روزی که کازنتسوا خودش را پیدا کرد

حدیث علمی

فینال تمام روسی زنان رولان گاروس در حالی به سود «سوتلانا کوزنتسوا» ی ۲۳ ساله به پایان رسید که شاید خودش هم تصور نمی‌کرد مقابل هموطن قدرتمندش شانسی برای تصاحب جام قهرمانی داشته باشد. کوزنتسوا پیش از این در سال ۲۰۰۴ در یو اس اوپن طعم قهرمانی را چشیده بود. در آن دیدار تنیسور روس، النا دمنتیوا را کنار زد و جام قهرمانی را بالای سر برد، اما بعد از آن با وجود آنکه در سال ۲۰۰۶ خود را به فینال رولان‌گروس رساند، اما نتوانست پیروز شود. کوزنتسوا از دو ماه پیش خود را برای بازگشت به دوران اوج آماده می‌کرد با این حال هیچ کس او را برنده دیدارش با تنیسور شماره یک دنیای تنیس زنان نمی‌دانست. چرا که حریف او بخت اول قهرمانی رولان گاروس بود و با اقتدار کامل به فینال رسیده بود. دینارا سافینا که نام برادرش مارات سافین، تنیسور افسانه‌ای روس‌ها را بار دیگر سر زبان‌ها انداخته بود، با وجود آنکه تا حالا در هیچ گرنداسلمی قهرمان نشده، در ماه‌های اخیر آنقدر قدرتمند ظاهر شده بود که در ۵۲ هفته اخیر عنوان اول رده‌بندی برترین تنیسورهای جهان را در اختیار داشت. تقابل این دو در واقع نوعی تقابل دو شهر بزرگ روسیه هم بود. سافینا متولد مسکو است و کوزنتسوا هم از سن‌پترزبورگ می‌آید. آن دو پیش از این وقتی فقط ۱۰ و ۱۱ سال داشتند با هم بازی کرده بودند که البته پیروز آن میدان دختر خانواده سافین بود، اما این بار نوبت حریف بود که در مقابل بهت ناظران، دینارا را ناکام بگذارد. کوزنتسوا بعد از قهرمانی گفت: «در تمام این سال‌ها به خودم می‌گفتم من سعی می‌کنم و ادامه می‌دهم. این هم نشانه پیروزی من! من خوشحالم و هیچ کس هم نمی‌تواند شادی را از من بگیرد.» او این بازی را در دو ست پیاپی برد و دردسر چندانی برای قهرمانی نکشید. بعد از اینکه ست اول ۶-۴ به سود او به پایان رسید. دارینا ست دوم را راحت تر واگذار کرد تا کوزنتسوا ۶-۲ پیروز شود و فریاد خوشحالی‌اش در استادیوم رولان گاروس پاریس بپیچد. اما دینارا سافینا در شرایطی قهرمانی را از دست داد که به نظر می‌رسید با عملکرد قدرتمندش در طول مسابقات و در غیاب بزرگانی چون شاراپوا و خواهران ویلیامز بالاخره می‌تواند بدون دردسر اولین قهرمانی گرنداسلمش را به دست آورد و ثابت کند که به درستی عنوان اول رنکینگ تنیسورهای زن جهان را در اختیار دارد. اما در حالی که همه چیز برای قهرمانی او آماده بود، دینارا مانند سال گذشته باخت تا همچنان در گرند اسلم‌ها بی‌افتخار باقی بماند. دینارا بعد از باخت گفت: «من تحت استرس و فشاری بازی می‌کردم که درواقع خودم باعثش بودم. دلیلش هم این بود که من واقعا می‌خواستم برنده این بازی باشم، اما همین استرس باعث شد نتوانم بازی را اداره کنم. من در زمین بازی کمی کلافه بودم و در دقایقی هم ناامیدانه بازی می‌کردم.» او ادامه داد: «من نتوانستم کارهایی را که باید در زمین انجام می‌دادم، پیاده کنم. از نظر ذهنی هم به اندازه کافی قوی نبودم.» این در شرایطی بود که حریف او در طول بازی‌ها نشان داده بود به خوبی می‌تواند از حالات عصبی و فشار روانی حریفانش استفاده کند. کوزنتسوا در بازی با سرنا ویلیامز آمریکایی هم با همین شیوه پیروز شد و توانست این ستاره دنیای تنیس را از دور رقابت‌ها حذف کند. به هر حال ۵ سال طول کشید تا کوزنتسوا توانست بار دیگر خود را به اوج برساند. او در تمام این سال‌ها فراز و فرود زیادی را تجربه کرد و البته دوران افت همیشه طولانی‌تر از دوران اوجش بود. او که بعد از نتایج ناامیدکننده‌اش در رقابت‌های مختلف، پارسال قصد داشت از دنیای تنیس خداحافظی کند، با قهرمانی دوباره در گرنداسلم امید دوباره‌ای برای بازی دارد. او حالا دو رده هم در جدول رده بندی تنیس زنان صعود می‌کند و با قرار گرفتن در رنک پنجم باز هم به همان بازیکن سابق تبدیل می‌شود: یک جنگنده واقعی با توانایی فوق‌العاده. خودش می‌گوید: «این فقط یک اتفاق نبود.»