وسوسه این روزهای دراگان اسکوچیچ
اللهیار و سامان؛ دو اسلحه پنهان؟
اللهیار همه را مبهوت کرد
داستان صیادمنش مربوط به هفته اول لیگ دسته یک انگلستان است؛ جایی که هالسیتی موفق شد با نتیجه ۲بریک بریستولسیتی را شکست بدهد و گام نخست را به خوبی بردارد. در این بازی اللهیار در کمال تعجب در پست وینگبک چپ به بازی گرفته شد، آن هم در حالی که معمولا عادت داشتهایم این بازیکن را در خط حمله ببینم. با این وجود صیادمنش نمایش کمنقصی داشت و در دفاع و حمله فراتر از انتظار ظاهر شد. او چند توپگیری حیرتانگیز و در سطح بالای جهانی داشت و نیز هنگام هجوم در چند نوبت با به هم ریختن خط دفاع حریف، موقعیتهای خوبی برای بازیکنان خودی فراهم کرد. نمایش او مورد تحسین و توجه گسترده هواداران هالسیتی و حتی رسانههای انگلیسی و ترکیهای قرار گرفت. یک خبرنگار ترکیهای خلاصهای از عملکرد اللهیار در این بازی را در قالب یک فیلم کوتاه منتشر کرد که به خوبی نشان از کارآیی بالای او داشت. روشن نیست که اللهیار همچنان در این پست به بازی گرفته خواهد شد یا نه، اما تجربه اول او خوب بود و در صورت استمرار، شاید منجر به یک تغییر اساسی در ترکیب اصلی تیم ملی شود.
سامان و تجربه فصل قبل
سامان قدوس را هم معمولا به عنوان یک هافبک نفوذی یا پشت مهاجم میشناسیم، اما او نیز اواخر فصل گذشته در لیگ برتر انگلستان با پیراهن برنتفورد چند مرتبه به عنوان وینگبک راست به بازی گرفته شد و عملکرد بسیاری خوبی داشت. از جمله در دیدار برابر تاتنهام سامان قدوس به عنوان مدافع هافبک راست عملکرد تحسینبرانگیزی داشت و در اغلب دقایق بازی سون هیونگ مین، ستاره تاتنهام را از کار انداخت؛ اگرچه مصدومیت بدموقع سامان مانع از ادامه تست او در این پست شد. سون در دو بازی رفت و برگشت برابر ایران خیلی ما را اذیت کرد و زور مدافعان راستمان به مهار آقای گل لیگ جزیره نرسید، اما قدوس در آن بازی به خوبی این کار را انجام داد.
حیف که بازی تدارکاتی کم داریم
روی کاغذ بسیار وسوسهکننده است که در جامجهانی سامان قدوس و اللهیار صیادمنش را در سمت راست و چپ خط دفاعی ببینیم؛ دو بازیکن جذابی که در شرایط عادی در ترکیب اصلی تیم ملی جا نمیشوند. با این حال موضوع به همین سادگیها هم نیست. بازیکنان در چنین پست جدیدی باید خیلی بیشتر محک بخورند و با سایر نفرات هماهنگ شوند. همچنین تیمهای باشگاهی سامان و اللهیار با سه مدافع مرکزی بازی میکنند، بر خلاف تیم ملی ایران که چهار مدافع دارد. بنابراین آزمودن این ایدهها نیاز به بازیهای تدارکاتی فراوان دارد که میدانیم در دسترس نیست. در خوشبینانهترین حلت ممکن تیم ملی فقط دو بازی دوستانه دیگر تا جامجهانی دارد که برای آزمودن چنین تغییراتی، ناکافی به نظر میرسد. فعلا باید منتظر بمانیم و شیوه استفاده مربیان برنتفورد و هالسیتی از سامان و اللهیار را در هفتههای آینده ببینیم.