رفتم که کشک نباشم

مدیرفنی سابق باشگاه پرسپولیس دلایل جدایی خود و ناکامی‌های اخیر این باشگاه را مطرح کرد. محمد مایلی‌کهن با همان ادبیات و به قول خودش زبان سرخی که از او سراغ داریم سفره دلش را باز کرد و مثل همیشه انتقاداتی را بر زبان آورد که شاید پس لرزه‌هایی را برای او و فوتبال داشته باشد.مدیر فنی سابق باشگاه که طی هفته‌های اخیر با موضوعات مختلفی چون بحران پرسپولیس، مصاحبه با برنامه شوک، نامه انتقادی به رییس صدا و سیما و ... مواجه بوده، در گفت‌وگویی با محور همین سه موضوع، با خبرگزاری برنا شرکت کرد که بخشی از این گفت‌وگوی تفصیلی را در زیر می‌خوانید: بالاخره تصمیم خود مبنی بر کناره‌گیری از باشگاه پرسپولیس را عملی کردید؛ کی به این جمع بندی رسیدید؟

بنده در ابتدا از همه عزیزانی که به من لطف داشتند، طرفداران پرسپولیس و به ویژه حبیب کاشانی کمال تشکر را دارم اما دیگر در تمرینات تیم محبوبم حاضر نمی‌شوم و مسوولیتی در این باشگاه نمی‌پذیرم زیرا احساس می‌کنم ادامه کارم به نفع پرسپولیس نیست. تقریبا از شنبه هفته گذشته تصمیم گرفتم که دیگر در تمرینات حاضر نشوم.

دلایل این کناره‌گیری چیست؟

دلیل عمده‌اش این است که روند کارم در این باشگاه با اصولم همخوانی نداشت؛ بنده وقتی بدانم در جایی موثر نیستم پستی را‌ اشغال نمی‌کنم تا نفرات بعدی بتوانند بیایند و کمک کنند. احساسم این است که حضورم در پرسپولیس نه تنها کمکی به این مجموعه نمی‌کند، بلکه شاید به نوعی یک‌سری موانع بر سر راه به وجود آورد و بالطبع چون پرسپولیس را بیشتر از خودم دوست دارم، کنار می‌کشم.

طی این سال‌ها در دو مقطع به پرسپولیس آمدید که هر دو بار به استعفایتان انجامید، می‌گویند شما دنبال سرمربیگری این تیم هستید.

البته در آن مقطع که شما می‌گویید اعلام کرده بودم اگر مدیرعامل نشوم می‌روم چون سوابق مدیریتی بنده با دیگر آقایان حاضر در هیات مدیره قابل مقایسه نبود. در این مقطع هم بنده ابتدا یکی از گزینه‌های سرمربیگری بودم که باشگاه از من برنامه خواست، اما عذرخواهی کردم، پس دنبال سرمربیگری نبودم.

ظاهرا دلیل اصلی جدایی شما از پرسپولیس اختلاف با حمید استیلی بود.

قرار ما چیز دیگری بود. بنده بعد از ۷، ۸، ۱۰ روز که از انتخاب سرمربی گذشته بود به مجموعه اضافه شدم و قطعا نمی‌توانستم در انتخاب سرمربی نقشی داشته باشم، اما این را نیز نمی‌توانستم بپذیرم که جایی باشم و مسوولیتم حالت نمادین داشته باشد. شما می‌توانید از آقای کاشانی بپرسید که آیا به ایشان نگفتم در پرسپولیس یک ریال هم پول نمی‌خواهم و حتی یک جوراب از باشگاه نگرفتم؛ یعنی قرارمان نبود که بگیرم یا قراردادی ببندم. بحث لجبازی هم نبود؛ بنده یک‌سری پیشنهاد دادم که مورد موافقت قرار نگرفت.

ریشه اختلافات روزی شکل گرفت که شما فردی را به عنوان دستیار به استیلی پیشنهاد کردید و وی نپذیرفت.

باید بگویم که بحثم کمک به تیم بود، اما بنا به دلایلی ایشان را نپذیرفتند و بعد یک مربی خارجی به مجموعه اضافه شد. بحث من به سومدیک برمی‌گردد. مدیران فنی قبلی نهایتا در جلسات فنی شرکت می‌کردند، اما بنده در اکثر تمرینات پرسپولیس حضور فیزیکی داشتم و در این مدت چیزی از این مربی آلمانی ندیدم که برتر از مربیان ایرانی باشد و شاید هم به مراتب از آنها ضعیف‌تر عمل می‌کرد. البته شاید اینها نتوانستند از این مربی خوب استفاده کنند و این مربی واقعا کارآیی دارد.

انتقادات شما به مربی بدنساز پرسپولیس نیز علت دیگر ایجاد اختلاف بود؛ درباره این مساله صحبت کنید.

مشکل پرسپولیس این است که در اکثر موارد یکسری رفیق بازی‌ها صورت می‌گیرد. رفیق بازی نباید به تیم ضربه بزند. ما نباید منافع جمع و طرفداران را زیرپا بگذاریم. اوایل فصل که هنوز بنده به تیم اضافه نشده بودم ظاهرا بازیکنان را به آکادمی‌ملی المپیک برده بودند تا آنجا زیر نظر آقای کماسی کار کنند چون محل کار اصلی آقای کماسی در آکادمی ‌است. پس از آن نیز ایشان در اردوی ترکیه حاضر نشد و در تمرینات حضور یک خط در میان داشت. گرچه ایشان گفته مایلی‌کهن را نمی‌شناسم، ولی آقای کماسی را می‌شناسم و برایشان احترام قائلم. حرفم این است که چرا باید در باشگاه با این جور مسائل مماشات شود. جناب کماسی در سال ۸۶ به خاطر ارتباطاتی که بوده ۱۲۰ میلیون تومان از باشگاه گرفته است و الان به نحوی پول بیشتری می‌خواهد. در حالی که مولایی بدنساز قبلی تیم سال قبل ۶۰ میلیون تومان گرفته بود و الان حتی وقتی باشگاه به آقای کماسی می‌گوید ۲۵ درصد بیشتر از سال قبل به تو پول می‌دهیم ایشان زیر بار نمی‌رود. حرف من این است که آقای کماسی ناراحت شود بدتر است یا میلیون‌ها هوادار ؟

پیشنهاد شما برای مسوولیت بدنسازی تیم پسر ولی الله صالح‌نیا بود، اما استیلی به وی اجازه نداد در تمرینات شرکت کند و شما نیز از همان تاریخ دیگر در تمرینات حاضر نشدید.

به خاطر همان مشکلاتی که پیرامون ماجرای بدنسازی تیم بود و به شما گفتم بنده از یک جوان بااخلاق و عالم که فوق لیسانس تربیت بدنی دارد خواستم به تیم کمک کند که به ایشان اجازه چنین کاری را ندادند.

اما حضور این مربی با سرمربی تیم هماهنگ نشده بود؟

مگر باید چند بار هماهنگ می‌شد؟ بنده با آقای کاشانی حرف زده بودم.

به هر حال سرمربی تیم از این موضوع بی اطلاع بود؛ شاید بهتر بود استیلی را هم در جریان می‌گذاشتید.

وقتی بدنساز تیم در اردوی ترکیه و تهران کنار بازیکنان نبوده و از این نظر مجموعه ضربه خورده است به نظر شما نباید اقدامی‌صورت می‌گرفت؟ اگر بنده می‌خواستم سکوت کنم از آن مدیرفنی‌هایی می‌شدم که آقای پروین گفته بود؛ یعنی کشک . بنده در هیچ جایی کشک نخواهم شد.

به عنوان سوال آخر، از حالا به بعد محمد مایلی‌کهن را در چه جامه‌ای خواهیم دید؟ آیا بار دیگر به عنوان مربی به فوتبال بر می‌گردید؟

بنده در خانه می‌نشینم و منتظر پست می‌مانم؛ بنویسید در شهر به ما پیشنهاداتی شده! این روزها از برخی‌ها وقتی می‌پرسند: چرا بیکاری؟ می‌گویند: از چند تیم لیگ برتری پیشنهاد داشتم ولی پاسخ رد دادم! ولی واقعیت این است که بنده از جایی پیشنهاد ندارم.