برنامه‌ای که تیم‌ملی تا جام ملت‌ها دارد
مردود شهریور
۱۳ تا ۲۱ شهریور، نزدیک‌ترین فیفا‌دی اعلام شده است که رقابت‌های باشگاهی برای دیدارهای ملی تعطیل خواهند شد. یک ماه قبل، صحبت از این بود که تیم ملی با ونزوئلا و آذربایجان بازی کند؛ دو کشوری که به ترتیب در رده ۵۷ و ۱۲۱ رنکینگ فیفا قرار دارند. هرچند بعدا مشخص شد تقویم این دو تیم هم پر است و باید دنبال رقبای دیگری باشیم. به همین دلیل هم بلغارستان، هفتاد و هفتمین تیم ملی دنیا یکی از حریفان ایران شد و حریف دیگر هم احتمالا کیپ‌ورد خواهد بود؛ کشوری که بر اساس سرشماری سال ۲۰۲۱ چیزی نزدیک به ۵۶۲ هزار نفر جمعیت دارد و باید دید از این تعداد چند نفر آنها استعداد فوتبالی دارند که بتوانند تیم ملی‌شان را به موفقیت برسانند. این قبیل رقبا که برای بازی با تیم ملی کاندیدا و معرفی می‌شوند، حقیقتا باید خود‌خوری کرد بابت این اعتباری که برای فوتبال ایران ساخته شده است. حسرت قهرمانی در جام ملت‌ها تا این دوره که منتظرش هستیم، به ۴۸ سال رسیده و در تمامی این سال‌ها افتخارات گذشته تنها روی کاغذ مرور شده است. حالا هم که هیچ کشور صاحب‌نامی برای بازی با تیم ملی ابراز تمایل نمی‌کند به کنار، از آن فرار هم می‌کنند. به هرحال وقتی تز آقای نبی، نایب رئیس فدراسیون و سرپرست تیم این باشد که با حضور در جام جهانی مقابل تیم‌های بزرگ بازی می‌کنیم و نیازی به نبرد با آنها در مسابقات تدارکاتی نیست، نباید هم انتظار داشت که تیم ملی بتواند مثل سایر قدرت‌های فوتبال آسیا برای خودش حریف تدارکاتی قدرتمند و در شأن خود مهیا کند.
کادرفنی تیم ملی شاید از قهرمانی در تورنمنت درجه چندم کافا برای خودشان در رسانه‌ها دستاورد بسازند، اما خود این مربیان هم می‌دانند که رویارویی با رقبای ضعیف و شکست دادن آنها نه تنها فضیلت به شمار نمی‌آید که هیچ دستاورد فنی‌ای هم ندارد. روزگاری کارلوس کی‌روش روی نیمکت تیم ملی حضور داشت که برای گرفتن پاداش چند هزار دلاری حتی بابت برد در بازی‌های دوستانه، علاقه داشت که تیم ملی با رقبای گمنام بازی کند، اما حداقل مزیت حضور مربی ایرانی می‌تواند این باشد که دیگر چنین مسائلی تکرار نشود. پس امیدواریم که امیر قلعه‌نویی هم بابت اینکه تیم ملی در پیدا کردن حریف قدرتمند منفعل عمل می‌کند، اعتراض خود را به گوش مدیران عاشق قول و صحبت برساند. البته اگر برساند و اگر ترتیب اثری داده شود. باز خدا را شکر که ای‌اف‌سی رقابت‌های مقدماتی جام‌جهانی را در تقویم گنجانده که حداقل با یکی، دو حریف آسیایی دیگر هم در این حد فاصل بازی کنیم وگرنه احتمال داشت با چند بازی درون اردویی، ایران راهی جام ملت‌های آسیا در قطر شود.
