داربی بی مساوی لطفا!
داربی شصت‌و‌هفتم، جمعه دهم مهر ۱۳۸۸، ورزشگاه آزادی، ساعت ۳۰/۱۴ بهروز صمدبیگی
۱ - در دهه ۴۰ دکتر هوشنگ کاووسی، منتقد پرآوازه سینما اصطلاحی را ابداع کرد که بعدها جاودانه شد و پایه و اساس بسیاری از قضاوت‌ها در حوزه سینما؛
فیلم فارسی. غرض دکتر جدا کردن تکلیف فیلم‌هایی بود که حرفی برای گفتن داشتند و فیلم‌هایی که بر محور زن، کافه، عشق‌های افسانه‌ای و یکه بزن‌ها شکل می‌گرفت. نمی‌دانم اما چرا هیچ‌کدام از استادان فوتبال نویس ما پی معیار فوتبال فارسی نرفتند، «علی اصغری» هم اگر زمانی رایج شد، بیشتر به فوتبال مورد علاقه علی پروین اطلاق می‌شد که عاشق زدن زیر توپ و سانتر روی دروازه بود! اصلا شاید باید یک دایره‌المعارف جداگانه برای این جنگ تمام عیار استقلال و پرسپولیس که چند صباحی است نام داربی یا شهرآورد هم گرفته، تالیف شود تا بشود فهمید که اینجا چه خبر است؟ چرا این بازی حسابش از تمام مسابقات فوتبال دنیا جداست. نقل علاقه میلیونی مردم و دل بستن به برد و باخت این بازی نیست که از ما ایرانی‌ها تیفوسی تر و عشق فوتبال تر هم هست. در آرژانتین و شیلی و برزیل و آفریقا و... هم داستان از همین قرار است؛ اما این همه حاشیه خوابیده زیر پوست مسابقه را هیچ جوره نمی‌شود هضم کرد. سال هاست که مدیران ورزش و حتی مدیران دو تیم چاره کار را در مساوی شدن بازی دیده‌اند و هربار بیشتر حوصله تماشاچیان و اهالی فوتبال را سربرده‌اند. حالا یا پای دستور مستقیم از مقامات بالا برای مساوی شدن در کار بوده یا این که از بس همه جا از دوستی و مهر و محبت صحبت کرده‌اند و با برپایی ضیافت و جشن! قبل از بازی روح و میل برنده شدن را کشته‌اند که جز مساوی حاصل این همه شور و هیجان نبوده است؛ البته خیلی وقت‌ها هم از فرط حساسیت بالای این بازی، مربیان دست به عصا شده و یک امتیاز را به برکناری یا شنیدن فحش و بد و بیراه هواداران ترجیح داده‌اند. این بار هم در آستانه داربی باز صحبت از مساوی است. یکی از الزامات امنیتی می‌گوید، آن یکی از اراده سازمان تربیت بدنی برای آشفته‌تر نشدن اوضاع پرسپولیس و دیگری هم معتقد است صمد مرفاوی محتاط و کم تجربه اصلا عامل مهمی در مساوی شدن این بازی است.
۲ - وقتی می‌خواهی ویژه‌نامه داربی دربیاوری فکرت هزارجا می‌رود؛ واکاوی داربی‌های گذشته، علایق چهره‌ها به تیم‌های سرخابی، کری‌های دوطرف و هزار و یک ایده کار شده و کارنشده دیگر یا مثلا وقتی قرار است این ویژه‌نامه در روزنامه دنیای‌اقتصاد منتشر شود، بی مناسبت نیست نگاهی اقتصادی به این بزرگ‌ترین اتفاق سالانه فوتبال فارسی انداخت؛ اما اگر قرار باشد همه این‌ها باز به یک بازی کسل‌کننده و بی‌هیجان و یک مساوی اعصاب خردکن منجر شود...
۳ - قبول، این ویژه‌نامه چیز دندان‌گیری نیست. در فرصت دو صفحه خیلی هم جای کار نبود؛ اما اصل را بر این گذاشتیم که قرار است داربی مثل همه جای دنیا اوج هیجان و لذت باشد، پس بیشتر سری زده‌ایم به هیجان داربی‌های گذشته تا لذت نوستالژی را با شما قسمت کرده باشیم. در این راه باید از سایت گل و پژمان راهبر، با گنجینه‌ای از ایده و اطلاعات و آمار متشکر بود.
۴ - اما یک درخواست ویژه: ببرید، هر کدام که شد، فقط ببرید. این داربی فقط با برد داربی می‌شود.
ارسال نظر