نشانه‌ها از تغییر رفتار کی‌روش حکایت دارند
این کارلوس، آن کارلوس نیست
حتی جدی‌ترین حامیان او هم نمی‌توانستند این ویژگی مربی پرتغالی را نادیده بگیرند. در دوران او، شاهد درگیری‌های فراوانی بودیم که یک طرفش کی‌روش و سمت مقابلش آدم‌های دیگر بودند؛ از مرحوم منصور پورحیدری تا روسای مختلف ورزشگاه آزادی، مسوولان فدراسیون پزشکی ورزشی، مدیران سازمان لیگ و البته برانکو ایوانکوویچ که توفانی‌ترین روابط ممکن را با کارلوس داشت. شدت درگیری این دو در حدی بود که کی‌روش در میانه برگزاری مسابقات جام‌جهانی ۲۰۱۸ و در اوج نیاز ایرانیان به همدلی، از روسیه علیه برانکو مصاحبه کرد و آتش بزرگی برافروخت. زمانی که دراگان اسکوچیچ به هر کیفیتی برکنار شد و کی‌روش را دعوت به کار کردند، یکی از مهم‌ترین نگرانی‌ها همین بود که مرد پرتغالی دوباره با تنش‌سازی و ایجاد جنجال، فضای فوتبال ایران را تحت تاثیر قرار بدهد. با این حال اهالی فدراسیون قول دادند کی‌روش رویه‌اش را عوض کند و نقل قولی هم از خود او منتشر شد با این مضمون که: «دیگر فرصت دعوا کردن ندارم.» گفتیم که هنوز هم برای داوری کردن زود است، اما نشانه‌های کوچک از تغییر خلق‌وخو و سبک رفتار کی‌روش حکایت دارد. شاید به عنوان یک مثال روشن، باید به کنش و واکنش اخیر رخ داده بین او و یحیی گل‌محمدی اشاره کنیم. سرمربی تیم ملی مثل دوران قبلی حضورش در ایران روی برگزاری مینی‌کمپ‌های ریکاوری بعد از برگزاری هر هفته از مسابقات لیگ اصرار دارد. او مصر است که بازیکنان تیم ملی بعد از هر بازی باشگاهی، دو تا سه روز در اختیارش قرار بگیرند و فرآیند ریکاوری را در تیم ملی پشت سر بگذارند. طبیعتا این موضوع به تمرینات تاکتیکی تیم‌ها لطمه می‌زند. در این میان یحیی گل‌محمدی، سرمربی پرسپولیس که پیش‌تر گفته بود مشکلی با مینی‌کمپ‌ها ندارد، روز یکشنبه از این داستان انتقاد کرد و گفت: «نمی‌شود که ملی‌پوشان به عنوان مهم‌ترین بازیکنان تیم، چند روز در هفته در تمرینات غایب باشند.» بلافاصله بعد از این انتقاد بود که کارلوس کی‌روش مینی‌کمپ تیم ملی را تعطیل کرد و آن را نشانه قدردانی‌اش از همکاری باشگاه‌ها دانست. خوب است نوع واکنش کی‌روش به انتقاد یحیی گل‌محمدی را مقایسه کنید با عکس‌العملی که او به انتقاد نسبتا مشابه در دوران برانکو نشان داد. آن زمان سرمربی پرسپولیس گفته بود بازیکنان تیمش بعد از حضور در اردوی تیم ملی در فرمی نامطلوب به باشگاه برمی‌گردند، کی‌روش هم در اقدامی عجیب، تاریخی و غیرقابل دفاع همه بازیکنان پرسپولیسی حاضر در اردوی امارات را به تهران بازگرداند. طبیعی است که این کارلوس با آن کارلوس فرق کرده. شاید دلیل مهمش هم آن باشد که او می‌داند دیگر نمی‌تواند به فوتبال ایران از موضع بالا نگاه کند. دوره اول حضور او در کشور، همه فکر می‌کردند کی‌روش یگانه منجی این فوتبال است که بدون او هیچ موفقیتی متصور نیست. مرد پرتغالی اما رفت، در دو کشور شکست خورد و تیم ملی ایران در غیاب او، سریع‌ترین صعود تاریخش به جام‌جهانی را تجربه کرد. کی‌روش به یمن ایران راهی یک جام‌جهانی دیگر می‌شود و طبیعی است که دیگر نگاه از بالا نداشته باشد.
