تیم ملی و ضرورتی بالاتر از تعیین تکلیف کادرفنی
خون این تیم را عوض کنید
هیولایی که رشد کرد
همه کم و بیش می‌دانند که ماه‌های گذشته در تیم ملی چه گذشته است. رواج حیرت‌انگیز و آزادانه بازیکن‌سالاری در این مدت، به‌شدت فضای حاکم بر تیم ملی را تحت تاثیر قرار داد. نقطه عطف این داستان شاید زمانی بود که مهدی طارمی آن اظهارنظر بسیار غریب و غیرضروری را در مورد دراگان اسکوچیچ انجام داد و جایگاه سرمربی تیم ملی را زیر سوال برد. اسکو گفته بود بازیکنان ایرانی از نظر تاکتیک‌پذیری جای پیشرفت دارند و این موضوع به تریج قبای طارمی برخورد. او ۲ بازی ملی را از دست داد، اما متاسفانه بخشی از رسانه‌ها و نیز پیشکسوتان همچنان حامی این بازیکن باقی ماندند. در نتیجه هیولای ناسازگاری و بازیکن‌سالاری در تیم ملی رشد کرد. صحبت بر سر سزاواری یا استحقاق اسکوچیچ نیست؛ اصل بدیهی فوتبال حرفه‌ای می‌گوید بازیکن باید تابع کادرفنی باشد. با این حال این قاعده در تیم ملی نقض شد و از سوی برخی نیز مورد حمایت قرار گرفت! در نتیجه رفتیم و رفتیم و رسیدیم به نقطه‌ای که بازیکنان به خودشان حق دادند به‌طور دسته‌جمعی علیه سرمربی تیم ملی موضع بگیرند و حتی برای عزل او برنامه‌ریزی کنند.
یک جمله تکان‌دهنده
این یکی دیگر شاهکار است. روشن است که در آخرین اردوی تیم ملی با دراگان اسکوچیچ اتفاقات حاشیه‌ای عجیبی رخ داد و بازی با الجزایر در شرایط «طبیعی» برگزار نشد، اما آنچه اخیرا مهدی محمد‌نبی، نایب‌رئیس فدراسیون فوتبال به زبان آورد پشت آدم را می‌لرزاند: «بازیکنان در نیمه دوم دیدار با الجزایر نمی‌خواستند به زمین بروند.» پرسش اینجاست که وقتی بازیکنی قصد نداشته حتی وارد زمین شود، چه تضمینی وجود دارد که با نهایت کوشش به توپ ضربه زده باشد؟ آن باخت منجر به اخراج اسکوچیچ شد و حالا اظهارات نبی بسیاری از مسائل را روشن می‌کند. شوربختانه به نظر می‌رسد برخی از ملی‌پوشان برای اعمال تغییرات مد نظر در کادرفنی، به هر حربه‌ای متوسل شدند.
این فضا را عوض کنید
موضوع اصلا اسکوچیچ، کی‌روش یا هر مربی دیگری نیست. اگر عقل سلیم در فدراسیون حاکم است، پیش از هر چیز دیگری این فضای بازیکن‌سالارانه باید تغییر کند. فوتبالیستی که امروز به خودش حق بدهد تهدید به ترک زمین کند یا کادرفنی را تغییر بدهد، ممکن است فردا علیه مدیران ارشد فوتبال و حتی بخش‌های دیگر هم تحرک داشته باشد. هیچ مجموعه‌ای بدون نظم و دیسیپلین پیشرفت نمی‌کند. بگذرید از اسم‌های بزرگ و کمک کنید دوباره یک «تیم» ملی شکل بگیرد. به تجربه خواهید دید که راهی جز این برای رستگاری وجود ندارد.
