شرترین بازیکن داربی و عجیب‌ترین شرط‌بندی تاریخ

اصلا اغراق نیست اگر لقب «شرترین» بازیکن داربی را به مجتبی محرمی بدهیم، کسی که تنها خاطره تماشاگران از او در داربی برمی‌گردد به کل‌هایی که در بازی جنجالی ۱۵ دی ۱۳۷۳ به صورت قلعه‌نویی زد؛ اما مجتبی ماجرای جالب دیگری هم دارد که البته این یکی چندان قابل روایت نیست. به هرحال اگر قبول کنیم که فوتبالیست‌های آن زمان دو تیم شیطنت بیشتری نسبت به بازیکنان معاصر دارند، هضم کردن این داستان چندان سخت نیست.

گویا شب پیش از داربی ۲۸ دی ۱۳۶۹ چند تا از بازیکنان فوتبال جایی جمع می‌شوند که شب را با هم بگذرانند. آن دوره اصلا مد نبود که تیم‌ها شب پیش از مسابقه در هتل اردو داشته باشند و دست اساتید حتی شب بازی هم باز بود. آن شب مجتبی محرمی با ناصر محمدخانی، سیروس قایقران، محسن عاشوری و یونس علیشیری، عکاس قدیمی مطبوعات در منزلی در خیابان جردن تهران بودند و انگار ساعت‌های پایانی شب حرفشان بابت داربی گل کرده بود. بحث به جایی می‌کشد که یکی از میزبانان با مجتبی محرمی شرط می‌بندد. موضوع شرط‌بندی هم آن چیزی است که در تمام این سال‌ها هیچ رسانه‌ای نتوانسته به صراحت از آن بنویسد. مجتبی آن شب شرط می‌بندد که اگر این کار را انجام دهد، ۵هزار تومان از میزبان بگیرد.

روز بعد، وقت اول بازی در وضعی به پایان رسید که مجتبی محرمی نتوانست به شرطش عمل کند. طرف حساب مجتبی در این شرط‌بندی احمدرضا عابدزاده بود که البته در وقت اول بازی نتوانست او را گیر بیاورد. وقت دوم مسابقه هم در وضعی آغاز شد که استقلال با گل شاهرخ بیانی در دقیقه ۶۳ از رقیب جلو افتاد؛ اما بالاخره پانزده دقیقه مانده به پایان مسابقه؛ یعنی وقتی که فرشاد پیوس بازی را به تساوی کشاند، آن اتفاق افتاد. پس از اینکه محرمی با پیوس که در کنار پرچم کرنر شادی می‌کرد، دست داد، به سمت عابدزاده آمد که هاج و واج در محوطه شش قدم ایستاده بود. محرمی که اتفاقا دستکش سفید به دست داشت فرصت را مناسب دید و به سمت عابدزاده رفت و... .

در تمام این سال‌ها این اتفاق فقط در فرهنگ شفاهی تماشاگران آبی و قرمز بوده و اولین راویان آن تماشاگران جایگاه مشرف به دروازه استقلال بودند که اتفاق جلوی چشمشان افتاد.

آنچه دوستان محرمی روایت می‌کنند برمی‌گردد به اینکه او بلافاصله پس از پایان بازی سراغ طرف‌حساب شرط‌بندی‌اش می‌رود و ۵هزار تومان از استاد می‌گیرد، پولی که با توجه به وضع مالی بازیکنان فوتبال در سال‌های پایانی دهه ۶۰ پول کمی نبود.

جالب اینجا است که سال‌ها پس از آن اتفاق، محرمی در گفت‌وگو با یک خبرنگار این ماجرا را تایید کرد و آن را گذاشت به پای شرارت سال‌های جوانی؛ سال‌هایی که در آن مجتبی محرمی هر کاری در زمین می‌کرد تا چند روز موضوع بحث تماشاگران فوتبال باشد.