محمد دادگان: علی‌آبادی در سازمان تربیت‌‌بدنی مردود شد

سالی ۱۰‌میلیارد تومان بودجه می‌گیرند و خرج می‌کنند، بدون درآمدزایی

محمد دادگان قربانی نوع مدیرت خاص علی‌آبادی در سازمان ورزش شد تا فیفا وارد کار شود و فوتبال ایران تعلیق شود. پس از آن اما با روی کار آمدن مدیری مانند مفاشیان که هماهنگی تام و تمامی با ریاست سازمان تربیت‌بدنی دارد، فوتبال ایران روزهای خوشی را پشت سر نگذاشت. حالا بعد از آمدن سعیدلو، شایعه بازگشت دوباره‌ دادگان به فوتبال شنیده می‌شود،او پس از دو سال و نیم در تازه‌ترین گفت‌وگوی تلویزیونی‌اش حرف‌هایی شنیدنی زد که گزیده‌اش را برایتان انتخاب کرده‌ایم.

علت اینکه نتوانستیم به جام‌جهانی برویم، چه بود؟ فکر می‌کنید این ناکامی چه تبعات منفی برای فوتبال ایران خواهد داشت و اگر می‌توانستیم به جام‌جهانی صعود کنیم، چه دستاوردهایی حاصل می‌شود؟

فوتبال و ورزش به انسان‌های متخصص نیاز دارد. شما می‌دانید که کشورهای موفق در فوتبال نخستین کاری که انجام می‌دهند این است که آن را به انسان‌های متخصص می‌دهند. اینکه ما نتوانستیم به جام‌جهانی برویم بازخوردهای مختلفی را به وجود آورده است. هر تیمی که به جام‌جهانی برود، پرچم آن کشور برای یک سال در آن کشور برافراشته است. اگر امروز تیم ملی به جام‌جهانی صعود می‌کرد، تا خرداد سال آینده پرچم ایران در آفریقای جنوبی برافراشته بود. این تاثیر سیاسی صعود یک کشور به جام‌جهانی است. اینکه ما نتوانستیم به جام‌جهانی برویم، در جامعه بازخورد بسیار منفی را به وجود آورده است. اگر تیم ملی به جام‌جهانی می‌رفت، نشاط فراوانی در جامعه ایجاد می‌شد. از نظر مالی هم باید بگویم حضور در جام‌جهانی هفت میلیون فرانک سوئیس پاداش به همراه دارد. زمانی که ما در فدراسیون فوتبال بودیم و تیم ملی به جام‌جهانی رفت، «ایرانول» و «پوما» اسپانسر فدراسیون فوتبال شدند. ایرانول یک میلیارد و ۳۰۰‌میلیون تومان به فدراسیون فوتبال داد و پوما ۸۱۰‌میلیون تومان. اگر این مسائل را کنار هم بگذارید متوجه می‌شوید که چه ضررهایی متوجه فوتبال ایران شد. متاسفانه هم‌اکنون برنامه‌ای نداریم که بگوییم چرا جام‌جهانی را از دست دادیم. کره شمالی با ۳۰ بازیکن و در شرایطی که لیگ سراسری نداشت و تنها یک زمین چمن مصنوعی در اختیار داشت، به جام‌جهانی رفت، اما آیا برای کشوری ۷۰ میلیونی با این همه استعداد و هزینه نرفتن به جام‌جهانی فاجعه نیست؟ زمانی که ما در فدراسیون فوتبال بودیم، فوتبال ایران در رده پانزدهم جهان بود و آلمان دو پله پایین‌تر از ایران قرار داشت. روزی که در این رده قرار گرفتیم، بیشتر روسای فدراسیون‌های دیگر کشورها با ما تماس گرفتند و تبریک گفتند، اما امروز شصتم جهانیم و چهارم آسیا. می‌گویم رده‌بندی مهم نیست؛ اما، آیا جایگاه ما اینجا است؟

آقای دادگان فوتبال ما مهره‌های بزرگی را در اختیار دارد. ورزش دنیا به نامی مانند علی دایی احترام می‌گذارد. آیا انتخاب علی دایی به عنوان سرمربی تیم ملی تصمیم درستی بود و آیا اگر خودتان رییس فدراسیون بودید، چنین انتخابی را انجام می‌دادید؟

من چنین کاری را نمی‌کردم. دایی برای جامعه فوتبال قابل احترام است. او اسطوره فوتبال ایران است و به طور قاطع می‌گویم بخش اعظمی از شناخت مردم جهان از ورزش ایران مربوط به علی دایی است. دایی را دنیا می‌شناسد؛ اما معرفی دایی به عنوان سرمربی تیم ملی سرپوشی روی بسیاری از مشکلات بود. دایی باید می‌ماند و ریاضت می‌کشید. او همان طور که فوتبالش را از فوتبال پایه آغاز کرد، باید در مربیگری‌ همچنین شیوه‌ای را در پیش می‌گرفت و آن گاه ما می‌توانستیم از تجربه دایی در سال‌های بعد استفاده کنیم. وقتی که دایی به من زنگ زد و از من مشورت گرفت که آیا سرمربیگری تیم ملی را بپذیرد یا خیر، به او گفتم این پیشنهاد را نپذیرد. گفتم آنها به خاطر اسمت می‌خواهند چنین انتخابی را انجام دهند. وقتی هم که از تیم ملی جدا شد به من زنگ زد و گفت که من را هم سوزاندند. من می‌خواهم بگویم که قلعه‌نویی را هم سوزاندند.

بعضی مدیران ما به مدیران هزینه تبدیل شده‌اند. آیا شما در مورد اینگونه مدیریت‌ها صحبتی دارید؟

من در دوره چهار سال و سه ماه حضورم در فدراسیون فوتبال یک ریال هم از هیچ نهاد دولتی پول نگرفتم. تمامی درآمد فدراسیون فوتبال مختص به فدراسیون بود و بازاری‌هایی که عاشق فوتبال بودند. در آن زمان ما دو ساختمان برای باشگاه‌های پرسپولیس و استقلال خریدیم و ورزشگاه بم را هم ساختیم. فوتبال را بی‌نیاز کرده بودیم. شما می‌بینید که در فوتبال ما به غیر از دو باشگاه که به صورت خصوصی اداره می‌شوند، سایر باشگاه‌ها بودجه دولتی دارند. مدیران نباید از صحبت‌های من ناراحت شوند. یک مدیر ۱۰ سال مدیر یک باشگاه صنعتی است. بیایند از او بپرسند که در این مدت چه درآمدزایی کرده‌اند. سالی ۱۰ میلیارد تومان پول می‌گیرند و خرج می‌کنند. اینکه کاری ندارد. زمانی که ما فدراسیون فوتبال را تحویل دادیم، پنج میلیارد تومان پول در حساب فدراسیون بود. الان مسوولان فدراسیون فوتبال بیایند و بگویند که چقدر گرفته‌اند و چقدر بدهکارند. خوشحالم که افکار عمومی متوجه همه چیز است. باید کار را به متخصص داد. تخصص، دانش و تجربه سه فاکتوری است که می‌تواند باعث شود که یک مدیر موفق شود. آیا آدم‌هایی که می‌آیند این سه عامل را دارند؟

لطفا به طور شفاف بگویید که چرا در فدراسیون فوتبال نماندید؟

من همیشه شفاف حرف می‌زنم. مسوولان سازمان تربیت بدنی نمی‌خواستند که من در فدراسیون فوتبال باشم. من پیش از جام‌جهانی در مجمع فدراسیون فوتبال به طور رسمی خداحافظی کرده بودم و گفته بودم که بعد از جام‌جهانی نیستم. فشارهایی که به من و همکارانم وارد شد، غیر قابل قبول بود و شرایطی را فراهم کرد که ما نباشیم. وقتی در آلمان نماینده کشورم بودم، حکم من لغو شد. کاری که خارج از چارچوب اخلاقی و ورزشی بود. بعد از بازی با آنگولا، بلاتر از پشت به شانه من زد و گفت؛ ناراحت نباش. حکم تو لغو شد. او نخستین کسی بود که به من بابت برکناری‌ام تبریک گفت. او گفت که اولین بار است که در جام‌جهانی یک رییس فدراسیون می‌رود. آنها ما را تحمل نکردند کاری هم از دست ما برنمی‌آمد. باید می‌پذیرفتیم و من به خاطر فوتبال کشورم استعفا دادم. بهترین قاضی مردم هستند. امیدوارم رییس بعدی دچار سیاسی‌ بازی‌ها و هوای نفس نشود. اگر مشکلی در داخل داریم، باید بین خودمان حل کنیم نه اینکه آن را در مجامع بین‌المللی مطرح کنیم.

آقای دادگان آیا شما همچنان بر استفاده از مربیان خارجی تاکید دارید؟

باید بگویم تمام مربیان ایرانی زحمتکش هستند. آنها نباید از صحبت‌های من ناراحت شوند، اما می‌بینید تیمی که فصل گذشته در جمع مدعیان بود، هم‌اکنون در انتهای جدول است. همه مربیان ایرانی سبک و سیاق تقریبا مشابهی دارند. ما باید از مربیان خارجی در تیم ملی استفاده کنیم.

در حالی که رییس سابق سازمان تربیت بدنی نمره ۱۷ به مجموعه تحت مدیریتش داد، شما چه نمره‌ای به سازمان تربیت بدنی می‌دهید؟

من ۳۲ سال است که معلمم. نمره‌ای که به ایشان می‌دهم این است که باید دوباره این واحد را تکرار کند.