«در بحبوحه نتایج المپیک پکن و در شرایطی که تمامی نگاه‌ها به نتایج کاروان ایران خلاصه شده و در شرایطی که بدون کمترین نگاه به منافع ملی و مردمی، همه افرادی که به نوعی در کاروان المپیک کشورمان حضور داشته‌اند، صرفا در برنامه‌های مختلف رادیو و تلویزیونی، رد اتهام از خود و انداختن گناه شکست به گردن کس دیگر بوده و هستند، آقای قطبی طی سخنانی پس از پایان بازی با ذوب آهن چنین ابراز نمودند که اگر من دیوانه نبودم، به ایران نمی‌آمدم. آقای قطبی! شما راست می‌گویید که اگر دیوانه نبودید به ایران عزیزمان نمی‌آمدید اما، به نظر من شما خود را به کوچه علی چپ زده‌اید. در واقع اگر شما دیوانه عاقل مات کن نبودید به ایران پر در و گوهر نمی‌آمدید. آقای قطبی! در واقع شما با ادبیات جدید اکثریت قریب به اتفاق به اصطلاح عاقل‌های فوتبال کشورمان بدون اینکه صدایی از کسی بلند شود را نمی‌توانستید مات کنید.

آقای قطبی! اگر شما دیوانه عاقل مات کن نبودید در کشور بزرگی چون ایران عزیز و دوست داشتنی آن هم در هزاره سوم و آن هم در عرصه مربیگری فوتبال نمی‌توانستید به ناگاه بدون کوچک‌ترین سابقه مربیگری (به غیر از آنالیزوری که جزو مربیگری محسوب نمی‌شود)، سکان هدایت یکی از بزرگ‌ترین، بهترین و محبوب‌ترین تیم‌های تاریخ میهن‌مان را با بهترین بازیکنان و بالاترین مبلغ دریافتی و کلیه امکانات رفاهی جانبی که رقمی معادل هشتصد‌میلیون تومان می‌شود و در فاصله ۴۸ ساعت مانده به شروع مسابقات لیگ فصل قبل را بر عهده بگیرید.

بله، آقای قطبی، اگر دیوانه عاقل مات کن نبودید حمید استیلی را، این بازیکن اسبق تیم ملی و همکار فصل قبل شما و زننده گل به یادماندنی برابر آمریکا که موجب شادی و شعف همه ایرانیان وطن‌پرست داخل و خارج گردید و در شرایطی که همه شرایط پیش از فصل اعم از انتخاب بازیکن، آماده‌سازی جسمانی و تاکتیکی بر عهده او بود، در واقع شما یک تیم شسته و رفته را از وی تحویل گرفته بودید، به این راحتی کنار نمی‌گذاشتید. البته تا همین جا که حمید خان استیلی برای زدن آن گل زیبا کارش به محاکمه کشیده نشده است، شانس آورده است!

آقای قطبی! شما راست می‌گویید اگر دیوانه نبودید و از نوع عاقل مات کن آن، به‌رغم اینکه به اصطلاح همسرتان تمایلی به زندگی در ایران ندارد (البته در این زمینه حرف‌های بسیاری وجود دارد) پس از بازگشت از ایران در همان امارات که همان‌گونه که شدیدا تمایل داشتید با مبلغ بسیار کمتری در یکی از باشگاه‌های اماراتی قبول مسوولیت می‌کردید اما، دریغ از یک پیشنهاد! چرا که همسایه عزیز حوزه خلیج‌فارس در زمینه استفاده از مربیان مجرب و با دانش فوق‌العاده باهوش عمل کرده و بی‌جهت پول خود را دور نریخته و همانند ما اجازه ندارند پول بیت‌المال را به هدر بدهند. چرا که آنها باید پول را از جیب مبارک خودشان بدهند نه از جیب ملت (بیت‌المال).

آقای قطبی! شما راست می‌گویید اگر دیوانه نبودید دوباره به ایران نمی‌آمدید و آن هم با قراردادی معادل ۵۰‌درصد بیش از فصل گذشته، آن هم دقیقا همانند فصل گذشته و با یکی دو روز زودتر از شروع مسابقات و مجددا آن هم با بهترین یارگیری‌ها و تمهیدات پیش از فصل که این بار توسط (کماسی، عابدزاده و پیروانی) انجام شده بود.

آقای قطبی! شما راست می‌گوید، شما نمی‌توانستید وارد خاک ایران عزیز اسلامی شوید. خاکی که عده‌ای بی‌شمار به آن عشق می‌ورزند، برای این که لحظه‌ای بتوانند آن را بر دیدگان بگذارند و به همین جهت سال‌ها است که اشک می‌ریزند و چه بسا از این همه غصه و غم صاحب ده‌ها درد لاعلاج شده باشند اما شما به یکباره توسط مدیران به اصطلاح خبره (؟!) صاحب شناسنامه ایرانی، گذرنامه ایرانی و کارت پایان خدمت از نظام وظیفه جمهوری اسلامی می‌شوید.

و بالاخره آقای قطبی اگر دیوانه عاقل مات کن نبودید برایتان این همه نظرسنجی مثبت از شبکه‌های مختلف رادیو و تلویزیونی به عمل نمی‌آمد که فرستنده پیامک هر گزینه‌ای را انتخاب می‌کرد، صرفا به نفع شما بود و به همین راحتی و بدون هیچ کوشش و تلاشی و صرفا به دلیل برخی مسائل پشت پرده، در صورت لزوم در زمان لازم به آنها خواهم پرداخت، شما بر اریکه بهترین، محبوب‌ترین و مردمی‌ترین تیم ایران و شاید آسیا تکیه نمی‌زدید و قیافه حق به جانب نمی‌گرفتید.

صحبت در این زمینه بسیار اما، به همین اندک بسنده نموده تا در لابه‌لای بزرگی المپیک و مسائل حاشیه‌ای پیرامون کاروان اعزامی به المپیک این توهین نابخشودنی که در واقع شامل همه خانواده بزرگ فوتبال شده، گم نشود.

* سرمربی اسبق تیم‌ملی

منبع: ایسنا