چلنگر: نمی‌‌دانم چه کار کنم

گروه ورزش- دوپینگ ورزشکاران مساله‌ای است که بحث آن هر چند مدت یک بار در کشور ما مطرح شده، اما به خاطر یکسری مسائل هیچ‌گاه به صورت جدی به آن پرداخته نشده است. فوتبال نیز به عنوان یکی از رشته‌های ورزشی از این قاعده مستثنی نبوده است. اگرچه گاهی اوقات و هر از چند گاهی نام یکی از بازیکنان به علت مثبت‌بودن آزمایش دوپینگ اعلام و محرومیتی برای او در نظر گرفته شده، اما به قول شاه‌حسینی هیچ‌گاه نام دانه‌درشت‌ها در این اسامی دیده نشده است!

محرومیت چهارساله مترجم وینگو بگوویچ از آن احکامی بود که مشابه‌اش را در هیچ کجای دیگر نمی‌شد پیدا کرد. چلنگر که چند ماه است به دنبال لغو این محرومیت است در مورد آخرین وضعیتش می‌گوید: «باتوجه به برخوردهای مسوولان فدراسیون فوتبال نمی‌دانم برای احقاق حق خود باید به چه کسی مراجعه کنم. در تاریخ ۱۹/۵/۸۷ نامه‌ای مبنی بر اعتراض نسبت به رای صادره از شورای صدور رای کمیته پزشکی فدراسیون فوتبال به دفتر آقای کفاشیان، رییس فدراسیون فوتبال ارسال شد، باشگاه پاس همدان با ارسال این نامه به رای صادره اعتراض کرد. در تاریخ ۲۶/۵/۸۷ مجددا نامه‌ای از سوی باشگاه به فدراسیون فوتبال ارسال شد اما باز هم پاسخی از سوی فدراسیون دریافت نکردیم. نامه سوم هم ترتیب اثر داده نشده است.

چلنگر در ادامه صحبت‌هایش می‌گوید: «ما در تاریخ هفتم مهرماه مجددا نامه‌ای به فدراسیون فوتبال ارسال کردیم که طی آن درخواست پاسخگویی به چهار نامه گذشته کردیم و خواهان تجدیدنظر در رای شورای صدور رای این فدراسیون شدیم اما هنوز هیچ پاسخی به این نامه داده نشده است تا به امروز سعی کرده‌ام براساس قانون به حق خود برسم، اما به نتیجه‌ای نرسیده‌ام. من در حالی با محرومیت چهارساله روبه‌رو شده‌ام که هیچ نفع و نقشی در دوپینگ دو بازیکن پاس نداشته‌ام. با این وجود خواسته زیادی ندارم و فقط می‌خواهم براساس قانون در کمیته استیناف بار دیگر به پرونده محرومیتم رسیدگی شود.

برخورد مسوولان فدراسیون فوتبال برای من مایه تعجب است و نمی‌دانم باید به چه کسی مراجعه کنم. من که با محرومیت روبه‌رو شده‌ام یا حق اعتراض هست یا نیست، اگر نیست که رسما اعلام کنند یا اگر چنین حقی دارم رسیدگی کنند.»