سایت گل بهترین‌های دهه پیش آلمان را معرفی کرد
عقاب‌های خسته
تیم ملی آلمان همچنان یکی از بهترین تیم‌های جهان است و این مساله را با رسیدن به فینال جام جهانی و مسابقات یورو نشان داده است. آلمانها دهه اخیر را با نتایج تاسف بار در یورو ۲۰۰۰ آغاز کردند، مسابقاتی که با حذف زودهنگام آنها در همان مرحله گروهی همراه بود؛ اما تنها دو سال بعد در جام‌جهانی، بعد از برزیل به مقام نایب قهرمانی رسیدند. در یورو ۲۰۰۴ آنها بار دیگر ناامید کننده ظاهر شدند و در همان مرحله اول با جام وداع کردند؛ اما در جام جهانی ۲۰۰۶ در خانه به مقام سوم رسیدند. در آخرین تورنمنت، در یورو ۲۰۰۸ هم که در کشورهای همسایه، سوئیس و اتریش برگزار شد، آنها با شکست از اسپانیا در فینال، دوم شدند.
دروازه بان
الیور کان (۲۰۰۶-۱۹۹۴)
اگرچه «الی کان» رقابت بر سر پوشیدن پیراهن شماره یک تیم ملی آلمان در جام جهانی ۲۰۰۶ در کشورش را به ینس لمان واگذار کرد، اما او بی تردید بهترین دروازه بان آلمان در یک دهه اخیر است. این اسطوره تیم بایرن مونیخ ۸۶ بازی ملی برای کشورش انجام داد و در جام جهانی ۲۰۰۲ کره و ژاپن نمایشی خیره کننده داشت. او توپ طلای رقابت‌‌ها را به خود اختصاص داد و درتیم منتخب بهترین‌های جام قرار گرفت.
مدافعان
آرنه فردریش (...-۲۰۰۲)
مدافع تیم هرتا برلین معمولا در دفاع راست جای می‌گیرد؛ اما او توانایی بازی در قلب دفاع و حتی در مرکز زمین را نیز دارد. او اولین بازی ملی اش را در سال ۲۰۰۲ انجام داد و از آن زمان یکی از بازیکنان ثابت تیم ملی آلمان است. او در جام جهانی ۲۰۰۶ بازی‌های خوبی از خود به نمایش گذاشت و در جام کنفدراسیون‌های ۲۰۰۵ که آلمان در آن به مقام سوم رسید و همین طور مسابقات یورو ۲۰۰۸ یکی از بازیکنان تیم ملی آلمان بود.
ینس نووتنی (۲۰۰۶-۱۹۹۷)
مدافع آخر سابق بایرلورکوزن که اکنون بازنشسته شده است، در حدود ۱۰ سال یکی از ارکان خط دفاعی تیم ملی آلمان بود. او در یورو ۲۰۰۰ و یورو ۲۰۰۴ یکی از بازیکنان ثابت تیم ملی آلمان بود و در مجموع پنج بار به میدان رفت.
او بعد از ۲ سال غیبت در تیم ملی، برای جام جهانی ۲۰۰۶، به تیم ملی فراخوانده شد. یورگن کلینزمن به تجربه این مدافع ۳۲ ساله احتیاج داشت؛ اما او تنها در یک بازی به میدان رفت و در بازی با پرتغال برای کسب عنوان سومی، ۹۰ دقیقه بازی کرد.
پر مرتساکر (...-۲۰۰۴)
این مدافع بلند قامت برای اولین در سال ۲۰۰۴ در حالی که تنها ۱۹ سال داشت، توسط یورگن کلینزمن در تیم ملی به بازی گرفته شد و به یکی از جوان‌ترین بازیکنان تیم ملی آلمان تبدیل شد.
او خیلی زود خود را به عنوان یکی از بازیکنان ثابت و گزینه اول خط دفاعی تیم ملی آلمان معرفی کرد. او در جام جهانی ۲۰۰۶ و یورو ۲۰۰۸ برای آلمان به میدان رفت. درخشش او در جام جهانی ۲۰۰۶ موجب شد تا با یک قرارداد ۵میلیون یورویی از‌هانوفر به وردربرمن بپیوندد.
فیلیپ لام (...-۲۰۰۴)
این بازیکن ۲۵ ساله یکی از بهترین مدافعان چپ فعلی دنیا است. تنها بعد از گذشت شش ماه از اولین بازی‌اش در بوندس لیگا، اولین بازی‌اش در تیم ملی را تحت رهبری رودی فولر در مقابل کرواسی انجام داد و به عنوان بهترین بازیکن میدان انتخاب شد. او در یورو ۲۰۰۴ بازی کرد و اولین گل آلمان را در جام‌جهانی ۲۰۰۶ نیز به ثمر رساند.
او تنها بازیکن آلمانی بود که در تمامی بازی‌های جام جهانی، ۹۰ دقیقه کامل بازی کرد و در تیم منتخب جام نیز جای گرفت. او در یورو ۲۰۰۸ نیز یکی از بهترین‌های آلمان بود و گل پیروزی بخش آلمانها را در مرحله نیمه نهایی وارد دروازه ترکیه کرد.
هافبک‌ها
برند اشنایدر (۲۰۰۸-۱۹۹۹)
او که در مدت ۱۰ سال ۸۱ بازی ملی را در کارنامه‌اش ثبت کرد، در میان آلمانها به «برزیلی سفید» معروف است. او اولین بازی‌اش را برای آلمان در جام کنفدراسیون‌های سال ۱۹۹۹ انجام داد و بین سال‌های ۲۰۰۲ تا ۲۰۰۶ یکی از بازیکنان ثابت تیم ملی آلمان بود. او در جام‌های جهانی ۲۰۰۲ و ۲۰۰۶ و همچنین یورو ۲۰۰۴ برای آلمان به میدان رفت؛ اما یورو ۲۰۰۸ را به دلیل مصدومیت از دست داد.
تورستن فرینگس (...-۲۰۰۱)
فرینگس اولین بازی ملی‌اش را در سال ۲۰۰۱ مقابل فرانسه انجام داد و او را با تکل‌های دقیق و البته خشنش به یاد می‌آوریم. شاید بسیاری او را به دلیل محرومیتش به دلیل درگیری با بازیکنان آرژانتین در جام جهانی ۲۰۰۶ به یاد داشته باشند. درگیری او با کروز موجب محرومیت او و از دست دادن نیمه نهایی دراماتیک آلمانها مقابل ایتالیا شد.
میشائیل بالاک (...-۱۹۹۹)
کاپیتان فعلی آلمانی‌ها، بهترین بازیکن آنها در یک دهه اخیر نیز بوده است. او در یک دهه اخیر بی تردید یکی از بهترین بازیکنان جهان و امید اول تیم ملی آلمان بود. او اولین بازی ملی‌اش را در سال ۱۹۹۹ انجام داد و در همه تورنمنت‌های دهه اخیر برای آلمانها به میدان رفت. با کارت زردی که در دیدار نیمه نهایی جام جهانی ۲۰۰۲ مقابل کره جنوبی گرفت، مسابقه فینال را از دست داد. او از جام جهانی ۲۰۰۶، کاپیتان آلمانها است و از سال ۲۰۰۵ تاکنون در هر بازی که بالاک گلزنی کرده، آلمانها شکست نخورده‌اند.
باستین شواین اشتایگر (...-۲۰۰۴)
به نظر می‌رسد «شواینی» به یکی از رکوردداران بازی ملی در آلمان تبدیل شود. او اولین بازی ملی‌اش را در سال ۲۰۰۴ انجام داد و یکی از بازیکنان تیم ملی آلمان در یورو ۲۰۰۴ بود. اگرچه آلمان در آن مسابقات از گروهش صعود نکرد، اما بازی‌های او تحسین بسیاری را برانگیخت. در ۲۲ سالگی او ۴۱ بازی ملی انجام داده که یک رکورد محسوب می‌شود. کارت قرمزی که در یورو ۲۰۰۸ مقابل کرواسی دریافت کرد، یکی از نقاط تیره کارنامه اوست؛ اما مطمئنا او به بازیکن کامل‌تری تبدیل خواهد شد و سال‌ها در خط میانی تیم ملی آلمان بازی خواهد کرد.
مهاجمان
لوکاس پودولسکی (...-۲۰۰۴)
عملکرد پودولسکی کمی تعجب برانگیز است. او در تیم باشگاهی‌اش یک بازیکن متوسط است؛ اما با پیراهن تیم ملی آلمان مهار ناپذیر به نظر می‌رسد.او برای اولین بار در ژوئن سال ۲۰۰۴ توسط رودی فولر در بازی مقابل مجارستان به بازی فراخوانده شد. او با سه گلی که در جام جهانی ۲۰۰۶ به ثمر رساند، به عنوان بهترین بازیکن جوان جام انتخاب شد. او در یورو ۲۰۰۸ نیز با سه گلی که زد، کفش نقره‌ای را برد و در تیم منتخب جام نیز جا گرفت. با ۶۴ بازی ملی، ۳۳ گل به ثمر رسانده که او را در رتبه نهم بهترین گلزنان تاریخ تیم ملی آلمان قرار داده است.
میروسلاو کلوزه (...-۲۰۰۱)
او نیز مانند پودولسکی، اصلیتی لهستانی دارد؛ اما برای تیم ملی آلمان بازی می‌کند. او در اولین بازی ملی اش مقابل آلبانی که به عنوان بازیکن جانشین به میدان رفت، گلزنی کرد و در طول این سال‌ها ماشین گلزنی قابل اعتماد آلمانها بوده است. او در ۸۸ بازی، ۴۴ گل زد که نشان می‌دهد او در هر دو بازی یک گل به ثمر رسانده که در سطح ملی، دستاورد باارزشی است. با پنج گلی که در جام جهانی ۲۰۰۲ به ثمر رساند، به طور مشترک با ریوالدو برزیلی، کفش نقره‌ای را به خود اختصاص داد؛ اما در جام جهانی ۲۰۰۶، پنج گل او کفش طلا را برایش به ارمغان آورد. او همچنان گزینه اول خط حمله تیم ملی آلمان است.
ارسال نظر