سه‌کلیدواژه عصر پنج‌شنبه
رونمایی، هرج‌ومرج و جواد خیابانی!
عجیب است که دایی یکی از شرکت‌کنندگان در مراسم قرعه‌کشی جام‌جهانی ۲۰۲۲ بود، اما برای رونمایی از کاپ این مسابقات در تهران نوبت به او نرسید! یک طرف پارچه‌ای را که بیشتر به رومیزی شباهت داشت، احمدرضا عابدزاده دروازه‌بان سرشناس تاریخ فوتبال ایران برداشت، اما فکر می‌کنید آن سوی پارچه چه کسی بود؟ کریم باقری؟ خداداد عزیزی؟ حسین کلانی؟ علی پروین؟ خاکپور؟ استیلی؟ مجتبی جباری؟ آندرانیک تیموریان؟ جواد نکونام؟ هیج‌کدام از این حدس‌ها درست نیست. مهدی چمران، رئیس ۸۰ ساله شورای شهر تهران کسی بود که همراه با عابدزاده پرده را از روی کاپ جام‌جهانی برداشت! اینکه او آنجا چه می‌کرد، خودش سوال مهمی است که از عصر پنج‌شنبه زیاد تکرار شده، اما هیچ جواب روشنی نیافته است. جنبه‌های عجیب و حیرت‌انگیز این رونمایی اما به همین مقدار محدود نشد و آشفتگی و هرج و مرج شدید در سالن، وضع را به مراتب بدتر کرد. جواد خیابانی، مجری و گزارشگر ۵۵ ساله و مطرح تلویزیون ایران اجرای این مراسم را بر عهده داشت و اگرچه در ابتدا اعلام کرد طبق پروتکل‌های فیفا فقط شش نفر به‌طور همزمان می‌توانند روی سن حاضر باشند، اما اواخر مراسم همه را بالا دعوت کرد تا بیایند و عکس بگیرند! برخی حاضران در مراسم معتقدند این رفتار خیابانی باعث شد مراسم به هرج و مرج کشیده شود. هر چه هست، چنان اوضاعی درست شد که نماینده فیفا با خشم و هراس کاپ جام‌جهانی را از دست حضار درآورد، بساطش را جمع کرد و رفت؛ یک نمره منفی دیگر برای مدیران کشوری که همسایه‌اش در آستانه برگزاری بزرگ‌ترین تورنمنت فوتبالی جهان است، اما خودش نمی‌تواند یک مراسم ساده رونمایی از کاپ آن را سامان بدهد! چنان که گفتیم جواد خیابانی به عنوان مجری مراسم و مسوول اصلی بخشی از بی‌نظمی‌ها، در پایان مورد سوال خبرنگاران قرار گرفت و بار دیگر به تاکتیک آشنای این سال‌هایش یعنی «مظلوم‌نمایی» رو آورد. عین کلمات خیابانی را می‌خوانید: «اصلا خاک عالم بر سر من.» او سپس به توضیح در مورد شرایط به وجود آمده پرداخت و گفت: «اینکه خبر این‌چنین منتشر می‌شود که مراسم بی‌نظم بوده، هرگز درست نیست. وقتی رونمایی از جام‌جهانی که آخرین بخش برنامه بود به اتمام رسید، مردم و حاضران در سالن برای عکس گرفتن روی استیج آمدند. خب البته خیلی بهتر می‌شد که منظم‌تر می‌آمدند اما اسمش بی‌نظمی نیست. این اسمش عشق به ورزش، فوتبال و جام‌جهانی است. جلوی عشق مردم را نمی‌شود گرفت. من هم دلم می‌خواست عکس می‌گرفتم اما نشد. شما دوست ندارید با جام‌جهانی عکس داشته باشید؟ در بین ۸۰ میلیون ایرانی کسی هست که دلش نخواهد با جام‌جهانی عکس بگیرد؟» بقیه توضیحات خیابانی هم از همین درجه منطق و استدلال برخوردار است و بار دیگر این سوال را به وجود می‌آورد که آیا گزارشگران «بازنشستگی» ندارند؟ چطور می‌توان به جای حفظ نظم، چنین مراسمی را خراب کرد و آن را به اسم عشق و علاقه مردم به فوتبال نوشت؟ آیا واقعا حجم اشتباهات و رفتارهای نامتعارف خیابانی از مقدار استاندارد بیشتر نشده؟ واضح است که شده، اما گویا برای مقامات بالادستی او اهمیت چندانی ندارد.
