مرتضی ناعمه

۱ - دومین روز مسابقات المپیک هم دیروز بدون هیچ دستاوردی برای کاروان ایران به پایان رسید تا همچنان دست‌ها کوتاه و خرما بر نخیل! نه مدالی، نه رقابت پایاپایی. البته شاید بتوان در این میان بسکتبال را مستثنی دانست.

۲ - آرش میراسماعیلی، یکی از امیدهای اصلی کاروان ایران برای کسب مدال نه تنها مدال نگرفت که آنچنان شکستی خورد که حالا حالاها در تاریخ جودو ماندگار می‌شود.

۳ - حاضران در پکن می‌گویند که به هادی ساعی هم نباید چندان امید داشت. اگر این طور باشد که قوز بالا قوز می‌شود.

۴ - کاروان ۵۴میلیارد تومانی ایران در المپیک که از هزینه بیت‌المال مسلمین تغذیه شده، همچون لشکر شکست خوردگانی است که حتی نای جنگیدن هم ندارند، از باختن هم نمی‌هراسند و بعد از باخت احتمالا به ریش من و شمایی می‌خندند که در ایران برای تمام مسابقات آنها حرص می‌خوریم.

۵ - احتمالا با یک مدال سوریان و شاید یک مدال مراد محمدی، رییس سازمان تربیت بدنی و همتایش در کمیته ملی المپیک چماقی برای رسانه‌ها بسازند و دم از افتخارات کسب شده بزنند. بدون این که اشاره‌ای به نرسیدن دوچرخه سواری ایران به خط پایان داشته باشند.

۶ - ورزش ما به آفت دچار شده است. بدون مدیریت، بدون نظم و بدون برنامه‌ریزی، از یک کاروان ۵۴میلیاردی برای ما فقط آه و افسوس مانده و یک انتظار چهارساله.

۷ - این وسط باز هم درود بر بازیکنان تیم بسکتبال که تا آنجا که می‌توانستند پابه‌پای روس‌ها دویدند و سربلندمان کردند.