استقلال و پرسپولیس و فصلی پرهیجان
فصل پیشروی فوتبال ایران برای هواداران سرخابیها میتواند فصلی پر از هیجان باشد. استقلال و پرسپولیس در فصل نقل و انتقالات موفق عمل کردهاند و رویای فصلی جذاب را در سر دارند. مهدی جاوید در گزارشی برای بیبیسی به بررسی وضعیت این دو تیم پرداخته است. پرسپولیس و استقلال برای فصل بعد چه در سر دارند؟
پس از پیوستن مازیار زارع، هافبک جوان ملوان به پرسپولیس، کم نیستند کسانى که مىگویند پرسپولیس، قهرمان لیگ برتر، به بهترین ترکیب تمام سالهاى اخیر خود دست یافته است؛ یک تیم رویایى.
این در حالى است که همزمان استقلال تهران نیز، که باید به عنوان قهرمان جام حذفی در کنار پرسپولیس با رقبای آسیایی رقابت کند، خود را براى فصل بعد آماده مىکند.
بسیارى از دوستداران پرسپولیس معتقدند با بازگشت افشین قطبى، سرمربى موفق فصل پیش تیم، و با به خدمت گرفتن چند مهره کارساز، این تیم روزهاى خوشى را در پیش خواهد داشت.
هواداران تیم آبىپوش تهران هم با حضور امیر قلعهنویى سرمربى اسبق خود در تیم احساس اطمینان خاطر مىکنند. تنها نگرانی هواداران استقلال به تمدید قرارداد مجتبی جباری بازمیگردد.
استقلال و پرسپولیس، فصل فوتبال ۸۸-۸۷ را از هماکنون آغاز کردهاند؛ دو تیمى که مدیریت هر دو با سازمان تربیت بدنى است و به نظر مىرسد این سازمان و رییس آن محمد علىآبادى در کنار تمام تلاشهاى خود براى نتیجهگیرى در ورزش، علاقهمندند موفقیت دو تیم پرهوادار تهرانى را نیز به کارنامه خود ضمیمه کنند و شاید بتوان مخارج انفجارآمیز و هزینههاى میلیاردى دو باشگاه در تعطیلات میان فصل را که از بودجههاى دولتى انجام مىشود، دلیل این مدعا دانست.
فصل ۸۷-۸۶ در مسیرهاى متفاوت
رقباى دوقلوى تهرانى فصل قبل را با شرایطى کاملا متفاوت به پایان بردند.
اوضاع پرسپولیس چنان بود که اختلافات درونى و فراز و نشیب میانه فصل هم نتوانست آن را از نفس بیاندازد. این درست عکس اتفاقاتى بود که در تیم استقلال افتاد. آبىها با مدیر باتجربهشان على فتحالهزاده در ابتداى فصل به سراغ مربى محبوب سکوها، یعنى ناصر حجازى رفتند؛ انتخابى که به دلیل دورى اسطوره استقلال از متن فوتبال ایران از ابتدا منتقدان بسیارى داشت. تیم تقاص این انتخاب اشتباه را در همان هفتههاى آغازین داد. استقلال خیلى زود به نیمه پایین جدول لیگ سر خورد و تا پایان کار براى برگشتن به جمع مدعیان تلاشى ناموفق داشت. پس از گذشت چند هفته از شروع لیگ، ناصر حجازى جایش را به فیروز کریمى داد اما حتى این تعویض هم نتوانست سرنوشت را تغییر دهد و استقلال بدترین فصل خود را در تاریخ لیگ برتر از سر گذراند.
پایان مسابقات باشگاهى ایران مصادف با اخراج محترمانه فیروز کریمى، آمدن امیر قلعه نویى به نیمکت استقلال و فتح جام حذفى بود. اما حتى با پایان مسابقات هم از حرارت فوتبال در ایران کم نشد.
جدا شدن حبیب کاشانى از پرسپولیس و آمدن داریوش مصطفوى، رییس فدراسیون سالهاى دور فوتبال به جاى او و همینطور بازگشتن افشین قطبى به ایران، در حالى که همه کار او و پرسپولیس را تمام شده مىدانستند، از اتفاقاتى بود که هیچکس پس از قهرمانى قرمزها آن را پیشبینى نمىکرد.
با آمدن مصطفوى و حمایتى که مشخص بود از سوى سازمان تربیت بدنى پشت سر خود مىبیند، پرسپولیس خیلى زود براى قهرمانى فصل بعد استارت زد. در روزهایى که همه از دستور سازمان ورزش ایران براى انتقال تیمهاى تهرانى، به جز پرسپولیس و استقلال، به شهرستانها مىگویند، رقابت این دو براى بستن تیم قهرمان فصل بعد داغتر از همیشه است. دو تیمى که احتمالا به زودى در پایتخت تنها خواهند شد.
فصل بعد، بیمها و امیدها
مصدومیت محسن خلیلى، آقاى گل فصل قبل، در اردوى اسپانیایى تیم ملى ایران بدترین خبرى بود که مىتوانست به قرمزها برسد. اگرچه آنها همچنان به خریدهاى فوقالعادهشان در بازار بازیکنان دلخوشاند: توره، پترویچ، فرانک آتسو، مازیار زارع و بقیه.
استقلال همچنان به دنبال این است تا رحمان رضایى را به خدمت بگیرد؛ ملىپوش سابق و مدافع باتجربهاى که احتمالا از ایتالیا خداحافظى خواهد کرد تا شاید در کنار ابراهیم تقىپور، مدافع جدید تیم، خط دفاع «نفوذناپذیر» آبىها را شکل دهد. استقلالىها به امیر قلعهنویى دلخوش هستند که که استاد جنگهاى روانى است و در فصلهاى اخیر پیوسته در باشگاههایش خوب نتیجه گرفته، و پرسپولیسىها با قطبى و شیرهاى جوانش خواب فتح آسیا را مىبینند. رویاهایى که تعبیرشان سخت و دور خواهد بود.
آن هم در فوتبال ایران، که هر روزش مىتواند اتفاقى شگفتانگیز در خود داشته باشد و با مدیریتى که حتى به فرداى خود نیز امیدوار نیست.
ارسال نظر