خارجی‏‌هایی که یا خوب نیستند، یا زود می‏‌روند

طالع نحس پرسپولیس

دنياي اقتصاد : داستان بازیکنان خارجی پرسپولیس هم برای خودش قصه عجیب و غریبی است. به‌‌طور کلی می‌‌توان گفت این تیم از بازیکن خارجی شانس نیاورده؛ اغلب نفرات غیرایرانی سرخ‌پوشان کیفیت فنی قابل قبولی نداشته‌‌اند و آنهایی که به ندرت خوب از آب در آمده‌‌اند، زود از این تیم جدا شده‌‌اند. در مورد سیاهه بلندبالای خارجی‌‌های ناکارآمد، اصلا نیازی به ارائه توضیح نیست. هر کجای تاریخ پرسپولیس مخصوصا در ۲۰سال گذشته که چنگ بیندازید، فوجی از این اسامی به دست‌‌تان خواهد آمد؛ از دی‌‌کارموی برزیلی که می‌‌گفتند شغل اصلی‌‌اش «کفتربازی» بوده تا پانامایی‌‌هایی که دوره علی پروین به این تیم آمدند و البته اوکراینی‌‌های برانکو ایوانکوویچ. این اواخر هم تراژدی استوکس و اوساگونا را داشتیم.

بعضا اما خارجی خوب هم به پرسپولیس آمده که حضور آنها نیز در این تیم چندان به درازا نکشیده است. به عنوان مثال پرسپولیس در لیگ ششم یک دفاع چپ خارجی خوب به اسم روبرت ساها داشت که فقط یک فصل برای این تیم بازی کرد و به دلایل نامشخص جدا شد و رفت. ایمون زاید هم با وجود خاطرات خوشی که برای هواداران ساخت و سه هت‌‌تریکی که طی دوران حضورش در این تیم انجام داد، خیلی زود جدا شد و رفت. شاید فقط بتوان از بشار رسن به عنوان یک خارجی باکیفیت یاد کرد که دوران نسبتا قابل توجهی در پرسپولیس حضور داشت. همه اینها را گفتیم تا برسیم به یورگن لوکادیا، ستاره هلندی خط حمله سرخ‌پوشان که در ۹ بازی ۶ گل برای این تیم به ثمر رساند، اما به شکل ناگهانی جدا شد و رفت و در کوتاه‌‌ترین زمان ممکن قراردادش را با این باشگاه فسخ کرد.  

لوکادیا تازه داشت طعم خوش استفاده از یک بازیکن خارجی به دردبخور را زیر زبان پرسپولیسی‌‌ها می‌‌چکاند که او هم به این شکل عجیب جدا شد و رفت. پرسپولیس این هفته در مسابقات لیگ برتر در حالی با تساوی بدون گل برابر پیکان متوقف شد که جای خالی لوکادیا بیش از هر زمان دیگری به چشم می‌‌آمد. حقیقت آن است که پرسپولیس در خیلی از مسابقات امسال همین‌‌قدر کم‌‌جان و بی‌‌رمق بوده، اما معمولا لوکادیا کار را در می‌‌آورد و جور تیم را می‌‌کشید، اما حالا از او هم خبری نیست و سرخ‌پوشان باید هر چه زودتر به فکر جذب یک مهاجم جدید باکیفیت باشند.