استقلال باز هم حذف شد و کسی مقصر نیست
امان از فراموشکاری
از آنجا که تا اواخر خردادماه ای‌اف‌سی نام باشگاه‌هایی را که مجوز حرفه‌ای گرفته‌اند، اعلام نمی‌کند، هنوز حتی باشگاه استقلال هم خبر تلخ حذف از آسیا را اعلام نکرده اما چگونگی وقوع این اتفاق را حتی مردمی که فوتبال را دنبال نمی‌کنند هم می‌دانند. پاییز سال ۹۸ بود که آندره‌آ استراماچونی به دلیل عدم دریافت مطالباتش برای همیشه ایران را ترک کرد و درحالی که آخرین مهلت پرداخت تا ۱۱ فروردین ماه سال جدید بود، هنوز که هنوز است این بدهی پرداخت نشده است. کل ماجرا بر سر مبلغی بود که با جریمه‌هایش به ۷/ ۱ میلیون دلار می‌رسید و حساب کنید که دوستان از زمان دلار کمتر از ۱۳ هزار تومان در تدارک پرداخت این عدد بودند و حالا که دلار در ایام عید هم دست از روند صعودی‌اش برنداشته، هنوز موفق به انجام این کار نشده‌اند. داستان سوءمدیریت در باشگاه‌های سرخابی حتی با وجود اینکه دو مجموعه در مسیر خصوصی‌سازی هم قرار گرفته‌اند، همچنان ادامه دارد و امکان ندارد مدیری راس کار قرار بگیرد که از کم‌کاری مدیر قبلی ایراد نگرفته باشد و خودش هم قربانی بهانه مشابه از سوی نفر بعدی نباشد! از زمان حضور تا رفتن استراماچونی، نفراتی مانند امیرحسین فتحی، احمد سعادتمند، علی فتح‌الله‌زاده (دوبار) احمد مددی و مصطفی آجورلو سکان مدیریت استقلال را در دست گرفتند و نمایش عدم توانایی در پرداخت بدهی این سرمربی ایتالیایی با کارگردانی فتح‌الله‌زاده برای آخرین بار اکران شد و حاجی هم پس از وقوع اتفاق تلخ حذف از آسیا از سمتش کناره‌گیری کرد. بدهی مذکور به ریال در این بازه از ۲۱ میلیارد به نزدیکی ۱۰۰ میلیارد رسیده و با اعترافات تکان‌دهنده رئیس سازمان خصوصی‌سازی، ۱۱۳ میلیارد تومان با اخذ وام از یک بانک در اختیار باشگاه استقلال قرار گرفت، اما همان هم پرداخت نشد! چرایی موضوع را کسی نمی‌داند، اما حتی اگر قربان‌زاده از شکایت سازمان خصوصی‌سازی از مدیران استقلال هم سخن بگوید، بازهم هواداران می‌دانند که عاقبت این ژست‌ها به جایی نمی‌رسد. مگر در سال ۸۵ که استقلالی‌ها به خاطر رفتار آماتورگونه در دیر ارسال کردن اسامی‌شان به کنفدراسیون از حضور در لیگ قهرمانان آسیا حذف شدند، کسی مقصر ماجرا را محاکمه کرد؟ حالا هم بعید است اتفاقی رخ دهد؛ وقتی دوباره از سعادتمند و مددی به عنوان کاندیدای ریاست باشگاه سخن گفته می‌شود یعنی این سیکل معیوب تا ابد ادامه دارد. به خصوص که آقایان روی فراموشکاری مردم حساب ویژه‌ای باز کرده‌اند و این یعنی خیلی به ناسزاهای زننده علیه فتح‌الله‌زاده که در جریان پیروزی برابر ذوب‌آهن روی سکوها شنیده می‌شد توجه نکنید. احتمالا دیری نمی‌پاید که حاجی به عنوان شوالیه، به جایگاهی برمی‌گردد که سند ابدی و ازلی‌اش به نام او خورده است!
