حاشیهای بر اظهارات مهدی تاج
توهم تغییر نسل
مهدی تاج، در بخشی از سخنانش بازگرداندن کارلوس کیروش قبل جامجهانی را تصمیم صحیحی میخواند و میگوید: «کیروش هشت سال در کشور کار کرد و نسلی جدید ساخت. خودم معتقدم او زحمت کشید. دوستانی به فدراسیون منتقد بودند که آمدن کیروش خیلی مثبت نبود، ولی دیدید قطر که دستش برای آوردن یک سرمربی خیلی بزرگ باز است و امکانات مالی و لجستیکی دارد کیروش را انتخاب کرد. پس تصمیم فدراسیون نادرست نبود و مسیر درستی را رفت.» بنابراین نتیجه میگیریم حالا که قطریها در آستانه عقد قرارداد با کیروش هستند، تصمیم ما هم برای استفاده دوباره از او درست بوده و اصلا مهم نیست که شش تا از انگلیس خوردیم و به یکی از جوانترین تیمهای تاریخ آمریکا هم باختیم!
کدام تیم هشت سال «ثابت» میماند؟
مقصود این مطلب ارزیابی عملکرد کیروش در ایران نیست، چرا که در این مورد در تمام رسانهها بهطور مفصل بحث شده و موضوع دیگر نخنما است. تاج و شرکا اصرار دارند که حقایق را نبینند و شما اگر روزی ۱۰ تا شاهنامه هم برایشان بنویسی افاقه نخواهد کرد. فقط چون برای هزارمین بار بحث «تغییر نسل» به عنوان یکی از دستاوردهای کیروش در فوتبال ایران مطرح شده، لازم است یک نکته کاملا بدیهی را یادآوری کنیم. پرسش اینجاست که اصلا مگر ممکن است یک مربی هشت سال در یک تیم کار کند و تغییر نسل ندهد؟ آیا واقعا انتظار دارید کادرفنی بعد از این همه وقت، با همان نفرات روز اول به کارش ادامه بدهد؟ اصلا چنین چیزی ممکن است؟ امروز یحیی گلمحمدی که کمتر از نصف دوران مربیگری کیروش در پرسپولیس حضور داشته، بیش از نیمی از ترکیب سرخها را تغییر داده است.
اساسا حالتی غیر از این را نمیتوان تصور کرد. بارسلونا که امروز با امثال گاوی، پدری، رافینیا و... در آستانه قهرمانی لالیگا قرار گرفته، هشت سال پیش از حضور نفراتی همچون ویکتور والدس، کارلس پویول، ماسچرانو، دنی آلوس، مونتویا، فابرگاس، الکسیس سانچس، ابراهیم آفلای، سانگ، ژاوی، اینیستا، پدرو، نیمار و لیونل مسی سود میبرد. خب بسیار طبیعی است که در طول این مدت ترکیب تیمها عوض میشود. این چه پوئنی است که مدام به یک مربی ناکام میدهید؟ آن هم کسی که در همین جامجهانی اخیر پیرترین تیم کل مسابقات را به قطر برد؟ واقعا چرا برای شعور افکار عمومی احترام قائل نیستید؟
مصیبتمان از حالا به بعد است
بر خلاف اظهارات تاج، میراث کارلوس کیروش تغییر نسل نبود، بلکه تیم بسیار فرتوت و سالمندی بود که از این مربی به جا ماند؛ تیمی که عمیقا و فورا نیاز به پوستاندازی دارد. یکی از کاپیتانهای این تیم کریم انصاریفرد است که در لیگ سطح پایین قبرس، کلا دو گل زده و آماج شدیدترین انتقادات از سوی هواداران و رسانهها قرار گرفته است. این تیم تا کی باید با امثال احسان حاجصفی، امید ابراهیمی، وحید امیری، علیرضا جهانبخش و... به کار ادامه بدهد؟ حتی با حفظ تمامی این نفرات هم بعید است تیم ملی از نظر فنی در جام ملتهای آسیا ۲۰۲۳ شانس چندانی برای موفقیت داشته باشد، اما تغییر نسل تیم ملی بعد از آن بازیها یک امر حیاتی و اجتنابناپذیر به نظر میرسد.
فدراسیون به این منظور باید یک مربی «معمار» روی نیمکت تیم ملی بنشاند، اما اخباری که الان داریم نشان میدهد آقایان دنبال انتخاب یک سرمربی داخلی صرفا برای رفع تکلیف هستند. همه اینها در حالی است که از جوانان مستعد هم در فوتبال باشگاهی خبر چندانی نیست و لیگ ایران حتی یک فوتبالیست سرشناس زیر ۲۰ سال ندارد. تیم امید هم که طبیعتا باید پشتوانه تیم بزرگسالان باشد، ماههاست به امان خدا رها شده و هیچ برنامه روشنی ندارد. از خواب بیدار شوید آقایان؛ آینده فوتبال اگر از امروز بدتر نباشد، بهتر هم نخواهد بود.