ای کاش عدالتی...

چند روز قبل از این سمینار یکی از پرحاشیه‌‌ترین ‌‌شب‌‌های فوتبالی این فصل رقم خورد. جایی که استقلال با دو پنالتی در وقت‌‌های اضافه موفق شد تراکتور را در جام حذفی شکست دهد. هرچند تصمیمات کوپال ناظمی در آن بازی یعنی گرفتن دو پنالتی برای آبی‌پوشان و تکرار یکی از آنها که محمدرضا اخباری مهار کرده بود، باعث شد تبریزی‌‌ها از شدت اعتراض ورزشگاه خالی آزادی را روی سرشان بگذارند، اما به گواه کارشناسان، ناظمی اشتباه خاصی را مرتکب نشد. ولی بازیکنان تراکتور‌‌ در زمین دست بردار‌‌ نبودند و طرفداران‌شان هم بیرون از آن. تا جایی که اینستاگرام گلاره ناظمی، خواهر کوپال که خودش هم داور بوده است، پر از ناسزای هواداران تراکتور شده و او به اجبار کامنت پست‌‌هایش را بست! چنین رفتاری قطعا فرهنگ ضعیف هواداری در فوتبال ایران را نشان می‌‌دهد، اما فراموش نکنید نقش داوری‌‌های پراشتباه هم در این زمینه کم‌‌ نیست. بر فرض اگر در فوتبال ایران کمک‌داور ویدئویی وجود داشت، کسی می‌‌توانست آن‌قدر اعتراض کند که تبعات آن به صفحه شخصی خواهر آقای داور کشیده شود؟ تصمیم‌‌های ناظمی درست بود، اما هیچ تراکتوری‌‌ای‌‌ نخواست آن را بپذیرد و حتی پیج این باشگاه‌‌ هم در فضای مجازی آتش بیار معرکه شد. در این شرایط به کلاس دانش‌‌افزایی داوران برگردیم؛ جایی که پس از این همایش بیژن حیدری از داوران سرشناس کشور گفت: «من فقط در یک بازی از سیستم ایرپاد استفاده کردم، اما گفتند دیگر استفاده نکنیم تا سیستم رادیویی خریداری شود. فدراسیون می‌‌خواست سیستم رادیویی تهیه کند، اما چون می‌‌خواهد VAR تهیه کند، سیستم رادیویی ۸ کاناله باید تهیه شود. اگر تیمی سیستم رادیویی برای بازی‌‌های خود تهیه کرده باشد از آنها استفاده می‌‌شود، اما از سیستم ایرپاد استفاده نمی‌‌شود.» یعنی امکانات ابتدایی وجود ندارد که هیچ، حتی از داشته‌‌های خود دا‌‌وران هم استفاده نمی‌‌شود. در این شرایط آقای تاج رئیس فدراسیون فرمودند که: «داوران کمترین مزایا را دارند.» بله در چنین شرایطی داوران نه تنها کمترین مزایا را دارند، بلکه بیشترین فحش‌‌ها را می‌‌خورند! در سیستم فعلی فدراسیون که علیرضا فغانی را در لیست داوران منتخب قاره آسیا قرار نمی‌‌دهد، نباید هم از حذف زودهنگام این داور از رقابت‌‌های جام جهانی ۲۰۲۲ گله‌مند شد. همان‌طور که حضور فغانی در دیدار رده‌‌بندی جام جهانی ۲۰۱۸ هم نباید مایه مباهات باشد. این داوران با امکانات حداقلی، دستمزد پایین و فشارهای فراوان قضاوت می‌‌کنند و اگر بهانه‌‌گیری نباشد، بخشی از داور‌‌ی‌‌های پراشتباه و پر حرف و حدیث به همین دلایل است. نه کسی حامی داوران است و نه قرار است تکنولوژی ساده‌‌ای که این روزها در اکثر کشورها استفاده می‌‌شود، به ایران بیاید.

اخبار مرتبط