دستیار مربی پرسپولیس از اختلاف سلیقه‌اش با قطبی سخن می‌گوید
استیلی: همیشه از حق خود در فوتبال گذشته‌ام
وقتی «حمید استیلی» در ابتدای فصل سرگرم جذب بازیکنان جدید و آماده ساختن پرسپولیس برای فصل جدید بود، این ذهنیت ایجاد شده بود که او در لیگ هفتم با عنوان دستیار در این تیم کار کند، پرسپولیس هفته‌های متوالی لیگ را با ... پیروزی پشت سر می‌گذاشت، اما کمتر کسی تاثیر او را بیشتر از حد یک کمک مربی می‌دانست! اختلافات فنی او در طول فصل با «قطبی» شدت گرفت ولی بازهم کمتر کسی حق را به او می‌داد. پرسپولیس به قهرمانی رسید، این فریاد «افشین امپراتور» بود که در استادیوم آزادی شنیده می‌شد و باز هم کمتر کسی بود که او را تشویق می‌کرد.
اکنون که بیش از یک هفته از قهرمانی پرسپولیس می‌گذرد او در گفت‌و‌گو با ایسنا بی‌پرده شرح ماوقع را تعریف می‌کند و از پرسپولیس می‌گوید.
در ابتدای فصل پس از مذاکراتی که با حبیب کاشانی داشتم، قرار شد که من به عنوان سرمربی کارم را در تیم پرسپولیس شروع کنم و بنابراین «مرزبان» را به عنوان کمک مربی، «پرویز کماسی» را به عنوان مربی بدنساز، «سعید عزیزیان» را به عنوان مربی دروازه‌بان‌ها و «زرینه» را به عنوان پزشک تیم انتخاب کردم. پس از آن قرار بود تا از یک مربی ایرانی که در خارج از کشور مشغول به کار بوده و با علم روز فوتبال دنیا آشنایی دارد به عنوان کمک مربی استفاده کنیم که پس از انجام تحقیقات سرانجام «افشین قطبی» به ما معرفی شد، به اتفاق کاشانی با او مذاکره کردیم؛ اما «قطبی» تاکید داشت که وضعیت خوبی در فوتبال کره جنوبی دارد و تنها می‌تواند با سمت سرمربی با پرسپولیس همکاری داشته باشد. من در آن زمان به کاشانی گفتم هدف ما ساختن تیمی قوی است پس برای من فرقی نمی‌کند و می‌توانم پستم را با قطبی عوض کنم. هرچند کاشانی توصیه کرد که نباید خیلی سریع و احساسی تصمیم بگیرم.
- با این گفته که پرسپولیس اکثر پیروزی‌های خود را با شانس به‌دست آورده مخالفم، اما سه علت وجود داشت که باعث می‌شد تیم ما بتواند به خصوص در دقایق پایانی پیروز میدان شود. اول تاثیر حمایت تماشاگران بود که تا آخرین لحظه خسته نمی‌شدند و با تشویق‌های پی‌درپی روحیه بازیکنان ما را بالا برده و تیم حریف را تضعیف می‌کردند. نکته دوم حضور یک‌سری بازیکن خلاق در تیم ما بود که هر لحظه می‌توانستند با خلاقیت خود نتیجه بازی را حتی در دقایق پایانی تغییر دهند و در آخر آمادگی جسمانی فوق‌العاده بچه‌ها بود که می‌توانستند تا پایان نود دقیقه با شرایط بدنی خوبی بازی را ادامه دهند.
پرسپولیس بنابر دلایلی در نیم‌فصل دچار مشکل شد که یکی از آنها دعوت نه بازیکن به تیم ملی بود. اکثر آنها در تیم ملی بازی نکردند و با روحیه پایین و شرایط جسمانی نامناسب برگشتند. همچنین کسر ۶ امتیاز، اعتماد به نفس تیمی ما را تا حد زیادی کاهش داد.
وی ادامه داد: اختلاف سلیقه با قطبی از ابتدای فصل هم وجود داشت، اما این اختلاف هیچ وقت به بی‌احترامی یا مشاجره نیانجامید. صحبت‌های ما بیشتر در رختکن بود و تا قبل از ورود به زمین تمرین، با قطبی تفکیک وظایف می‌کردیم. اختلاف سلیقه ما حاد نبود و بیشتر درباره انتخاب نوع سیستم بازی در تهران یا شهرستان، ساعات تمرین و فرهنگ بازیکنان ایرانی بود. - تمام این بازیکنان را من به پرسپولیس آورده‌ام و با تمام آنها ارتباط داشتم که این جایی را برای باندبازی باقی نمی‌گذارد. صداقت و عدالت سرلوحه کاری‌ام بود و پس از جلسات تمرین، با هیچ کدام از آنها مگر درباره مشکلات فنی‌شان ارتباطی نداشتم. به طور طبیعی در میان بازیکنان هر تیم کمی حسادت وجود دارد و پس از آن شکست‌های مقطعی، دوستی آنها کمرنگ شد و تاحدودی دودستگی بین‌شان به‌وجود آمد.
ما از ابتدای فصل به بازیکنانی که احیانا نظم و انضباط تیمی را رعایت نمی‌کردند، در مرحله اول از طریق کمیته انضباطی باشگاه تذکر می‌دادیم و در مرحله دوم جریمه نقدی در انتظارشان بود. وقتی بازیکنی شلوغ‌کاری می‌کند، او را در ابتدا تنبیه می‌کنند و همیشه اخراج بازیکن آخرین مرحله است. همچنین بازیکنان کنار گذاشته شده از پرسپولیس تلاش زیادی برای موفقیت تیم کردند و آنها هم در قهرمانی امروز ما سهیم هستند.
اکنون فقط به خاطر مردم و اصرار زیاد هواداران حاضرم به عنوان دستیار کنار «افشین قطبی» در پرسپولیس کار کنم. من همیشه در فوتبال از حق خودم گذشتم و تنها دوست نداشتم به شخصیتم توهین شود. در فصل گذشته هم حاضر شدم به‌خاطر موفقیت پرسپولیس، ۲ بار از تیم کنار بروم اما، با اصرار کاشانی و قطبی برگشتم.
قرار است امسال مدیریت باشگاه در بدو امر با تمامی بازیکنان تسویه حساب مالی کند. ما این تجربه را در میان تیم‌های لیگ و حتی در پرسپولیس داریم که تیم‌های قهرمان در فصل آینده حضور موفقی ندارند، لذا پرسپولیس باید به لحاظ بازیکن و تفکر تاکتیکی تقویت شده و تغییر کند؛ چرا که سبک بازی در لیگ برتر با بازی‌های آسیایی متفاوت است و باید خون تازه‌ای را در رگ‌های تیم جاری کنیم.
خوشبختانه امسال ما شاهد یکی از منظم‌ترین لیگ‌ها در طول سالیان گذشته بودیم؛ گرچه در انتهای کار فشردگی بازی‌ها تا حدودی عملکرد برخی تیم‌ها را تحت تاثیر خود قرار داده بود اما به هرحال این یک استثنا در راه موفقیت تیم ملی به شمار می‌رفت و بهتر از تعطیلی موقت لیگ بود. حتی فکر می‌کنم فشردگی بازی‌های پایانی باعث شده بود تا بازیکنان هم حرفه‌ای فکر کنند. آنها سعی داشتند استراحت خوب و تغذیه مناسبی داشته باشند و حتی در تمرینات هم کاملا سرحال بودند.
وی در انتها گفت: دایی یکی از پرافتخارترین بازیکنان ایران بود و باید به انتخاب فدراسیون احترام گذاشت. ما پتانسیل لازم را برای موفقیت به لحاظ ابزاری داریم و ایجاد همدلی و اتحاد میان بازیکنان، می‌تواند تضمین کننده صعود ما به جام جهانی باشد. فرصت کمی داریم، منتقدان باید نظراتشان را بگویند اما در مجموع از تیم ملی حمایت کنیم. معتقدم برگ برنده «دایی» در تیم ملی، قدرت مدیریت او است. درباره «علی کریمی» هم باید بگویم او خیلی مقصر نیست و از عواقب انتقادات خود اطلاعی نداشت که می‌شود با کمی انعطاف‌پذیری مشکل فعلی را حل کرد. زیرا وجود علی کریمی خلاق، برای هر تیمی غنیمتی است، اما در مجموع مربی نباید فدای بازیکن شود.
ارسال نظر