احسان قائم مقامی: مسابقه با «کارپف» خبر اول ورزش ایران است

گروه ورزش: احسان قائم مقامی، استاد بزرگ شطرنج ایران و آناتولی کارپف، اسطوره شطرنج جهان از روسیه از روز سه شنبه در تهران به مصاف یکدیگر رفته اند و در مجموع ۲۰ مسابقه را مقابل هم برگزار می‌کنند. استاد بزرگ شطرنج ایران در گفت‌وگو با «دویچه وله» در مورد رویارویی برابر کارپف سخن گفت.

* آقای قائم مقامی، شما از روز سه شنبه در یک‌سری از مسابقات متفاوت، برابر اسطوره بزرگ شطرنج جهان «آناتولی کارپف» در تهران حضور دارید. پیکارهای نخستین شما چطور بود؟

این رویارویی دوجانبه‌ای که به مناسبت سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی ترتیب داده شده، با بیست بازی طی سه مرحله برگزار می‌شود. یعنی این بازی‌ها به صورت کلاسیک، سریع و برق‌آسا است. ما چهار بازی کلاسیک، چهار بازی سریع و دوازده بازی برق‌آسا را با هم انجام خواهیم داد. در حال حاضر، سومین بازی کلاسیک به پایان رسیده است و یک بازی کلاسیک دیگر باقی مانده است که در پایان سومین بازی نتیجه یک و نیم یک و نیم است. شب اول بازی، کارپف با یک بازی خیلی مسلط موفق شدند امتیاز کامل را به دست بیاورد. شب دوم من موفق شدم ایشان را شکست بدهم و بازی یک یک شد و روز (پنج شنبه) هم من با مهره سیاه باز موفق شدم ایشان را متوقف کنم با نتیجه مساوی و نتیجه در حال حاضر یک و نیم یک و نیم، یعنی برابر است. فکر می‌کنم احتیاجی به توضیح نباشد، کارپف قهرمان اسطوره‌ای شطرنج جهان است و شانزده سال به صورت مطلق قهرمان جهان بود و در حال حاضر هم به طور قطع یکی از بهترین‌های دنیا است. این رویارویی از هر جهت برای ورزش ایران مهم و پرجلوه است و فکر می‌کنم به خبر اول ورزش ایران طی روزهای اخیر تبدیل شده است.

* شما سابقه حضور و موفقیت در پیکارهای متفاوت در صحنه بین‌المللی را دارید، اما این رویارویی مقابل کارپف به یقین با دیدارهای دیگری که در گذشته داشته‌اید خیلی فرق دارد. خودتان از این که در برابر کارپف بازی می‌کنید چه احساسی دارید؟

یکی دوماهی هست که به خوبی خودم را آنالیز می‌کنم. با کارشناس‌های خوب و دوستان خوب عرصه شطرنج هم در این باره که چند وقتی است پیشرفت من کند شده، مشورت کرده‌ام. یعنی روال پیشرفت من سرعت سابق را ندارد و حدود چهار پنج سال است که من در حوالی صد نفر برتر دنیا متوقف شده‌ام و هنوز نتوانسته‌ام خودم را به جمع برترین‌ها، یعنی به طور مثال ده نفر برتر دنیا برسانم. در چند سال اخیر می‌شود گفت بین رتبه‌های شصت و هفت تا صدوبیست در نوسان بودم و هیچ‌وقت نتوانستم خودم را به آن سطوحی که مدنظر خودم بوده و سطح اول شطرنج دنیا می‌پذیرد نزدیک کنم. دلیل آن را هم بررسی کردم و به این نتیجه رسیدم که بعضی از مسابقاتی که برای خودم در نظر گرفته‌ام خوب و مناسب نبوده است.

* آقای قائم مقامی، در جهان ورزش گاهی اوقات مشاهده می‌شود که اگر شخصی به مصاف یک قهرمان بزرگ و اسطوره‌ای برود، به دلیل احترام بیش از حد به حریف، نمی‌تواند یک بازی عادی انجام دهد. آیا این مساله برای شما هم در بازی مقابل کارپف وجود دارد؟

این اصلا برای من اتفاق نیفتاده است. واقعیت این است که من آنقدر مصمم به خوب بازی کردن بودم که واقعا در حین بازی با تمام احترامی که برای کارپف قائلم، فقط به ارائه یک بازی خوب می‌پردازم و هدفم این است که این رویارویی را به نفع خودم پایان بدهم. من تلاشم را می‌کنم و می‌دانم که اگر این اتفاق نیافتد چیز عجیبی رخ نداده است. ولی خیلی مصمم هستم که بهترین بازی ممکن را انجام بدهم. بازی اول را به دلیل خستگی باختم. البته از بازی خوب کارپف نباید گذشت. خیلی قوی بازی کرد، ولی واقعیت این است که من خیلی کم توان بودم. چون درگیر کارهای اداری برگزاری مسابقات بودم و تا دقایقی قبل از مسابقه حتی روز بازی اول صبحانه و ناهار نخورده بودم .

* آیا روش بازی آناتولی کارپف قابل پیش بینی هست و آدم برای مسابقه مقابل کارپف می‌تواند خودش را آماده بکند؟ یا این که اکثر عملیات و طراحی شما حالت لحظه ای دارد؟

کارپف سال‌های سال در سطح اول شطرنج دنیا بازی کرده و یک بازیکن کم تجربه نیست که بشود غافلگیرش کرد یا از ضعف تجربه‌اش استفاده کرد. او خیلی مسلط است. مخصوصا در رویارویی‌های دوجانبه ایشان معروف است. او خیلی نکات مسابقه را خوب رعایت می‌کند و با آمادگی کامل وارد کارزار می‌شود. در این بازی‌ها هم همین طور بود. واقعا تدارک دیدن برای ایشان خیلی سخت است، آماده کردن برای ایشان خیلی سخت است.