سعید راد سومین هوادار پرسپولیس از وضعیت فوتبال ایران گله‌مند است
هر روز دعوا، هر روز حاشیه
سعید راد ، چهره شاخص سینمای قبل و بعد از انقلاب جمهوری اسلامی که خودش می‌گوید سومین هوادار پرسپولیس در دنیا است و کارت شماره ۳ هواداری پرسپولیس را از عبده موسس باشگاه پرسپولیس در سال ۱۳۴۲ گرفته، همیشه و همه جا در تمام ۴۵ سال گذشته، با پرسپولیس همراه بوده در گفت‌وگو با خبرآنلاین گفت:« در تمام این سال‌ها، برای ناصر حجازی احترام خاصی قائل بودم. او یک جنتلمن واقعی بود. دورادور سلام و علیکی داشتیم و در مکان‌های مختلف هم همدیگر را می‌دیدیم. او صراحت لهجه داشت و از این بابت منحصر می‌شد. راست می‌گفت و برای راستگویی‌اش در قلب مردم جا داشت.»
راد اما از نحوه برخوردهایی که بعد از فوت حجازی شد هم گلایه دارد؛ «تا وقتی سالم و سر حال بود، تصاویرش را پخش نمی‌کردند و کسی یادی از او نمی‌کرد. وقتی افتاد روی تخت عزیز شد. من که واقعا دلم می‌گرفت وقتی تصاویرش را در آن حال بیماری منتشر می‌کردند یا تلویزیون روی آنتن می‌برد.
شکستن تصویر ذهنی یک قهرمان و یک ستاره سینما چه فایده‌ای دارد؟ چرا باید او در زمان سلامتش فراموش می‌شد و یک دفعه در این دو ماه آخر همه یاد عکس یادگاری با او می‌افتادند. اگر این قدر که می‌گفتند برای‌تان عزیز بود چرا تدارکی ندیدید که در روز خاکسپاری‌اش، ۱۰۰ هزار نفر به ورزشگاه بیایند. ما احساسی هستیم و مرده پرست. الان برایش می‌گوییم اسطوره و دو ماه بعد اصلا یادمان می‌رود چنین کسی هم بوده. من که معتقدم نباید برای قهرمانان‌مان از لفظ اسطوره استفاده کنیم. او یک چهره محبوب مردمی و ملی بود اما اسطوره یعنی حماسی. چرا باید به کسی تا از میان‌مان رفت بگوییم اسطوره.
اگر اسطوره‌مان بود چرا در زمان سلامتی‌اش این همه نقد می‌شد. مگر در همین ورزشگاه‌ها، ۳ سال قبل که مربی استقلال بود کم به او بی‌احترامی شد؟ مگر غیر از این است که با بدترین برخورد از تیم کنارش گذاشتند و دلش را شکستند؟ این همان ناصر حجازی است. او که هیچ وقت تغییری در مواضعش نداشت. همیشه صادق بود و همیشه منتقد جریان ناسالم فوتبال کشور.»
راد البته دامنه گلایه‌هایش را به فوتبال ملی‌مان هم می‌کشاند و می‌گوید: «این حال و روز فوتبال‌مان است. هر روز دعوا، هر روز حاشیه. این همه فوتبال خوب دنیا در ایران پخش می‌شود. هیچ جای دنیا برای مردم‌شان، این همه بازی‌های خوب دنیا را پخش نمی‌کنند، اما چند نفر از بازیکنان ما این بازی‌ها را می‌بینند و الگو می‌گیرند؟ مربیان مان چطور.
الان کی‌روش را آوردیم و پول زیادی هم هزینه شده.
او هم انتقاد می‌کند و چند وقت دیگر پولش را می‌گیرد و می‌رود. چه چیزی حاصل ما می‌شود؟ متاسفانه این فضا را این روزها در سینمایمان هم داریم. اصل ماجرا که باید باعث شادی و رضایت مردم شود در دل حاشیه‌های فوتبال و سینمایمان، فراموش شده است.»
ارسال نظر