به جا مانده از حضور وزیر ورزش در مجلس
شأن فوتبال ایران این نیست
وزیر چه چیزهایی گفت؟
ابتدا بخشی از سخنان وزیر ورزش را بخوانید: «نظام استکبار بر جام‌جهانی متمرکز شد و پیاده نظام خود را از منافقان و سلطنت‌طلبان و تجزیه‌طلبان به قطر فراخواند و برای شکست نظام اسلامی در مستطیل سبز در سکوهای هواداری و حتی خارج از ورزشگاه طراحی پیچیده‌ای را برنامه‌ریزی کرده بودند که با تلاش فرزندان غیور این سرزمین ناکام ماند. طراحی پیچیده روباه پیر، پناهنده شدن ورزشکاران، خروج بازیکنان از زمین بازی در حین انجام مسابقه، تلاش همه‌جانبه برای فروپاشی تیم ملی از درون و توطئه‌های هدفمند برای جنجال‌آفرینی در سکوها با هدف متوقف کردن بازی بود. با وجود اینکه تمام سلطه‌گران از شیطان بزرگ و روباه پیر و رژیم صهیونیستی و برخی کشورهای غربی با طراحی موزاییکی چند لایه‌ای در پی فتنه‌ای جهانی بودند، با اخلاص و ایمان توأم با تدبیر و مدیریت مجلس شورای اسلامی، وزارت امور خارجه، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، وزارت اطلاعات، سازمان اطلاعات سپاه پاسداران و وزارت ورزش و جوانان بار دیگر هیمنه دشمنان به خاک ذلت کشیده شد و نظام اسلامی با پیروزی و سرافرازی این مرحله را سپری کرد.»
وزیر چه چیزهایی نگفت؟
وزیر ورزش در مجلس از ادبیاتی استفاده کرده که مشابه آن را خیلی زیاد از مدیران و مسوولان مختلف کشور می‌شنویم. او برای دشمنان نقشی بسیار پررنگ قائل شده و چیزهایی گفته که کمی مایه تعجب است. مثلا واقعا نمی‌دانیم توطئه دشمن برای خروج بازیکنان از زمین در خلال مسابقه و پناهنده شدن آنها چقدر می‌تواند جدی باشد و با شرایط حقیقی امروز دنیای فوتبال و وضعیت بازیکنان تیم ملی تناسب دارد. حالا ما به اینها خیلی کار نداریم، اما اگر قرار باشد صرفا از نظر فنی و ورزشی به نقد عملکرد وزارت ورزش در حوزه تیم ملی بپردازیم، باید به انبوهی از اشتباهات ریز و درشت اشاره کنیم. نکته اینجاست که به نظر می‌رسد اهالی وزارتخانه از جمله افرادی بودند که در به هم خوردن نظم تیم ملی در دوران سرمربی قبلی نقش چشمگیر ایفا کردند. هنوز فراموش نکرده‌ایم در اردوی کمرشکن و پرحاشیه تیم ملی در قطر که به نوعی حکم «شام آخر» دراگان اسکوچیچ را بازی کرد، حمید سجادی میهمان ویژه بود و بدون حضور کادرفنی با برخی از بازیکنان جلسه مشترک برگزار کرد. بسیاری بر این باورند که تیر خلاص به شقیقه کادرفنی قبلی همان زمان شلیک شد. بعدتر هم کارلوس کی‌روش با حمایت خاص وزارت ورزش به عنوان سرمربی جدید تیم ملی منصوب شد. خب نتیجه این تغییرات چه بود؟ آیا واقعا به سود تیم ملی تمام شد؟ عجیب اینجاست که حتی با وجود نتایج بسیار ضعیف در جام‌جهانی و قبول شکست‌های پرگل و حیثیتی برابر انگلیس و آمریکا، باز هم شخص وزیر ورزش از ادامه فعالیت کی‌روش در ایران دفاع کرد تا این‌طور به نظر برسد که صفر تا صد حضور مربی پرتغالی در تهران «فنی» نبوده است. به آنچه سه‌شنبه در مجلس گذشت کاری نداریم، اما واقعا شأن فوتبال ملی ایران این نیست که یک مربی بازنده مورد چنین تکریم و تقدیری قرار بگیرد. شأن این فوتبال آن نیست که به خاطر یک مصاحبه ساده با خبرنگار انگلیسی و عدم پاسخگویی کی‌روش به سوالات حاشیه‌ای او، شاهد ارسال چندین پیام تشکرآمیز از سوی وزیر ورزش خطاب به مربی پرتغالی باشیم. آنچه شما از پشت پرده‌ها تعریف کردید، درست یا غلط حکایت دیگری است، اما آنچه ما در قاب شفاف فوتبال درون زمین و اطراف آن دیدیم، حکایت از آن داشت که مداخلات غیرکارشناسی وزارتخانه در امور تیم ملی، مقرون به هیچ فایده‌ای نبوده و هرگز «سربلندی» به دنبال نیاورده است.
مجتبی یوسفی، نماینده اهواز در مجلس که سوال‌کننده از حمید سجادی بود، در جریان جلسه علنی روز گذشته و پس از استماع توضیحات وزیر ورزش، از توضیحات وی قانع نشد و بیان کرد: «در عین احترام به چهره ارزشی وزیر ورزش برای حفظ شعار و آرمان‌های کشور سوال را به رای می‌گذارم.» در ادامه نمایندگان نیز از توضیحات وزیر قانع نشده و وزیر ورزش دومین کارت زرد خود را از مجلس شورای اسلامی دریافت کرد.
