ایسنا‌- ۹۴ روز تا آغاز رقابت وزنه‌برداران فوق سنگین جهان در بازی‌های المپیک پکن باقی مانده و هر چه به این رقابت‌ها نزدیک‌تر می‌شویم، استرس و نگرانی‌ها درمورد وضعیت حسین رضازاده قهرمان دو دوره گذشته این بازی‌ها اضافه‌تر می‌شود. گرچه اعضای کادرفنی تیم ملی اعتقاد دارند حسین با قدرت پیش می‌رود و به رقابت‌های المپیک می‌رسد، اما شرکت نکردن او در دو رقابت جهانی و آسیایی کمتر از یک سال گذشته، شبهه‌ها را به اوج خود رسانده است.

حسین رضازاده بدون اغراق یکی از ستاره‌های ورزش دنیا و یکی از پرافتخارترین‌های تاریخ ورزش ایران محسوب می‌شود که از ابتدای حضور خود در ورزش قهرمانی سکوهای افتخار را یکی پس از دیگری کسب کرده است.

او در بازی‌های آسیایی سال ۱۹۹۸ در بانکوک به مدال برنز رسید. در مسابقه‌های جهانی سال ۱۹۹۹ در یونان، عنوان سوم جهان را کسب کرد. در بازی‌های المپیک ۲۰۰۰ سیدنی مدال طلا را از چنگ رقیبان ربود. در سال ۲۰۰۱ مصدوم شد و درهیچ مسابقه‌ای شرکت نکرد، اما دوباره در سال ۲۰۰۲ و در مسابقه‌های جهانی ورشوی لهستان نخستین عنوان قهرمانی جهانش را کسب کرد. البته در این سال قهرمان بازی‌های آسیایی بوسان کره‌جنوبی هم شد.

وی در سال ۲۰۰۳ در مسابقه‌های قهرمانی آسیا باز هم رکورد جهان را شکست و در همان سال در مسابقه‌های جهانی ونکوور کانادا قهرمان شد. رضازاده سال ۲۰۰۴ را هم با کسب مدال طلا در بازی‌های المپیک به پایان رساند. سال ۲۰۰۵ هم برای او عنوان قهرمانی جهان در دوحه‌ قطر را در برداشت. در سال ۲۰۰۶ در دومینیکن قهرمان جهان شد و در دوحه قهرمان بازی‌های آسیایی، و از آن پس تاکنون در هیچ یک از رقابت‌های معتبر بین‌المللی شرکت نکرده است.

با نگاهی به این کارنامه‌ رضازاده می‌توان به افتخار آفرینی‌های او در سال‌های متمادی پی برد، اما نکته‌ای که اکنون علاقه‌مندان به او را نگران کرده این است که آیا حسین توانایی کسب سومین قهرمانی المپیک را دارد؟ آیا او می‌تواند با این کار خود را در تاریخ ورزش دنیا جاودانه کند؟ آیا این که قوی‌ترین مرد جهان در مسابقه‌های جهانی سال ۲۰۰۷ و مسابقه‌های قهرمانی آسیای ۲۰۰۸ شرکت نکرده،‌ نگران‌کننده نیست؟ در این روزها وضعیت حسین چگونه است؟ آیا رضازاده همان رضازاده قبلی است که همه در انتظار فریادهای یا ابوالفضل او هستند؟ شاید این موارد سوالاتی باشد که این روزها در اذهان بسیاری از علاقه‌مندان به قوی‌ترین مرد جهان وجود داشته باشد، اما در این میان کادرفنی تیم ملی اعتقاد دارد که وضعیت رضازاده خوب است و او طبق برنامه پیش می‌رود و به بازی‌های المپیک پکن هم می‌رسد. حتی اعضای کادرفنی هنوز هم نخستین شانس کسب مدال در بازی‌ها را حسین رضازاده می‌دانند.

قوی‌ترین مرد جهان، قهرمان دو دوره المپیک و پنج دوره جهان و رکورددار دسته فوق سنگین جهان و المپیک در فاصله‌ ۹۴ روز به رقابتش در بازی‌های المپیک پکن گفت: من هنوز هم تاکید می‌کنم که وضعیت تمرین‌هایم خوب است. حدود سه ماه تا رقابت باقی است و در همه‌ این روزها من تمرین خواهم کرد. وی ادامه داد: قبول دارم که نسبت به من نگرانی هست. خب من دارنده دو مدال طلای دو دوره پیشین این بازی‌ها هستم. همه چشم‌ها به من است و انتظار دارند. نه تنها مردم ایران، بلکه بسیاری از مردم جهان هم این وضعیت را دارند.

رضازاده با بیان اینکه مردم از روی عشق و علاقه‌شان درخواست کسب مدال طلا از من می‌کنند، ادامه داد: مردم قهرمان ملی‌شان را دوست دارند. برای همین می‌گویند باید طلا بگیرم یا رکورد بشکنم، اما آنها به طور حتم نمی‌دانند که برای رسیدن به قهرمانی باید چه مشقت‌هایی کشید؟ چه کارهایی باید کرد؟ باید از زندگی‌مان دور بمانیم و سختی‌های زیادی بکشیم تا طلا بگیریم. گرفتن مدال طلای المپیکی خیلی سخت است.

وی تصریح کرد: همه‌ کشورها به ویژه ابرقدرت‌های ورزش تلاش می‌کنند تا یکی از مدال‌های قوی‌تر، بالاتر یا سریع‌تر را کسب کنند. برای این کار سرمایه‌گذاری زیادی می‌کنند، اما ما هم سعی می‌کنیم که عنوان قوی‌ترین که در هشت سال اخیر برای ما بوده، باز هم حفظ شود. مردم بدانند که من هم دوست دارم مدال طلا بگیرم. همه دوست دارند و برای این کار تلاش می‌کنم.

رضازاده درمورد وجود برخی شایعه‌ها درمورد ناآمادگی‌اش، یادآور شد: برخی عادت کرده‌اند که وقتی یکی در حال پیشرفت است، می‌خواهند جلوی او را بگیرند. این عادت بدی است. اولش همه می‌گویند به به، وقتی پیشرفت می‌کند و چهره می‌شود همه می‌خواهند جلویش را بگیرند. این عادت بدی است. خدا از این کار خوشش نمی‌آید.