ورزش ایران، 20 تا 30 سال از دنیا عقب است

رییس پیشین سازمان تربیت بدنی که با انتقادات بسیار این صندلی را ترک کرد و در انتظار کسب رای اعتماد برای وزارت نیرو است، حالا اعتراف می‌کند که ورزش ایران در حدود ۲۰ تا ۳۰ سال از ورزش دنیا عقب است و نمی‌توان در چهار سال این عقب ماندگی را جبران کرد.

محمد علی‌آبادی به اقداماتی که در طول چهار سال حضور خود در سازمان تربیت بدنی انجام داده است، اشاره کرد و گفت: ما اصولا زیرساخت‌های لازم را برای ورزش در همه سطوح کشور در اختیار نداشتیم. زیرساخت استاندارد به ازای هر فرد دو متر مربع است که ما تنها یک پنجمش را در اختیار داشتیم که البته این چهار دهم متر مربع نیز در اختیار ما نبود و بیش از نیمی از آن در ورزشگاه آزادی و ورزشگاه اصفهان بود که کارکرد ملی داشت و به درد بخش آماتور نمی‌خورد، بنابراین به این نتیجه رسیدیم که شاید حدود ۷۰درصد از کشور ما فاقد فضای ورزشی است. در شهرها دارایی اماکن ورزشی ما ناقص و در روستاها اصلا چیزی وجود نداشت. رییس پیشین سازمان تربیت بدنی یکی از عمده مشکلات ورزش قبل از آغاز کار خود در سازمان تربیت‌بدنی را عدم وجود تشکیلات خواند و متذکر شد: یک موضوع دیگر این بود که تشکیلات ورزشی در همه جا کامل شکل نگرفته بود. ما در کشور به ۲۰ هزار هیات ورزشی نیاز داشتیم که تنها هشت هزار هیات در کشور مشغول به کار بود.

اشکال دیگر این بود که زنان که ۵۰درصد جامعه را تشکیل می‌دهند، در ورزش حضور نداشتند، بنابراین ما باید کاری می‌کردیم که آنها جذب ورزش شوند و در کنار آن هم مدال آور باشند. توسعه منابع مالی و توسعه ورزش همگانی نیز از دیگر برنامه‌های من بود. او با بیان اینکه ما به جای اینکه ۱۰ تا ۱۲میلیون انسان را تحت پوشش قرار دهیم می‌خواستیم ۷۰میلیون نفر ورزش کنند، خاطرنشان کرد: قطعا با درگیر کردن ۷۰میلیون انسان به ورزش دستیابی به قهرمانی در میادین مختلف عملی‌تر است. در کنار آن هم تربیت مربی،‌ داور و... به سرعت انجام می‌شود. ما براساس برنامه‌ها می‌خواستیم در چهار سال دوم روی این مساله و توسعه منابع مالی کار کنیم؛ چرا که نمی‌توانستیم همه ضعف‌های ورزش را در طول هشت سال حل کنیم، بنابراین به این نتیجه رسیدیم که روی چند مشکل از ۳۰ مشکل ورزش تمرکز کنیم. علی‌آبادی با بیان اینکه محیط ورزش انصافا یک محیط سازنده، عاری از مشکلات، مسائل و تخلفات اجتماعی است، تصریح کرد: ورزش یک محیط شاداب و سالم دارد.

ما از دنیا ۲۰ تا ۳۰ سال عقب هستیم و در عرض چهار سال نمی‌توانستیم این عقب ماندگی را جبران کنیم. در کنار این عقب بودن دنیا به سرعت در حال پیشرفت است و ما ایستاده‌ایم. من به طور قاطع می‌گویم که ایران ظرف دو تا سه سال آینده می‌تواند بزرگترین مسابقات جهانی را در سطح المپیک برگزار کند؛ چرا که این فضا برای کشور فراهم شده است.