فاجعه‌ای به نام نیکولیچ

تیم فوتبال جوانان کشورمان که با امید فراوان راهی مسابقات قهرمانی آسیا شده بود با دو باخت پیاپی از این مسابقات حذف شد و حسرتی بی‌پایان را برای فوتبال‌دوستان کشورمان بر جای گذاشت. تیمی که به‌زعم بسیاری از کارشناسان به لحاظ وجود بازیکنان با تجربه، به یکی از تیم‌های پرامید برای حضور در جام‌جهانی از آن نام برده می‌شد.این فاجعه در حالی رخ داد که محمدنبی و نناد نیکولیچ بارها بر صعود این تیم و انجام بازی‌های درخشان تاکید کرده بودند.

در شرایط فعلی نناد نیکولیچ که مقصر شماره یک این تراژدی به شمار می‌رود و این افتضاح را به بار آورده گفته که خجالت نمی‌کشم به ایران بازگردم.

موضوعی که مطرح است این است که اصولا چه لزومی دارد که نیکولیچ به ایران برگردد؟ مگر برای تسویه‌حساب و خروج از فوتبال ایران. وی گفته ما روی اشتباهات بچه‌گانه گل خوردیم ولی کسی نیست به وی بگوید آیا این تیم روی تفکرات بچه‌گانه شما نابود نشد؟ به هر حال در این خصوص محمدنبی و نیکولیچ باید پاسخگو باشند تیمی که پرتاب اوت دستی تاکتیک ویژه اوست همان بهتر که با این مربی و افکار خاصش به جام جهانی نرفت چراکه در آنجا چیزهایی فراتر از اوت دستی برای پیروزی و نتیجه گرفتن لازم است. به قول حاج‌رضایی اخراج نیکولیچ کمترین بهایی است که وی می‌تواند پرداخت کند.