سرمایهای که بین کشمکشهای سخیف لطمه میخورد
به وحید امیری رحم کنید!
با این حال اتفاق ناگوارتری که در چند روز اخیر رخ داده چیز دیگری بوده است؛ آنجا که به نظر میرسد ناخواسته پای وحید امیری را وارد یک بازی زشت و پیچیده کردهاند و حالا شخصیت حرفهایاش در معرض آسیب قرار گرفته است. بر اساس قانون، کاپیتان تیم ملی ایران یکی از کسانی است که در مجمع انتخاباتی فدراسیون حق رای دارند. بر همین اساس میرشاد ماجدی، سرپرست فدراسیون فوتبال چند روز پیش اعلام کرد با توجه به حضور کاپیتانهای اصلی تیم ملی (شامل احسان حاجصفی، کریم انصاریفرد و علیرضا جهانبخش) در خارج از کشور، وحید امیری بهعنوان کاپیتان در مجمع رای خواهد داد. برخی حتی این مصاحبه را حمل بر آن کردند که قرار است در جامجهانی هم امیری بازوبند کاپیتانی را به دست ببندد. به هر جهت اما اتفاق رخ داده باعث شد امیری در کانون حواشی عجیب و غریبی قرار بگیرد و برخی حتی او را متهم کنند که این امتیاز را گرفته تا مثلا در انتخابات به ماجدی رای بدهد! این شائبه از یکسو و نیز برخی سوگیریهای رنگی از سوی دیگر باعث شد وحید امیری طی روزهای گذشته مورد هجمههای عجیب و غیرمنصفانهای قرار بگیرد.
برخی در حالی به امیری بد و بیراه میگویند که او یک گوشه نشسته بود و داشت کارش را میکرد. وحید بحق یکی از زحمکتشترین و بیحاشیهترین بازیکنان تاریخ فوتبال ایران است؛ مردی نجیب و تحصیلکرده که گابریل کالدرون میگوید به ندرت یک فوتبالیست با شخصیت او دیده است. از نظر فنی هم که امیری هیچ جایی برای بحث باقی نمیگذارد. کارلوس کیروش با همه تاکیدش روی رجحان دادن به بازیکنان لژیونر، در جامجهانی نتوانست قید امیری را بزند و این بازیکن در هر سه مسابقه تیم ملی به میدان رفت. او در مقدماتی جامجهانی ۲۰۱۸ هم رکورد حضور درصددرصد در مسابقات تیم ملی را به جا گذاشت و نیز در همین مرحله انتخابی جامجهانی۲۰۲۲ از بهترینهای تیم کشورمان بود. پرسش اینجاست که مگر او از کسی خواسته بازوبند کاپیتانی یا حق رای را به وی بدهند؟ کی امیری دنبال این حرفها بوده که این بار دومش باشد؟ پس چرا برخی بیهوده به چنین آدمی میتازند و این سرمایه انسانی مهم و ارزشمند را مورد هجوم قرار میدهند؟ برای بازیکنی مثل وحید که در سالهای گذشته مورد اقبال تکتک مربیان باشگاهی و ملیاش بوده، چه فرقی میکند که چه کسی رئیس فدراسیون باشد؟ پس این موج تخریب به خاطر چیست؟
کاش هر دو طرف به وحید امیری رحم کنند؛ از اینسو کسانی که شاید در انتخابات فدراسیون فوتبال قصد سوءاستفاده از حق رای کاپیتان تیم ملی را داشتند و از آنسو کسانی که در شبکههای مجازی به آسانی با شخصیت افراد بازی میکنند و آمادهاند تا اعتبار هر آدم محترمی را زیر پا له کنند. با این همه بدگمانی و بیرحمی، کمکم هیچکس برایمان باقی نمیماند و تبدیل به جامعهای تهی و قابل ترحم خواهیم شد. حیف است اگر جواب سالها تلاش بیریا و صادقانه امثال امیری را با فحش و توهین و تهمت بدهیم. این همه افراط، تندروی و بد طینتی چه سودی برای جامعه دارد؟ آیا واقعا از نفس کشیدن در چنین فضایی لذت میبرید؟