به خودم گفتم فقط سال اول روی نیمکت ممفیس هستی!
حامد حدادی: ایرانی‌ام، حمایتم نمی‌کنید؟!
گروه ورزش- ورزش دوستان ایرانی و به خصوص جامعه بسکتبال حامد حدادی ستاره خود را به خوبی می‌شناسد. بازیکنی که پس از درخشش در مسابقات جام ملت‌های آسیا نام خود را در میان المپیکی‌ها جای داد و پس از آن باافتخارترین بازیکن تیم بسکتبال ایران در پکن نام گرفت.
پس از انجام ۱۰ بازی تیم ممفیس گریزلیز در مسابقات لیگ حرفه‌ای آمریکا آسمان‌خراش بسکتبال ایران شانس حضور در ترکیب تیمش را نداشت و تنها مجبور بود از بیرون چارچوب زمین چشم به بازی تیمش بدوزد.
ممفیس هم بدون حامد روزهای خوبی را پشت سر نمی‌گذارد. از ۱۰ بازی صاحب تنها سه برد و قبول هفت باخت بوده است. باخت‌هایی که نه تنها حامد، بلکه «مارک لاوارونی» سرمربی ممفیس را هم آزار می‌دهد.
اما به نظر شکست آخر دردناک‌تر بوده این نظر حامد است «ما این بازی را با اختلاف کم باختیم. (۹۶-۱۰۱) آن هم در شرایطی که در حال برد بودیم. به نظر می‌رسد داوری در آن دیدار یک سوت بد برای ما زد. البته نه از عمد اما همان اشتباه باعث شد تا با یک شوت بازی را از دست بدهیم.»
به جز ممفیس خود حدادی هم روزهای خوبی را پشت سر نمی‌گذارد «در حقیقت وضع بد است. دلیلش هم این است که به من بازی نرسیده و من باید سعی و تلاش بیشتری داشته باشم تا بازی کنم.» معمولا در سال اول بازیکن‌ها اوضاع خوبی در تیم جدید ندارند این نکته‌ای است که ستاره تیم ملی هم به آن اشاره دارد. «بله. همان طور که همه گفته‌اند من در سال اول حضورم نباید انتظار زیادی برای بازی در ترکیب اصلی داشته باشم.
البته همه هدفم این است که خودم را به مربی تیم نشان بدهم و جزو معدود بازیکنانی باشم که در همان ابتدای کار به میدان می‌رود.»به این ترتیب حامد باید آماده شرکت در مسابقات توسعه NBA شود «تقریبا از ۱۰ روز دیگر تیم دوم ممفیس تشکیل می‌شود و من به همراه آن تیم به ایالتی که در نزدیکی کانادا است می‌روم تا طی مدت ۲۵ روز با آن تیم ۱۱ بازی انجام بدهم.»
آیا لاوارونی سرمربی ممفیس هم می‌تواند در این مسابقات حامد را ارزیابی کند، جواب حامد مثبت است«بله، ما کمی از تیم دور می‌شویم اما، شیوه اطلاع‌رسانی و حتی حضور مربی تیم در آن مسابقات هم حرفه‌ای خواهد بود. ما قرار است پیش از شرکت در آن رقابت‌ها پنج، شش روز در یوتا تمرین کنیم و پس از آن راهی محل برگزاری مسابقات شویم. این مسابقات هم از ۲۹ نوامبر تا ۲۲ دسامبر در ایالتی که منطقه سردسیری است، انجام می‌شود».
اما حامد حدادی از رسانه های ایرانی دلگیر است «من اخبار ورزشی ایران را دوست دارم و آن را دنبال می‌کنم. بعضا اخباری را هم از خودم می‌خوانم که ناراحت‌کننده است. من وقتی می‌بینم که روزنامه‌ها و خبرگزاری‌های ایران دائم از بازی نکردن من می‌نویسند و به آن می‌پردازند، ناراحت می‌شوم. این اخبار خیلی در روحیه من اثر می‌گذارد و اغلب از اینکه رسانه‌های ایران صبر و تحمل کمی دارند، دلخور می‌شوم.»
شاید این نشانه علاقه جامعه خبری ورزش ایران به دیدن هرچه زودتر حامد در مسابقات باشد. «البته فکر این نیستم، اما بیش از هر چیز دوست دارم رسانه‌ها مرا در اینجا تنها نگذارند و حمایتم کنند. به هر حال اینجا بهترین نوع از بسکتبال جهان به نمایش درمی‌آید، پس طول می‌کشد که من وارد میدان بشوم.»
حامد به آینده امیدوار است « در حال حاضر از خودم انتظار زیادی ندارم. من تازه به اینجا آمده‌ام و قطعا برای هماهنگ شدن با همه چیز به زمان نیاز دارم، اما در شروع کار به خودم گفتم: «حامد» سال اول فقط روی نیمکت ممفیس هستی. البته تلاشم را برای هرچه بهتر شدن داشتم. گاهی هم پیش می‌آمد که مربی به من می‌گفت که «حامد امروز لازمت دارم، لباس بپوش و آماده شو»، اما خوب به من بازی نمی‌رسید و من هم ناراحت نمی‌شدم. به هر حال باید قبول کرد که من ایرانی‌ام و به روحیه احتیاج دارم، آیا قرار نیست از من حمایت کنید؟!»
از قرار معلوم ایام کریسمس را هم حامد باید با بسکتبال سپری کند «بله. اینجا حتی در تعطیلات سال جدید هم بعضی تیم‌ها بازی می‌کنند. فقط می‌ماند تعطیلات تابستان که من در آن زمان هم باید در مسابقات «سامر» لیگ شرکت کنم و مثل هر بازیکن دیگری که کمتر به میدان رفته بازی کنم.»
ارسال نظر