خداحافظ آقای نقاش
هافبکی که زیاد گل نمی‌زد، اما اگر در ترکیب قرار نمی‌گرفت، رویایی‌ترین ورژن بارسلونا هم به مشکل می‌خورد. ۱۳۱ بازی، ۱۴ گل و ۳۰ پاس گل با پیراهن تیم ملی اسپانیا و بیش از ۸۰۰ بازی، ۸۸ گل و ۱۶۱ پاس گل در کل دوران حرفه‌ای و فتح همه جام‌ها. آمار او روی کاغذ خوب است، اما سبک بازی‌اش درون زمین چیزی بود که با هیچ‌کدام از این اعداد و ارقام سنجیده نمی‌شود. اینیستا مهم‌ترین گل تاریخ فوتبال لاروخا را در دقیقه ۱۱۶ فینال جام جهانی برابر هلند به ثمر رساند و ورای کیفیت فوق‌العاده‌اش، آن‌قدر محجوب و دوست‌داشتنی بود که حتی در سانتیاگو برنابئو هم تشویق می‌شد. کسی که به بازی فوتبال جلوه زیبایی بخشیده بود و امکان ندارد کسی بازی‌اش را دیده باشد و شیفته رقصاندن توپش نباشد. هر بازیکنی که از این نسل وداع می‌کند، انگار پیام‌آور یک حقیقت مهم است که دیگر قرار نیست از این بازی جادویی مثل قبل لذت ببریم، چرا که دیگر خبری از نقش اول‌های آن نیست.
