آمدن افرادی مثل افشین قطبی دارد که از جنس رایج فوتبال ما نیست، اما مگر با یک گل بهار می‌شود. اصلا انگار خودمان هم با این وضعیت کنار آمده‌ایم و انتظار می‌کشیم تا هر دوشنبه برنامه ۹۰ حمله‌ها و هجمه‌های اهالی مدعی این فوتبال را به نمایش بگذارد و رونق روزنامه‌ها هم از این جنجال‌ها است. آن چه می‌خوانید مشتی نمونه خروار است. آقایان مسوول حالا می‌توانند باز به ریش لنگری و ابروی تتو شده دل خوش کنند.
فیروز کریمی
مایلی‌کهن دیوانه است


مایلی کهن بارها اعلام کرده که دیوانه است و این موضوع را پرتیراژ‌ترین روزنامه‌های ایران نیز تیتر کرده‌اند، اما معتقدم مایلی کهن نه تنها دیوانه نیست، بلکه بسیار عاقل است و با زیرکی تمام در حال طی کردن مسیر خود است. ایشان تنها مربی حاضر در لیگ است که به هیچ عنوان کارنامه موفقی نداشته و حتی جوانترین مربی لیگ که کمالوند باشد و یاوری به عنوان مسن‌ترین سرمربی لیگ‌، افتخارات بسیار بیشتری از ایشان دارند. این آقا رکورددار سقوط تیم ها به لیگ یک است و در طول ۸ سال حضورش در لیگ برتر ۴ تیم را راهی لیگ دسته یک کرده، اما می‌بینیم که او همچنان دارای تیم در لیگ برتر است.
به آقای مایلی کهن که در خصوص اخلاق صحبت می‌کند باید بگویم که چه کسی از فنس‌های ورزشگاه بالا رفت، چه کسی در دهلی نو داور بازی را کتک زد، چه کسی یک خبرنگار را برای پرسیدن دلایل شکست ایران در مقابل تیم های درجه سه آسیا به باد کتک گرفت. کدام بحث اخلاقی ایجاب می‌کند شما به مربی تیم قهرمان در میان سایر همکارانش حمله کنید؟
محمد مایلی‌کهن
گروهبان قندلی


به این آقایان کوتوله و عوام فریب (کل یوم) که حتی فاقد مدرک تحصیلی برای گروهبان قندلی شدن هستند، اما لقب ژنرال را یدک می‌کشند می‌گویم که از گل دقیقه 90 سایپا و پیامی که آن گل به پهنای ایران عزیز اسلامی داشته؛ پند گرفته و هر چه سریع‌تر دست از نوچه بازی و نوچه پروری برداشته، از کارهای ناثواب و عوام فریبی دست بردارند.
بدیهی است هیچ دستی برتر و بالاتر از دست خداوند عزوجل نیست و اوست که اگر بخواهد کسی را خوار نماید، خوار و اگر کسی را عزیز بداند عزیز خواهد کرد. این مطلب شامل حال گنده باقالی‌هایی که به عنوان نوچه در کنار این آدم کوتوله هستند نیز می‌شود.
کوچولوتر از این حرفایی
نوار صحبت های من موجود است که اگر منتشر شود از اخراجی های۲ نیز بیشتر فروش می کند. در بازی با صبای قم به داور چهارم اعتراض کردم که ورزشگاه مکان مقدسی است. اینجا باغ وحش نیست که این آقا چنین می‌گوید و به همین خاطر از زمین مسابقه اخراج شدم.
مگر ما در جنگل زندگی می کنیم؟ اصلا این چه طرز حرف زدن درباره یک سردار جنگ است؟ آدم‌هایی مثل او در زمان جنگ با فداکاری مملکت را حفظ نکرده‌اندکه امثال این آقا این‌طور حرف بزنند...تو کوچولوتر از این حرف‌هایی که بخواهی درباره سردار اینطور حرف بزنی..
من اعتقاد دارم که ایشان حتی در لیگ دسته اول هم نباید اجازه فعالیت داشته باشند. ایشان حتی نمی‌تواند خانواده‌اش را اداره کند.
امیر قلعه‌نویی
۲۰ نفر را واسطه کرد


من جواب مرفاوی را نمی‌دهم، چون می خواهم فقط راجع به تیم خودم حرف بزنم.
با مرفاوی همکار و دوستم، اما اگر من این طور آدمی هستم که می‌گویند؛ چرا مرفاوی فصل پیش برای برای بازگشت به کادر فنی استقلال 20 نفر را واسطه کرد؟ یک برنامه ویژه بگذارید تا هر دو بیاییم و رودر‌رو صحبت کنیم.
مایلی‌کهن اراجیف می‌گوید
این تاکتیک این آقا است، تا تیمش نتیجه نمی‌گیرد یک مشت اراجیف را مطرح می‌کند تا بتواند خبرنگاران را از سوال راجع به نتیجه نگرفتن خودش منحرف کند. یک روز به آجرلو، یک روز دایی، یک روزکریمی، یک روز قلعه‌نویی، ولی دیگر این تاکتیک‌ها را همه می‌شناسند، البته همه هم فراموش می‌کنند بپرسند چرا تیم این آقا در تهران چهار تا گل می‌خورد!
عبدالصمد مرفاوی
قلعه‌نویی به خودش شک دارد


هرگز کسی را واسطه حضورم در استقلال نکردم، ‌چون اصولا نه آدمی دارم و نه پارتی‌ای و نه رفتارم طوری است که یک لشکر آدم همیشه دنبالم راه بیاندازم…
من اسم کسی را نیاوردم. اگر آقای قلعه‌نویی به خود گرفته حتما به خودش شک دارد، اما به نظر من ایشان به جای اینکه عصبانی بشوند، صداقت داشته باشند.
مایلی‌کهن , عابدینی
دو، سه هفته قبل، عابدینی گفته بود که ظرفیت روانی مایلی‌کهن تکمیل شده. او لطف کرد و تنها نگفت که مایلی‌کهن دیوانه شده است! من به احترام موی سپید عابدینی تا به حال حرفی درباره او نزده‌ام و حالا هم می‌گویم شما راست می‌گویید که من دیوانه‌ام. اگر دیوانه نبودم می‌توانستم از رانت‌هایم استفاده کنم و معدن‌هایی داشته باشم و سودش را ببرم. در دنیایی که شما عاقله مردش هستید همان بهتر که من دیوانه‌اش باشم.

من نمی‌‌دانم که لفظ حکیم‌باشی کجای لغت‌نامه معنای دیوانگی را می‌دهد که مایلی‌کهن این‌گونه آن را تعبیر کرده است. مایلی‌کهن برای اینکه بتوانند هر چه را می‌خواهند نسبت به دیگران بگویند، توپ را به زمین دیگری می‌اندازند و در مقام وکیل رفیق خود ایفای نقش می‌کنند. در حالی که رفیق ایشان خودشان زبان داشته و می‌توانند از حق و حقوق خودشان دفاع کنند. مایلی‌کهن همین چیزی هستند که نشان می‌دهند و قابل عوض شدن هم نیستند ایشان به گونه‌ای حرف می‌زنند که انگار تنها در این فوتبال او پاک است و بقیه ناپاک هستند که اگر واقعا چنین است، ایشان چرا در این ناپاکی‌ها نان می‌خورد.