الان چه فرقی کرد؟

در میانه اعتراض‌ها، سیاوش یزدانی مدافع این تیم هم یک توییت انتقادی تند منتشر کرد و گفت برای نخستین بار از استقلالی بودنش خجالت کشیده است. پس از آن بود که ساپینتو این بازیکن را از تمرینات کنار گذاشت و به‌طور موقت اخراج کرد. روزها از پی هم گذشتند، مدیریت باشگاه تغییر کرد و علی فتح‌الله‌زاده در یکی از نخستین اقداماتش توانست نظر مساعد ساپینتو را برای بازگشت یزدانی به تمرینات جلب کند. مربی پرتغالی سیاوش را بخشید و او به تمرینات برگشت، اما نکته عجیبش این بود که سایر بازیکنان برای استقبال از او تونل وحشت تشکیل دادند، حسابی روی سر و کول هم پریدند و کلی گفتند و خندیدند. تصاویر همه اینها هم منتشر شد. بسیار خوب؛ سوال اینجاست که فرق این جشن کوچک با جشن تولد سرمربی استقلال چه بود؟ آیا الان شرایط کلی و حس و حال مردم بهتر از زمان برگزاری جشن تولد ساپینتو است؟ خب چرا یزدانی مانع از این کار همبازیانش نشد؟ شاید هم حق با آنهایی بود که زمان توییت جنجالی یزدانی گفتند و نوشتند مشکل اصلی او جشن گرفتن سرمربی نیست، بلکه نیمکت‌نشینی خودش است!