جا‌مانده‌های جام‌جهانی برای خودنمایی در لیگ برمی‌گردند
لشکر آماده انتقام
امید نورافکن: شاید هیچ بازیکنی به اندازه او انگیزه نداشته باشد. هیچ‌کس متوجه نشد چه اتفاقی رخ داد که پای ثابت اردوهای تیم ملی در سه سال گذشته، ناگهان از حضور در جام‌جهانی محروم شد. کارلوس کی‌روش تا آخرین جلسات تمرینی نورافکن را در اردو نگه داشت، اما نهایتا این بازیکن را با خودش به قطر نبرد. نورافکن می‌توانست در چند پست همچون دفاع چپ، دفاع وسط و هافبک دفاعی برای تیم ملی بازی کند، اما به شکلی عجیب مسافر دوحه نشد. او بازیکن ثابت و مهم سپاهان است؛ تیمی که با ۲۰ امتیاز در رده چهارم جدول قرار گرفته و ۴ امتیاز با پرسپولیس صدرنشین فاصله دارد. نورافکن می‌داند هر درخشش او، نقدی تازه علیه کی‌روش به دنبال خواهد داشت و طبیعتا از این ماجرا انگیزه می‌گیرد.
محمدرضا اخباری: کسی انتظار نداشت او در ترکیب اصلی تیم ملی به میدان برود، اما خودش متوقع بود دست‌کم در فهرست نهایی باشد. اخباری یکی از پنج دروازه‌بانی بود که در دوران کی‌روش به اردوها دعوت می‌شدند. نهایتا هم آن ۴ گلر دیگر به قطر رفتند، اما اخباری که چندین مصاحبه ستایش‌آمیز در مورد کارلوس داشت در ایران جا ماند. او امسال عملکرد نسبتا خوبی در تراکتور داشته و حالا آماده است به حذف از تیم ملی واکنش نشان بدهد.
میلاد سرلک: شرایطش کاملا مشابه امید نورافکن است و غیبت او در فهرست تیم ملی برای جام‌جهانی هم خیلی‌ها را شگفت‌زده کرد. تنها تفاوت سرلک با نورافکن این است که گفته می‌شود او پیش از جام‌جهانی با مصدومیت ضمنی مواجه بوده و شاید همین مساله در حذفش از فهرست اثر گذاشته باشد.
دانیال اسماعیلی‌فرد: در مورد جا مانده‌های پرسپولیسی تیم ملی، می‌شد به سعید صادقی یا سروش رفیعی هم اشاره کرد، اما دانیال اسماعیلی‌فرد واقعا فصل خوبی را شروع کرده بود و شاید حقش بود به فهرست نهایی برسد. مدافع راست پیشین سپاهان در ابتدای فصل جاری با نیت بیشتر دیده شدن و حضور در جام‌جهانی سرخ‌پوش شد. او گفت: «من و پرسپولیس در این مقطع به هم نیاز داشتیم». از قضا دانیال استارت خوبی هم داشت و هم‌اکنون با ۴ پاس گل، بعد از ریکاردو آلوز برترین پاسور لیگ برتر به شمار می‌آید. با این حال کی‌روش او را به جام‌جهانی نبرد؛ هرچند عملکرد خوب رامین رضاییان، انتقادها از این تصمیم را کاهش داد.
محمد محبی: اگر در این مدت مصاحبه پیشکسوتان استقلال را دنبال کرده باشید، می‌دانید که ترجیع‌بند اعتراضات آنها به کارلوس کی‌روش این است که چرا محمد محبی را به جام‌جهانی نبرد. محبی از لیگ پرتغال به ایران آمد و پیراهن استقلال را پوشید تا در میدان دید قرار بگیرد و مسافر قطر شود. از قضا این بازیکن پیش از جام‌جهانی خیز برداشت و روزهای خیلی خوبی را تجربه کرد، اما گویا این همه برای افزوده شدن او به سیاهه بازیکنان عازم جام‌جهانی کافی نبود. ماموریت جدید محبی از دربی شروع می‌شود و او این فرصت را دارد که با درخشش در این مسابقه، بار دیگر آتش انتقادات از کادرفنی تیم ملی را تندتر کند.
مهدی قائدی: برخلاف محبی، عدم دعوت از قائدی به تیم ملی چندان بحث‌برانگیز نشد. همه می‌دانستند که او افول کرده و حقش نیست به قطر برود. شاید اگر دراگان اسکوچیچ هم سر جای خودش باقی می‌ماند، باز قائدی را به دوحه نمی‌برد. در نتیجه انگیزه‌های او با سایر نفرات این فهرست متفاوت است. قائدی باید تلاش کند نشان بدهد هنوز میتواند یک ستاره تعیین‌کننده برای فوتبال ایران باشد؛ مخصوصا که جام ملت‌های آسیا هم در پیش است.
